Είναι φορές που σου δίνεται μία κυκλοφορία για κριτική, εσύ όμως έχεις χάσει τα ίχνη του συγκροτήματος και έχεις μείνει με την εντύπωση πως θα ακούσεις αυτό που το έκανε γνωστό, πολλά χρόνια πριν. Έλα όμως που μετά από μία μακρά περίοδο, το συγκρότημα άλλαξε ρώτα με αποτέλεσμα, άλλα να περιμένεις και άλλα να ακούς. Ε, όσο να ναι σου προκαλεί μία αμηχανία. Οι In The Woods… λοιπόν, είναι ένα συγκρότημα από την Νορβηγία και η διαδρομή του χωρίζεται σε δυο περιόδους. Την καθαρά black metal περίοδο από τα μέσα των ‘90s μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας (σ.σ.: από την οποία και τους γνώριζα), και μετά από το 2014 και την επαναδραστηριοποίηση τους (σ.σ.: για αυτή την περίοδο δεν είχα ιδέα!) μέχρι και σήμερα όπου έχουν χαλαρώσει πολύ, και πλέον κινούνται σε μονοπάτια progressive (σ.σ.: progressive black rock αναφέρεται στο Δελτίο Τύπου) με λίγα στοιχεία από black metal, όποτε θεωρούν πως αυτό μπορεί να βοηθήσει.
Το “Diversum” δεν διαφέρει σε ύφος από τα δυο προηγούμενα της τελευταίας περιόδου τους και κινείται σε ελαφριά μονοπάτια του progressive με συμπαθητικές μελωδίες και πολλές εναλλαγές καθαρών και death/black φωνητικών, αναλόγως με το κομμάτι και την περίσταση. Ακούγοντάς το είναι ευχάριστο, κομμάτια ωραία υπάρχουν (σ.σ.: ειδικά το “A Wonderful Crisis” είναι πολύ ωραίο), το κλίμα και η ατμόσφαιρα που δημιουργεί φέρνει λίγο προς το μελαγχολικό, αλλά μέχρι εκεί χωρίς όμως να είσαι και σίγουρος. Ίσως αυτό είναι το πρόβλημα της συγκεκριμένης κυκλοφορίας, δεν έχει κάτι ξεκάθαρο, δηλαδή σου δίνει μία αίσθηση ότι κάπου μπερδεύτηκε το θέμα ή δεν ήταν ξεκάθαρο στο μυαλό τους, τι ακριβώς θέλουν να κάνουν και πως να το κάνουν.
Σαν γενικό συμπέρασμα, το “Diversum” εφόσον αποφασίζει κάποιος να το ακούσει, θα το ευχαριστηθεί μία φορά και αμέσως μετά θα βάλει το CD σε κάποια γωνία τις δισκοθήκης του, ή απλά θα το διαγράψει από το Spotify έχοντας στο νου του, ότι εμπλούτισε τα ακούσματα του και με κάτι επιπλέον. Μέχρι εκεί.
5/10
Βαγγέλης Φαρρής
[email protected]
