Οι Fortune είναι άλλη μια μπάντα των 80s που είχε κάποιες επιτυχίες τότε αλλά μάλλον χάθηκε σύντομα ανάμεσα σε τόσα άλλα συγκροτήματα που εμφανίζονταν εκείνη την εποχή. Κυκλοφορόντας το 1978 το πρώτο ομώνυμο τους album και συμμετέχοντας στο soundtrack της ταινίας Last American Virgin μαζί με μπάντες μεγαθήρια όπως οι U2, έκαναν έναν σχετικό ντόρο, όχι μεγάλης διάρκειας όμως. Εν έτη 2019 λοιπόν κάνουν την απόπειρα για τον δεύτερο τους δίσκο “ΙΙ”. Η μουσική τους κυμαίνεται στα πλαίσια του εμπορικού hard rock, με ιδιαίτερη έμφαση στα πλήκτρα που θυμίζουν έντονα Toto και Europe.
Ξεκινώντας δυναμικά με το “Don’t Say You Love Me” μου ήρθαν αναμνήσεις απ’ το πολύ αγαπημένο παλιό videogame GTA Vice City όπου όλο το feeling της δεκαετίας του ‘80 παρουσιαζόταν με τόσο χαρακτηριστικό τρόπο, απ’ τους φοίνικες της California δίπλα στις τεράστιες αμμουδιές, τα αυτοκίνητα που οδηγούσες μέχρι και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς που άνετα θα μπορούσαν να παίζουν Fortune. Βάζεις λοιπόν το λουλουδένιο σου πουκάμισο, φτιάχνεις μια “βαρβάτη” pinacolada και αράζεις στο μπαλκόνι σου για να απολαύσεις σωστά την υπόλοιπη ακρόαση του δίσκου. Πιασάρικα ρεφρέν αναμειγνύονται άρτια με hard rock riffs και μελωδίες που οδηγούνται απ’ τα πλήκτρα όπου έχει γίνει εξαιρετική δουλειά. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι μπαλάντες, δυο για την ακρίβεια, που ρίχνοντας λίγο την ένταση χαλαρώνουν τον ακροατή, στα “Little Drop Of Poison” και στο ακόμα καλύτερο “Heart Of Stone”. Κορυφές του δίσκου εκτός του πολύ καλού “Don’t Say You Love Me” που προανέφερα είναι και τα“Shelter Of The Night”, “What A Fool I‘ve Been” και “The Night”. Τα φωνητικά είναι ίσως ένα απ’ τα αδύναμα σημεία της συνολικής δουλειάς. Δεν είναι ότι δεν αντιπροσωπεύει επάξια τα κομμάτια ο τραγουδιστής αλλά δεν δίνει το κάτι παραπάνω και ούτε έχει κάποια ιδιαίτερη χροιά.
Συνολικά το “II” είναι μια πολύ καλή δουλειά που αναβιώνει με ζήλο το αίσθημα των rock συγκροτημάτων των 80s. Δύσκολα βλέπεις μπάντες μετά από τόσα χρόνια να επανέρχονται και να στέκονται στα πόδια τους τόσο δυνατά.
7,5/10
Νίκος Δρακόπουλος
[email protected]