Βάσει λογικής, η μανία που έχει ξεσπάσει την τελευταία πενταετία με τους Enforcer θα κοπάσει κάποια στιγμή. Αν και όποτε γίνει κάτι τέτοιο, τότε προσωπικά έχω ήδη έτοιμη την επιλογή για άξιο διάδοχο. Θυμάμαι όταν οι Hitten μου είχαν κάνει σχετική αίσθηση το 2014 με το “First Strike With The Devil“. Τότε επρόκειτο για μία μπάντα που απλά είχε πάρει τα ακούσματά της και τα προσάρμοσε στα δικά της κυβικά, όσο φυσικά τους το επέτρεπε το πενιχρό budget. Αποτέλεσμα, ένας δίσκος που αν είχε βγει στα 80’s, θα το λέγαμε underground διαμαντάκι. Πριν δύο χρόνια το πήγαν ένα βήμα παραπάνω με το “State Of Shock“ δείχνοντας πως μπορούν να γίνουν κάτι περισσότερο από ένα μικρό σχήμα και να επιδιώξουν το πολυπόθητο άνοιγμα στην υπόλοιπη Ευρώπη, για να φτάσουμε αισίως στο σήμερα, όπου το τρίτο κατά σειρά “Twist Of Fate” τούς στρώνει το μέλλον με νέες και δημιουργικές ιδέες.
Αυτό που μας έχει δείξει πολλές φορές η heavy metal ιστορία είναι ότι το τρίτο album αποτελεί τον κρίσιμο κόμβο κάθε μπάντας για το ευρύτερο κοινό. Και ναι, μάλλον οι Ισπανοί εδώ έχουν το δικό τους “The Number Of The Beast” να παρουσιάσουν. Με εμφανώς καλύτερη παραγωγή απ’ ότι στα προηγούμενα δύο και με περίσσιο θράσος και επιθετικότητα στα riffs, το “Twist Of Fate” είναι προσωπικά η πιο ώριμη στιγμή των Hitten μέχρι στιγμής. Παρόλ’ αυτα εξακολουθούν να χαρακτηρίζονται ως μπάντα επιρροών, αυτή τη φορά πιο “ποζέρικης” προσέγγισης. Εδώ ας πούμε πως το παιχνίδι μοιράζεται ανάμεσα σε hard rock και U.S. metal με βασικές αναφορές Fifth Angel, Shok Paris, Iron Maiden (τι παράξενο) μελωδίες στις κιθάρες, αλλά και έναν παράξενο sleazy σουηδικό αέρα αλά-Crashdiet στο “In The Heat Of The Night“. Εξαιρώντας αυτή τη μοναδική καθαρά poser σύνθεση που σίγουρα είναι και η έκπληξη της ακρόασης, το “Twist Of Fate” σε φιλοδωρεί με αρκετές heavy βολίδες όπως το “Flight Of Freedom” και το “On The Run“, ενώ δεν παραλείπεται έστω μία συναισθηματική στιγμή στα μισά του album με το “Evil Within” όπου το μελιστάλαχτο (αλλά δεξιοτεχνικό) solo αποτελεί ένα υπέροχο διάλειμμα από ένα κατά τ’ άλλα speed κομμάτι. Ιδιαίτερη προσπάθεια στα refrains δε χρειάζεται, καθώς θεωρώ πως βρίσκονται σε καλό δρόμο. Και το νεαρό της ηλικίας τους τούς καθοδηγεί σωστά.
Τι έχω να συμπεράνω λοιπόν για το “Twist Of Fate“. Πρόκειται για έναν αξιόλογο δίσκο που ναι μεν έχει κάποια παράδοξα που σε κάνουν να το αμφισβητείς ως προς τη μουσική του κατεύθυνση, αλλά έχει γίνει με ευφυή τρόπο και με ενεργοποιημένο το φίλτρο της 80’s νοσταλγίας. Και καλό θα ήταν να τους δώσουμε προσοχή τώρα, όσο το αίμα τους βράζει, γιατί μετά θα είναι πολύ αργά.
7/10
Χάρης Μπελαδάκης
cbeladakis@gmail.com
