Για όσους δε γνωρίζουν, οι Fozzy είναι το project του WWE Smackdown superstar Chris Jericho και το “Chasing The Grail” είναι ήδη το τέταρτο album τους. Η μουσική τους κυμαίνεται σε hard rock ύφος, δανειζόμενοι όλα τα καλά στοιχεία των Black Label Society και Monster Magnet. Το γεγονός ότι ο Ζakk Wylde δέχτηκε με ευκολία να συμμετάσχει ως guest στο προηγούμενο album τους (All That Remains, 2005) τα λέει όλα από μόνο του. Ο δίσκος από την αρχή μέχρι και το τέλος ακούγεται ευχάριστα, έχοντας μερικά πολύ πιασάρικα κομμάτια όπως το πρώτο single “Martyr No More” (κομμάτι που ο Chris Jericho χρησιμοποίησε για τη διοργάνωση Royal Rumble του Smackdown), καθώς και τα “Let The Madness Begin” και “Under Blackened Skies”. Τα φωνητικά του Jericho δεν παρουσιάζουν ούτε ένα μελανό σημείο, ενώ οι κιθάρες του Rich Ward (Stuck Mojo) είναι τόσο καλά παιγμένες που μέχρι και το πιο απαιτητικό αυτί δε θα μείνει παραπονεμένο. Η καλύτερη στιγμη του όμως, βρίσκεται στο σχεδόν 14λεπτο έπος που ακούει στο όνομα “Wormwood”, κλείνοντας έτσι το δίσκο με μία progressive rock πινελιά, προς μεγάλη μου έκπληξη. Μέτρια στιγμή ίσως θεωρήσουν κάποιοι το “Broken Soul”, ένα μπαλαντοειδές κομμάτι σε ένα κατά τ’ άλλα “δυνατό” δίσκο. Συμπέρασμα; Οι Fozzy δημιούργησαν ένα album βρώμικου και αλήτικου rock. Σαφώς και δε μπορούμε να μιλάμε για αριστούργημα, αν και δε νομίζω ότι ο Chris Jericho είχε κάτι τέτοιο στο μυαλό του. Τα παιδιά απλά rockάρουν και κάνουν το κέφι τους. Ο Dave Wyndorf μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Έχει αφήσει πίσω του άξιους αντικαταστάτες.
7,5/10
Χάρης Μπελαδάκης
