Αδυναμίες χτυπάνε σε αυτή την κυκλοφορία οι Σουηδοί. Αρχικά, μόλις είδα το όνομα της μπάντας, και σε δεύτερη φάση την καταγωγή της, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν οι Edge Of Sanity. Και δεν έπεσα καθόλου έξω, μιας και οι Eye Of Purgatory παίζουν ακριβώς σε αυτό το στυλ. Για την ακρίβεια, αυτός εδώ ο δίσκος είναι μάλλον η καλύτερη προσέγγιση που έχω ακούσει ποτέ στους Edge Of Sanity της περιόδου “The Spectral Sorrows” και “Purgatory Afterglow”. Βασικά θεωρώ πως το “The Lighthouse” είναι στην ουσία το παιδί αυτών των δύο δίσκων, μιας και ακούγεται κυριολεκτικά σαν ένας δίσκος-γέφυρα μεταξύ των προαναφερθέντων κυκλοφοριών.
Με λίγα λόγια, από τη μία έχουμε αιχμηρό riffing στο οποίο υποβόσκει μια μελωδικότητα, όπως ακριβώς και στο “The Spectral Sorrows” και από την άλλη έχουμε ξεκάθαρες μελωδικές γραμμές και πλήκτρα, όπως ακριβώς γινόταν και στο “Purgatory Afterglow”. Εντάξει η μπάντα δεν είναι τόσο τολμηρή έτσι ώστε να μπλέξει και goth επιρροές στον ήχο της αλλά όπως και να το κάνουμε, σε αυτόν τον κόσμο μόνο ένας Dan Swanö υπάρχει.
Τα κομμάτια του δίσκου είναι δομημένα ακολουθώντας μια στάνταρ μορφή σύνθεσης, κάτι που δεν είναι καθόλου κακό γιατί η μπάντα το κάνει εξαιρετικά. Έχουμε έναν drummer που σε κάθε δυνατή ευκαιρία που του δίνεται βομβαρδίζει τις κάσες με blast beats και από την άλλη έχουμε κιθαριστικές μελωδίες πλεγμένες είτε με βάρβαρα riffs είτε με πλήκτρα. Κάπως έτσι φτιάχνεται το ακουστικό περίβλημα του δίσκου.
Προσκυνάει μεν μέχρι τη σόλα τους Edge Of Sanity σε σημείο που ακόμα και διασκευή σε αυτούς να είχε δεν θα μου έκανε καμία εντύπωση αλλά ταυτόχρονα είναι μια κυκλοφορία πραγματικά καλογραμμένη, με στοιχεία που μπορούν να τους κάνουν να ξεχωρίσουν μελλοντικά. Εκτός του ότι θέλει πολλά…κότσια (να το θέσουμε κομψά) για να ενσωματώσεις μια μπάντα όπως οι Edge Of Sanity στις επιρροές σου, θέλει πραγματικό ταλέντο για να φτιάξεις κάτι ποιοτικό και δικό σου μέσα από αυτούς. Τελικά αυτή η Σουηδία δε θα πάψει να με εκπλήσσει ποτέ.
8/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
