Η Πορτογαλική metal σκηνή εκτός από τους Moonspell δεν έχει αναδείξει κάτι άλλο. Και απ’ ότι φαίνεται θα μείνουν ως έχουν τα πράματα. Οι Frame Pictures στο ντεμπούτο τους μας παρουσιάζουν το progressive που παίζουν, ένα μείγμα από τους πρώιμους Dream Theater και τους Spock’s Beard. Ιδιαίτερα τεχνικό το album και τα μέλη της μπάντας σίγουρα έχουν γνώση των οργάνων τους, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Αν η τεχνική κατάρτιση, οι μετατροπίες, οι αλλαγές μέτρων και tempo ήταν το μοναδικό κριτήριο, τότε οι Frame Pictures θα έπαιρναν άριστα. Όμως σημαντικότερο όλων αυτών είναι η σύνθεση και εκεί οι Πορτογάλοι υστερούν. Έχουν κάποιες καλές ιδέες, αλλά χάνονται στις διαρκείς αναφορές των επιρροών τους. Μέτρια φωνητικά χωρίς πάθος και συναίσθημα, που δε βοηθάνε καθόλου στην ακρόαση, την οποία με δυσκολία κατάφερα να τελειώσω μιας και τα χασμουρητά έκαναν την εμφάνιση τους περίπου στη μέση του album. Για όσους θυμούνται, μου έφεραν στο μυαλό μια μπάντα πίσω στο 1997, τους Empty Tremor. Τεχνική, αλλά ανούσια. Ίσως στο μέλλον αν δουλέψουν τους τομείς, σύνθεση και προσωπικότητα να έχουν καλύτερη τύχη. Ο βαθμός είναι ενδεικτικός της απόδοσης, των λίγων καλών ιδεών και της διάθεσης που δείχνουν για να παίξουν μουσική.
5,5/10
Γιώργος Τσινάνης
