Ιδού λοιπόν το πρώτο LP για τους Eyes, μετά το σκοτεινό EP τους του 2018 που φέρει για τίτλο το όνομα της μπάντας. Εκείνο το πρώτο EP ήταν ένα grindcore ντεμπούτο με διάσπαρτα ουρλιαχτά πόνου να δίνουν και να παίρνουν. Μια σχετικά καλή αρχή, σε κάτι που όμως έχει κορεστεί αρκετές δεκαετίες πίσω. Το μουσικό στυλ δεν δίνει και πολλούς ανοιχτούς μουσικούς ορίζοντες στην μπάντα για ανάπτυξη.
Οι μεταβολές που έχουν επέλθει σε αυτό το album τους που τιτλοφορείται “Underpeformer” δεν είναι και πολλές. Είναι ίσως αρκετές όμως, για να μας δείξουν πως το συγκρότημα πασχίζει με μικροπειραματισμούς να παγιώσει ένα καλό επίπεδο. Κάτι που βέβαια είναι πολύ δύσκολο σε αυτό το μουσικό στυλ.
Επί των χαρακτηριστικών του ήχου τους, έχουμε και λέμε. Χάος, παράνοια, εφηβικού τύπου προβληματισμοί, fusion και extreme αντίδραση από τους Eyes. Το LP είναι γεμάτο ωμή ενέργεια και στα τραγούδια που το απαρτίζουν το δείχνουν τόσο ανοιχτά, που κουράζει. Ταχύτητα ναι, τεχνική όχι, σε ένα ιδίωμα που δεν απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες.
Η παραγωγή θα φέρει χαμό και απολαυστικές δόσεις έκστασης σε έναν νέο ακροατή που δύναται να του αρέσει αυτό το συμπαγές grindcore που φέρει και κάτι από punk. Αν διαβάσει και στίχους, μπορεί να την φουντάρει κιόλας, ανάλογα την ψυχολογική του κατάσταση καθώς είναι άκρως πεσιμιστικοί. Αν είσαι old-school ακροατής, τα στοιχεία που θα κεντρίσουν την προσοχή σου είναι η μίξη των παρακάτω συγκροτημάτων.
Napalm Death (“Scum”), The Exploited, με αρκετή δόση ιδιαίτερων ακόρντων τύπου Morbid Angel. Η χρήση παράφωνων ακόρντων μπορεί να είναι άκρως δημιουργική αλλά εδώ κουράζει. Αμυδρά, σε δύο τραγούδια, οι ρυθμοί της κιθάρας θα σας θυμίσουν και το μακρινό πια “Symphony Masses: Ho Drakon Ho Megas” των Therion αλλά και Bathory. Για τους λάτρεις των drums, μην αναμένετε τίποτα το τεχνικό. Τα κύμβαλα είναι πιο μπροστά στην παραγωγή από ότι πρέπει, παρέα με τα διαφόρων ειδών ουρλιαχτά ως φωνητικά. Η lead ηλεκτρική επίσης είναι ψηλά στην παραγωγή, λίγο πιο πίσω από τα προαναφερθέντα. Ο ήχος του μπάσου απλά υπάρχει κάπου στην αφάνεια.
Στα φωνητικά να περιμένετε κουραστικές εναλλαγές μεταξύ punk, death και black. Δεύτερα φωνητικά με το κιλό, σε παρόμοιο μοτίβο. Χαοτική κατάσταση. Το fusion, είναι χτισμένο μέσα στις κιθαριστικές εκφράσεις των παιχτών της μπάντας, χωρίς φαντασία όμως. Ο ήχος των οργάνων έχει ανεβασμένες της υψηλές συχνότητες. Η ρυθμική κιθάρα φέρει ήχο death metal, με εφέ αρχές 90s, πολύ πίσω από την lead. Μην περιμένετε όγκο και βάθος στην ρυθμική κιθάρα. Είπαμε, grindcore που φέρει αρκετά κιλά punk.
Σε γενικές γραμμές, οι κύριοι Eyes μας πετάνε τα μάτια έξω δείχνοντας να έχουν τρελή ενέργεια και κρυφά απωθημένα, κάτι που σε μελλοντικές συναυλίες θα το χρειαστούν στα σίγουρα. Σίγουρα παλιοί grindcore αγαπητικοί, θα το γουστάρουν πολύ. Δώστε πόνο.
4/10
Σπύρος Γρηγορίου
[email protected]
