Η συγκεκριμένη μπάντα αποτελεί το solo project του Bestial Devotion, του drummer των Αμερικανών blacksters Negative Plane. Η αλήθεια είναι πως σε αυτήν την πρώτη ολοκληρωμένη προσωπική του δουλειά ο εν λόγω κύριος δεν διαφοροποιείται και πάρα πολύ από το υλικό το οποίο μέχρι σήμερα μας έχει καταθέσει η κύρια μπάντα του, παρόλα αυτά η συγκεκριμένη προσπάθεια σαφώς και έχει λόγο ύπαρξης και είμαι σίγουρος ότι όχι μόνο οι οπαδοί της μπάντας αλλά και αρκετοί φίλοι του είδους θα ενδιαφερθούν γι αυτό εδώ. Η φιλοσοφία του Bestial Devotion είναι η δημιουργία μιας αραχνιασμένης σκοτεινής ατμόσφαιρας, όχι όμως με πλήκτρα και λοιπά ανάλογα καλούδια αλλά με μια βουτιά στον αρχαίο πρώιμο ήχο των Darkthrone/Celtic Frost, κυρίως, με αρκετές νεωτεριστικές εκπλήξεις. Με άλλα λόγια εδώ έχουμε μια απογύμνωση του ήχου των Negative Plane, που σίγουρα λειτουργούν σαν οδηγός (ή σαν βαριά σκιά αν θέλετε) με σκοπό τη δημιουργία ενός σκοτεινού και άγριου/αδυσώπητου ήχου που με την πρώτη ακρόαση θα φέρει στο μυαλό Darkthrone της early 00’s περιόδου τους. Δεν είναι άλλωστε τυχαία και τα πολύ καλά λόγια τα οποία είχε να πει ο Fenriz των Darkthrone γι αυτή εδώ την προσπάθεια του Bestial Devotion. Πάρτε λοιπόν αυτήν την ιδιαίτερα αξιόλογη βάση και προσθέστε κάποιες ωραίες πικρές Slayer-ικές μελωδίες που πετάγονται απρόσμενα δεξιά και αριστερά σε κάθε ένα απο τα τέσσερα κομμάτια αυτού του δίσκου ( με διάρκειες από έξι έως δεκαέξι λεπτά), βάλτε από πάνω και μια αξιοπρεπή προσπάθεια για να ακουστούν και κάποια (λίγα) ενδιαφέροντα leads και αφήστε για το τέλος, αυτό που εγώ θεωρώ τον μεγαλύτερο και γενναιότερο νεωτερισμό εδώ, τα φωνητικά. Ο Bestial Devotion δεν διστάζει να πειραματιστεί και δίπλα στην αβυσσαλέα black metal χροιά των φωνητικών του να αφήσει αρκετό χώρο για καθαρά, τελείως σαλεμένα φωνητικά, τα οποία πηγαίνουν τον όλο δίσκο τελείως αλλού. Σου δημιουργούν αγαπητέ μου αναγνώστη μια απροσδιόριστη ένταση, αγωνία και φόβο και πραγματικά ακούγονται τελείως απειλητικά και απόκοσμα. Συμπερασματικά και έχοντας λάβει υπόψην ότι είναι η πρώτη solo απόπειρα του εν λόγω κυρίου το αποτέλεσμα είναι θετικό. Η απάντηση σε όσους κατηγορήσουν την παραπάνω προσπάθεια σαν απόπειρα αντιγραφής χωρίς προσωπικότητα είναι η εξής: εδώ όχι μόνο έχουμε την παρουσία αρκετών νέων στοιχείων δεδομένων και των πολλών περιορισμών του είδους, αλλά με δεδομένη και την ύπαρξη κύριας ασχολίας κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει αυτόν εδώ τον τυπά ότι προσπαθεί να ξεχωρίσει απλά και μόνο αντιγράφοντας. Κυκλοφορία που απευθύνεται σε περιορισμένο κοινό που έχει όμως κατά τη γνώμη μου λόγο ύπαρξης. Η βαθμολογία που θα εμφανιστεί παρακάτω έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με το γενικότερο μουσικό χώρο και σε καμία περίπτωση με τους ακροατές του ιδιώματος που προσδιόρισα.
6.5/10
Τάσος Δεληγιάννης
