Να και μια πραγματικά ενδιαφέρουσα περίπτωση hard rock συγκροτήματος που πατά στον πανέμορφο ήχο των 70s/80s χωρίς όμως να ακούγεται καθόλου επιτηδευμένο. Ίσως ο κύριος λόγος πίσω από αυτό είναι το ότι το εν λόγω σχήμα υπάρχει από τότε! Πώς όμως εγώ δεν τους ξέρω; Άλλο ένα άλυτο μυστήριο.
Οι Fargo λοιπόν δεν είναι χθεσινοί όπως προανέφερα. Σαν σχήμα υπάρχουν από το 1973 αν και από το 1982 μέχρι και το 2018 έκαναν μια μικρή (…) παύση. Επέστρεψαν όμως το 2018 με το πολύ καλό “Constellation” και φέτος παρουσιάζουν τον διάδοχο του με τίτλο “Strangers D’ Amour”. Υπάρχει μια αλλαγή στην σύνθεση μιας και πλέον το σχήμα συνεχίζει σαν τρίο αν και αυτό δεν νομίζω ότι στερεί κάτι από τον ήχο τους.
Έντεκα κομμάτια περιλαμβάνει το άλμπουμ, έντεκα κομμάτια καλοπαιγμένου και αρκετά ζεστού hard rock άλλων εποχών. Το σχήμα είναι απόλυτα δεμένο και πιστεύοντας στο δόγμα του “less is more” γράφουν πραγματικά καλή μουσική. Εδώ να πω το εξής, δεν μιλάμε για κενές συνθέσεις αλλά για λιτές, δεν αναλώνουν τον χρόνο μας αλλά και τις δυνάμεις τους με φλυαρίες.
Το αποτέλεσμα είναι όμορφες συνθέσεις όπως το εναρκτήριο “Rain Of Champagne” ή “Closer To The Sun” χωρίς φυσικά τα υπόλοιπα να μένουν πιο πίσω. Η αλήθεια είναι ότι το άλμπουμ ακούγεται ευχάριστα στην ολότητά του. Ο ήχος είναι καθαρός και αρκετά σκληρός χωρίς όμως τάσεις μοντερνισμού.
Οι Fargo είναι μια από αυτές τις περιπτώσεις που πραγματικά θέλω να διαθέσω χρόνο και να κάνω βουτιά στο παρελθόν τους. Χωρίς να έχω ακούσει τις προηγούμενες δουλειές τους σίγουρα με ενδιαφέρει να δω πόσο τους έχει, αν τους έχει, επηρεάσει το πέρασμα του χρόνου. Ακόμα όμως και αν δεν είστε αυτής της λογικής πιστεύω ότι το “Strangers D’ Amour” είναι αρκετό από μόνο του να σας προσφέρει μια ευχάριστη ακρόαση.
7/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
