Αν και υπάρχουν στην σκηνή από τις αρχές τις δεκαετίας του ‘80, οι Σουηδοί Faith αποφάσισαν στα ‘00s να ξεκινήσουν τη δισκογραφική τους καριέρα και το “Decades Of Despair”, πρόκειται αισίως για τον τέταρτο δίσκο τους. Μαζί με τους συμπατριώτες τους Candlemass και Count Raven, θεωρούνται πρωτομάστορες του doom στην σκηνή της Σουηδίας τη δεκαετία του ‘80. Οι Faith παρ’ όλα αυτά περίμεναν δύο δεκαετίες και πιο συγκεκριμένα το 2003 για να κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο τους, τότε είχαν απλά κυκλοφορήσει κάποια demos και EPs. O δίσκος ξεκινάει τέρμα απαισιόδοξα όπως θα έπρεπε κάθε doom δίσκος που σέβεται τον εαυτό του με το ομώνυμο 11λεπτο κομμάτι. Από την πρώτη κιόλας νότα καταλαβαίνει ότι έχει γίνει τρομερή παραγωγή με άψογο ήχο. Η χρήση βιολιού και nyckelharpa(Σουηδικό παραδοσιακό όργανο) υπογραμμίζει τις πιο folk στιγμές του δίσκου, με αποκορύφωση τα “Boeves Psalm” και “Stums Polska”. Τα υπόλοιπα κομμάτια έχουν κάποιες progressive πινελιές, συνδεδεμένα όμορφα με το folk και φυσικά το doom. Αρκετές εναλλαγές ανάμεσα στα κομμάτια για να μην καταντάει μονότονο, με όμορφες μελαγχολικές μελωδίες στην κιθάρα να συνοδεύουν όμορφα την εκπληκτική φωνή του Christer Nilsson. Και για να μην λέτε πως όλα είναι μαύρα και απελπισμένα και μου πάθετε καμιά κατάθλιψη ο δίσκος τελειώνει αισιόδοξα με τη μέτρια διασκευή στο υπέρ – κομμάτι “What A Wonderful World” από Louis Armstrong. Προνόησαν για σας οι Faith. Ένας εξαιρετικός δίσκος με όχι πολλές φαμφάρες αλλά ουσιώδης.
8/10
Tένια Λάρδα
