La Verdi, Ramos, Shotton. Σας λένε κάτι τα ονόματα αυτά; Πέρα από το προφανές, πως δηλαδή πρόκειται για τα ονόματα των δημιουργών του δίσκου “Down To The Core” όπως προδίδει και το συντεθειμένο από τα αρχικά τους όνομα του γκρουπ, πρόκειται για τρεις μουσικούς με μεγάλη πορεία και προσφορά στον χώρο του melodic hard rock/AOR. O τραγουδιστής Tommy La Verdi με τους 21 Guns αλλά και τις σόλο δουλειές του, ο πασίγνωστος κιθαρίστας Josh Ramos των μεγάλων (κάποια εποχή) Hardline και ο drummer των Von Groove και Airtime, Michael Shotton, ενώνουν τις δυνάμεις τους για πρώτη φορά και δημιουργούν ένα όργιο radio friendly μελωδιών πασπαλισμένο με αγαπησιάρικο στίχο. Αυτό ξέρουν και αυτό κάνουν οι παραπάνω κύριοι, και το κάνουν πολύ καλά μάλιστα, βοηθούμενοι από τον πληκτρά των Hardline, Alessandro Del Vecchio, και μια τριάδα στο μπάσο αποτελούμενη από τους Anna Portalupi, Jamie Browne και Nicola Mazzucconi. Ήχος κρύσταλλο, παραγωγή που δεν ξεφεύγει καθόλου από τα ανεπίσημα ISO του συγκεκριμένου είδους, κατάθεση ταλέντου και τεχνικής απ’ όλους τους συμβαλλόμενους. Αλλά! Μιλώντας όχι μόνο με γνώμονα τα προσωπικά μου γούστα αλλά και συγκρίνοντας το “Down To The Core” με ανάλογες κυκλοφορίες, ομολογώ πως το βρίσκω απίστευτα βαρετό. Ο βασικός λόγος που το κάνει βαρετό, είναι πως σε όλη του τη διάρκεια, δεν ξεφεύγει από τους χαρακτηρισμούς “γλυκανάλατο”, “άνευρο”, “μαλθακό” και άλλα ανάλογα επίθετα. Αν θεωρείται φλώρικο το AOR, αυτός ο δίσκος το ξεπερνά σαν είδος, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια αμιγώς pop δουλειά αν δεν ακούγονταν οι κιθάρες όπως αυτές στο ομώνυμο κομμάτι. Είναι κρίμα, γιατί όλοι οι εμπλεκόμενοι μουσικοί έχουν δείξει πως έχουν τη δυνατότητα να γράψουν δυνατά κομμάτια και αντ’ αυτού αναλώνονται σε σούπες όπως το αδιάφορο “Never Surrender” και το λιγωτικό “I Can Take You There”. Εντάξει, στη ζωή δεν υπάρχουν μόνο οι καφρίλες και τα γκάζια, αλλά και τόση ζάχαρη πια καταντάει αηδία το πράμα.
5.5/10
Νίκος Κεφαλίδης
