Τρίτος δίσκος για τους Downtown Association από την Θεσσαλονίκη. Είναι πάντοτε ωραίο να παρακολουθείς την εξέλιξη ενός συγκροτήματος, δίσκο με τον δίσκο, τις διαφορετικές μουσικές κατευθύνσεις και τον τρόπο με τον οποίο ίσως επαναπροσδιορίζει η ίδια τον εαυτό της με τα χρόνια. Το “Urban Legends” αποτελεί όπως προείπα τον τρίτο δίσκο τους, τον πρώτο κάτω από την σκέπη την Valve Studio Records, ο οποίος και περιέχει δέκα συνθέσεις.
Το τρίτο μουσικό βήμα μιας μπάντας λένε αποτελεί το κρισιμότερο και το σημαντικότερο, κάτι το οποίο δεν ξέρω αν ισχύει στην περίπτωση των Downtown Association, τουλάχιστον όχι με τον σύνηθες τρόπο. Στο ντεμπούτο τους μας παρουσίασαν μια μπάντα με τρομερή όρεξη, περίσσια δύναμη και έναν φυσικό ενθουσιασμό και αυθορμητισμό που συναντάμε συχνά στους πρώτους δίσκους. Στην δεύτερη τους κυκλοφορία “Born Enraged” επικεντρώθηκαν περισσότερο σε αυτό που και ο ίδιος ο τίτλος του δίσκου προδίδει, μία ελαφρώς πιο σκληρή, επιθετική και ρυθμική τους πλευρά. Με το “Urban Legends” λοιπόν αλλάζει για ακόμα μια φορά το «επίκεντρο», κλείνοντας αυτή την φορά περισσότερο στις συνθέσεις τις ίδιες περισσότερο.
Η μπάντα πλέον μετά από δύο δίσκους δείχνει να έχει βρει τα «κέντρα» της, ενισχύοντας τα δυνατά της σημεία. Οι συνθέσεις αυτές καθαυτές γίνονται πιο μεστές, λιγότερο νευρικές, κατά πολύ πιο στοχευμένες και πλήρως επί του σημείου. Οι φωνητικές γραμμές του Dean Mess είναι μακράν οι πιο ολοκληρωμένες, ακόμα και εμπνευσμένες θα τολμήσω να πω. Παρουσιάζουν μια σιγουριά και μία αυτοπεποίθηση που οι προηγούμενες δύο κυκλοφορίες δεν είχαν σε αυτό τον βαθμό. Κιθαριστικά δεν έχουν αλλάξει τρομερά τα πράγματα, καθώς τα καλά riffs ήταν πάντοτε παρόντα, αυτό που άλλαξε είναι η ανάπτυξη και η εξέλιξή τους. Πλέον εξυπηρετούν την σύνθεση και το εκάστοτε κομμάτι σαν σύνολο όσο ποτέ. Ο τομέας των solos είναι βέβαια για ακόμα μια φορά εξαιρετικός και σε υψηλά επίπεδα, ελαφρώς πιο συγκρατημένος ίσως σε κάποιες περιπτώσεις, κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό, απλά παραξενεύει λίγο όσους είναι εξοικειωμένοι με το χειμαρρώδες παίξιμο του Γιώργου Ματίκα.
Το ρυθμικό τμήμα της μπάντας ήταν πάντοτε από τα δυνατά της σημεία με το κομμάτι των τυμπάνων για ακόμα μια φορά να είναι πάρα πολύ άρτια δομημένο, στιβαρό και το μοναδικό που διατηρεί ίσως την επιθετικότητα και το νεύρο του “Born Enraged”. Ακρογωνιαίος λίθος των Downtown Association όπως έχω πει και παλαιότερα αποτελεί το μπάσο. Όλη η βάση, αυτό που επιτρέπει στα κιθαριστικά riffs να αναπτύσσονται και να «αναπνέουν» μέσα στα κομμάτια είναι η δουλειά που γίνεται στο μπάσο. Σε αυτόν τον τομέα δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα, όλα είναι στον απόλυτο υπερθετικό βαθμό. Σεμιναριακή διαχείριση και απόδοση τόσο του οργάνου όσο και του «ρόλου» από τον Nik Danielos. Ό,τι και αν πω παραπάνω είναι θα είναι λίγο.
Συνοπτικά λοιπόν, δεν ξέρω αν το “Urban Legends” είναι ο καλύτερος δίσκος των Downtown Association, θεωρώ όμως πως είναι ο πιο ολοκληρωμένος και ώριμος. Δεν υπάρχει αναζήτηση εδώ, υπάρχει μεστωμένη πλέον ταυτότητα. Δεν υπάρχει σημείο και στιγμή, υπάρχει σύνθεση και σύνολο. Αν διατηρηθεί αυτή η ισορροπία και ταυτότητα με κοινό γνώμονα τα δυνατά στοιχεία που παρουσιάζονται στο “Urban Legends”, τότε μόνο προς τα πάνω μπορεί να πάει.
8/10
Κωνσταντίνος Μάρης
[email protected]
