Εικοσιένα χρόνια έχουν περάσει από την κυκλοφορία του “All You Need Is Love” των Die Apokalyptischen Reiter και είκοσι έξι από τη γέννηση του κουιντέτου. Στις σχεδόν τρεις δεκαετίες ύπαρξής της, η μπάντα από τη Θουριγγία έχει καταφέρει να δώσει στο κοινό πολλούς ενδιαφέροντες δίσκους και ισόποσες ακόμα πιο ενδιαφέρουσες ζωντανές εμφανίσεις. Όποιος τους έχει απολαύσει ζωντανά σε festivals όπως το Wacken έχει να το λέει, ακόμα κι αν δεν υπήρξε ποτέ ιδιαίτερα μεγάλος οπαδός της μπάντας.
Το “All You Need Is Love” είναι ο δίσκος που ουσιαστικά έβαλε τη μπάντα στο χάρτη. Παρά την αναπόφευκτη ηχητική εξέλιξη που τους βρίσκει σήμερα αρκετά απομακρυσμένους από αυτό το μουσικό ύφος, αποτελεί πάντα τη ναυαρχίδα ολόκληρου του καταλόγου τους. Διότι κατάφεραν εντός του κάτι που πολλές μπάντες προσπαθούν να πετύχουν ανεπιτυχώς ακόμα και στις μέρες μας: να συνδυάσουν διαφορετικά, φαινομενικά ασύμβατα μεταξύ τους παρακλάδια του σκληρού ήχου με απόλυτη φυσικότητα.
Αν συχνάζετε εδώ, δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχετε πετύχει κριτική με γκρίνια μου για κάποιο συγκρότημα που παίζει μια μίξη από δώδεκα διαφορετικά είδη metal και παρ’ όλα αυτά αδυνατεί να ακουστεί ενδιαφέρον. Κατά κύριο λόγο, διότι απλά αναμασά τα πιο τετριμμένα κλισέ και των δώδεκα ταυτόχρονα. Οι ιδιόρρυθμοι Γερμανοί είναι το τέλειο παράδειγμα για το πως γίνονται αυτές οι δουλειές σωστά.
Συγκρίνετε ας πούμε, τον έξυπνο τρόπο που έχει προστεθεί ο ήχος του πιάνου στο συνονθύλευμα παραμορφωμένων κιθαρών και blast beats των “Gone”, “Die Schonheit Der Sklaverei” και “Geopfert” με αντίστοιχες τραγελαφικές απόπειρες, που σίγουρα έχει πάρει το αυτί σας κατά καιρούς, από διάφορους ατμοσφαιρικούς ή black metal περιοδεύοντες θιάσους. Και τότε θα καταλάβετε γιατί ο δίσκος δεν έθεσε απλά τον πήχη στο ύψος που του πρέπει αλλά είναι ο ίδιος ο πήχης προσωποποιημένος.
Η μπάντα αριστεύει και στις απότομες εναλλαγές ταχυτήτων. Από το black/death ντελίριο στα ατμοσφαιρικά synthesizer και πάλι πίσω, έχουμε ένα “Licked By The Tongues Of Pride” που θα ήταν ανέκδοτο αν είχε προσπαθήσει να το γράψει οποιοσδήποτε άλλος. Αλλά εδώ είναι απλά ιδιοφυές. Όπως είναι κι εκείνο το κλείσιμο του ματιού στους Impaled Nazarene και το “Blood Is Thicker Than Water” του “Unter Der Asche”. Folk, thrash, black, death, ατμοσφαιρικό metal, γερμανική γλώσσα, μπορείς να συνδυάσεις τα πάντα σε ένα μόλις τραγούδι τελικά και να μην ακούγεσαι σαχλαμαρωδώς φλύαρος. Με μια προϋπόθεση: ότι έχεις συνθετική δεινότητα μεγαλύτερη της φιλοδοξίας σου να αποδείξεις ότι μπορείς να παίξεις τα πάντα.
Η παραγωγή επιτρέπει αυτόν τον πολύτιμο χώρο που χρειάζονται οι συνθέσεις να αναπνεύσουν και να ολοκληρώσει η καθεμία το δικό της ταξίδι αλλά να φτάσουν όλες μαζί στον ίδιο προορισμό. Η επανακυκλοφορία δε διαθέτει bonus υλικό που θα αποτελούσε θέλγητρο για όσους έχουν το “All You Need Is Love” ήδη στη συλλογή τους. Για τους υπόλοιπους, μπορούμε να εγγυηθούμε ότι όσο εντυπωσιακό ήταν τότε, είναι και σήμερα.
8,5/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com
