Στις κατατάξεις του Campionato, η Lecce είναι μία σεβαστή αλλά σχετικά μέτρια ομάδα. Τα συγκροτήματά της, από της άλλη, είναι σε πολύ χειρότερη μοίρα. Το κλεμμένο riff του “Alison Hell” στην αρχή του ομώνυμου “Devil‘s Breath” δε σου αφήνει περιθώρια για κάτι καλό. Ο πρώτος αγγλόφωνος δίσκος των Essenza (ναι, οι προηγούμενοι ήταν στα ιταλικά) είναι πολύ βαρετός και αδιάφορος. Τίποτα σπουδαίο συνθετικώς, πενιχρή όρεξη ηχητικώς, ενώ πολύ γέλιο πέφτει στα σάπια vocals που προς μεγάλη μας διασκέδαση έχουν τον πρώτο λόγο. Κιθαρίτσες που έχουν τις στιγμές τους, αλλά δεν είναι αρκετές για να φτάσουν το album έστω μέχρι τη βάση. Η απειρία είναι εμφανής και χτυπάει κορυφή, καθώς δεν είχαν την ικανότητα να διαθέσουν ούτε μία παραγωγή της προκοπής. Απίστευτα μικρά σε διάρκεια και σε σύνολο, τα μόλις οχτώ hard rock κομματάκια τους σε αφήνουν παγερά αδιάφορο. Δε μπόρεσα να συγκρατήσω ούτε ένα τραγούδι, κάτι που δύσκολα συμβαίνει σε κυκλοφορία τέτοιου είδους. Ωστόσο αν εσύ καταφέρεις να το ακούσεις ολόκληρο 2 φορές, τότε από μένα θεωρείσαι υπερήρωας. Αχρείαστο.
1/10
Χάρης Μπελαδάκης
