Οι Devil‘s Gun είναι μία νέα heavy metal πρόταση από τη Σουηδία, που έρχεται κι αυτή με τη σειρά της να μπει στο παιχνίδι της old-school αναβίωσης βλέποντας την επιτυχία σχημάτων όπως Cauldron και Enforcer. Εν αντιθέσει όμως με τέτοιου τύπου μπάντες που έχουν αναφορές από όλο το φάσμα του classic 80s metal, τούτοι εδώ επέλεξαν μόνο ένα συγκρότημα.
Προσπάθησα. Πραγματικά προσπάθησα να μη σκεφτώ το όνομα Accept ακούγοντας το “Sing For The Chaos” αλλά ήταν ανθρωπίνως αδύνατο. Το θετικό της όλης υπόθεσης βέβαια είναι πως, πέρα από το ξεδιάντροπο κοπιάρισμα στους θρυλικούς Γερμανούς, πρόκειται για έναν πολύ καλό δίσκο με ωραία και άψογα παιγμένα κομμάτια που απλά δε βασίζονται σε καμία δική τους ιδέα. Λίγο πιο ανοιχτόμυαλα να το δεις και θα περάσεις τέλεια. Ο χαρισματικότατος frontman Joakim Hermansson έχει καλύτερη Udo χροιά κι από τον ίδιο τον Udo σε αυτή τη χρονική περίοδο, ενώ κάποια riffs έχουν μία αμυδρά υποψία sleazy αέρα σε ρυθμό και παίξιμο στα drums. Αλλά αυτά τα χορωδιακά sing-alongs που συνοδεύουν σχεδόν κάθε κιθαριστική μελωδία κάνουν όποια προσπάθεια για εύρεση ποικιλίας να οδηγείται εις άτοπον. Άντε, ίσως το ημι-φαλτσέτο στο “Queen Of Destruction” να θυμίσει λίγο Tom Keifer και τα τύμπανα του “Bad To The Bone” να δώσουν λίγη Priest πινελιά πρώτων εποχών με Scott Travis. Αλλά ως εκεί.
Το “Sing For The Chaos” είναι αυτό που λέμε “ευχάριστη αντιγραφή”. Μην ξεχνάμε πως υπάρχουν άπειρες μπάντες που έχουν αντιγράψει άπειρες μπάντες με βαρετό αποτέλεσμα. Τουλάχιστον οι Devil‘s Gun έχουν την τσίπα να το αποδεχτούν και να βαδίσουν πάνω σε αυτή τους την επιλογή. Αν λοιπόν τύχει να ακούσεις το “Killing Machine” ή το “Electrical Shock“ και νομίσεις πως είναι Accept, τότε μάλλον έχουν πετύχει το έργο τους.
6.5/10
Χάρης Μπελαδάκης
[email protected]
