Θυμάμαι πως πριν πολλά πολλά χρόνια είχε πέσει, μην με ρωτάτε πως – μάλλον από mail order, το ντεμπούτο των Emerald με τίτλο “Rebels Of Our Time”. Μετά από δύο χρόνια μάλλον με τον ίδιο τρόπο απέκτησα και τον δεύτερο τους δίσκο με τίτλο “Calling The Knights”. Έκτοτε για να πω την αμαρτία μου έχασα την επαφή με το συγκρότημα. Ήταν μεγάλη μου η χαρά να διαπιστώσω ότι σαν σχήμα όχι απλά υπάρχει ακόμα αλλά ήταν και αρκετά δραστήριο τα ενδιάμεσα χρόνια με άλλες πέντε κυκλοφορίες.
Κάπου το 2012 υπήρξε μια παύση και η επαναδραστηριοποίηση, τουλάχιστον σε επίπεδο δισκογραφίας, έγινε το 2017 με το “Reckoning Day” και ένα αρκετά διαφορετικό Line up μιας και πλέον από την αρχική σύνθεση του σχήματος μόνο τα αδέλφια Vaucher συνεχίζουν, ο Michael στις κιθάρες και ο Thomas στα πλήκτρα αντίστοιχα.
Για όσους δεν έχουν ακούσει τους Emerald μπορώ σχετικά απλά να περιγράψω τον ήχο τους ως ένα κράμα europower με αρκετή μελωδία και κάποια πιο επιθετικά σημεία. Η έναρξη με το “Freakshow” με “τρόμαξε” ελαφρώς μιας και το κομμάτι μπαίνει με ένα πολύ τραγανό riff όμως το refrain μας επαναφέρει σε πιο γνωστά, για το σχήμα, μονοπάτια. Ο δίσκος στην διάρκεια του είναι αρκετά γρήγορος, υπάρχει αρκετό γκάζι γενικά, όμως η ισορροπία ανάμεσα σε ταχύτητα / τραχύτητα και μελωδία είναι αρκετά καλή.
Ο Mace Mitchell χωρίς να είναι κάτι το εντυπωσιακό κάθεται σχετικά καλά πάνω στα κομμάτια, αν και μου άφησε την αίσθηση ότι το πάει καλύτερα με τα πιο μελωδικά σημεία. Δίνω έναν επιπλέον πόντο μιας και στην φωτογράφηση του σχήματος υπάρχει και μια γάτα. Για εμένα αυτό είναι πάντα ένα μεγάλο plus. Δεν θέλω σχόλια.
Δεν μπορώ να πω ότι το “Restless Souls” είναι η κυκλοφορία που με συγκλόνισε αλλά σαν σύνολο είναι ένα πολύ καλό δισκάκι σε έναν χώρο που οι μετριάτζες δίνουν και παίρνουν. Μπράβο τους που ακόμα το παλεύουν.
7 / 10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
