Οι Freedom Call ήταν για μένα το γκρουπ που δημιούργησε ο Zimmermann για να ξεδίνει στις περιόδους απραξίας των Gamma Ray, γεγονός αδιαμφισβήτητο από το εξαιρετικό πρώτο τους άλμπουμ που τόσο πολύ έμοιαζε με τις τότε δουλειές των τεράστιων Γερμανών συναδέλφων τους. Η πορεία τους μέσα στα χρόνια ήταν σταθερά φθίνουσα, με τις μέτριες δουλειές να διαδέχονται η μία την άλλη και την αποχώρηση του Zimmermann να δημιουργεί ένα ζοφερό μέλλον για την μπάντα. Όπως καταλαβαίνεται, ήταν μεγάλη και ευχάριστη έκπληξη η επιτυχημένη επιστροφή τους με έναν πολύ αξιόλογο δίσκο, το φετινό “Beyond”. Αναζωογονημένοι, ορεξάτοι και με αρκετή έμπνευση, χωρίς να ξεφεύγουν από το χαρούμενο και δυναμικό παραδοσιακό Power Metal στο οποίο μας έχουν συνηθίσει, οι Freedom Call μας χαρίζουν 14 όμορφα τραγούδια με πολύ μελωδία και ενέργεια. Βέβαια, όπως είναι φυσικό για δίσκους με τόσα πολλά κομμάτια, δεν λείπουν και οι κάπως αδύναμες στιγμές, όμως συνολικά το άλμπουμ καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του ακροατή. Ο Chris Bay δίνει τα ρέστα του με την φωνητική του απόδοση, ο νεοφερμένος Ramy Ali στα τύμπανα είναι εξαιρετικός και αντικαθιστά επάξια τον αποχωρήσαντα Dan, ο Lars Rettkowitz συνεργάζεται άψογα με τον Bay στο δημιουργικό αλλά και στο συνθετικό κομμάτι και ο Ilker Ersin επιστρέφει θριαμβευτικά στα καθήκοντα του μπασίστα της μπάντας, μετά από σχεδόν 9 χρόνια. Τα χαρακτηριστικά χορωδιακά φωνητικά είναι παρόντα σχεδόν παντού, όπως είναι και τα κλασσικά Τευτονικά επικά σημεία, με όλα τα τραγούδια αναβλύζουν χαρά και αισιοδοξία. Η υψηλού επιπέδου παραγωγή από τους Bay και Stephan Ernst είναι ο άσος στο μανίκι της μπάντας που ανεβάζει κατακόρυφα την ποιότητα του συνολικού αποτελέσματος. Το “Heart Of A Warrior” είναι άνετα το νέο hit της μπάντας, το “Knights Of Taragon” θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται σε κάποια δουλειά των Helloween, και δεν νομίζω να υπάρξει άνθρωπος που δεν θα ενθουσιαστεί με την κομματάρα “Among The Shadows”. Αλλά αυτό που κλέβει πραγματικά την παράσταση είναι το 8λεπτο ομώνυμο έπος “Beyond” το οποίο περικλείει τα καλύτερα χαρακτηριστικά της μπάντας, από την συναισθηματική εισαγωγή συνοδεία πιάνου, τα επικά χορωδιακά σημεία και την ενέργεια που βγάζει μέχρι να φτάσει στο υμνικό ρεφρέν, πραγματικά δεν χορταίνεις να τ’ ακούς. Αναγεννημένοι από τις στάχτες τους και με το βλέμμα στο μέλλον, οι Freedom Call καταφέρνουν να επανέλθουν στο προσκήνιο με έναν εξαιρετικό δίσκο, αφήνοντας πίσω τους την μετριότητα των τελευταίων ετών και δίνουν στους οπαδούς τους αλλά και γενικά στους ταλαιπωρημένους φίλους του Power Metal, έναν πολύ καλό λόγο για να είναι ευχαριστημένοι.
8/10
Νίκος Κεφαλίδης
