Καθόμαστε αναπαυτικά γιατί τα πράγματα γίνονται κάπως περίπλοκα, μιας και οι Fyrnask δεν είναι το τυπικό μας black metal σχήμα. Στην πιθανότατη περίπτωση του να μην τους έχετε ήδη ακουστά, οι Fyrnask έρχονται από τη Βόννη της Γερμανίας και, παρά τη λατινική αρίθμηση του άλμπουμ, το “VII: Kenoma” αποτελεί την τέταρτη full-length κυκλοφορία του σχήματος.
Ο όρος «σχήμα» είναι σχετικά νέος για να περιγράψει τους Fyrnask, μιας και ως το 2014 αποτελούσαν έργο ενός και μόνο μουσικού ονόματι Fyrnd, ο οποίος έκτοτε περιορίστηκε στα φωνητικά. Μουσικά, οι Fyrnask κινούνται μεν στον τομέα του second wave black metal, φροντίζουν όμως να διανθίζουν τη μουσική τους με πλείστες όσες δόσεις drone και ritual ambient χωρίς παράλληλα να φοβούνται να πειραματιστούν ηχητικά αλλά και στιχουργικά.
Όσοι απέμειναν να διαβάζουν την κριτική μετά την τελευταία πρόταση και δεν αναζήτησαν κάτι πιο μουσικά προσβάσιμο, είμαι σίγουρος ότι θα εκτιμήσουν το “VII: Kenoma”. Πέντε χρόνια μετά το εξαιρετικό “Fórn”, οι Fyrnask ασχολούνται θεματικά με το “Musibatname”, ένα βιβλίο του Πέρση ποιητή Fariduddin Attar, όπου εξετάζονται τα ζητήματα «θεοδικίας, της αντιφατικής φύσης της ιδέας ενός παντοδύναμου πανάγαθου Θεού, και της ανθρώπινης εμπειρίας της θλίψης, των βασάνων και της αδικίας». Δηλαδή, ένα ευχάριστο στιχουργικό διάλειμμα από την τυπική black metal θεματολογία, άσχετα από τα πιστεύω του καθένα μας – και εγώ πιστεύω ότι στα χέρια μας έχουμε έναν πολύ καλό δίσκο!
Όπως θα έχετε σίγουρα ήδη καταλάβει, οι Fyrnask δεν προσφέρουν έναν ελαφρύ δίσκο για να παίζει καθώς πηγαίνετε στη δουλειά. Ο δίσκος προσεγγίζει τη διάρκεια της μίας ώρας σε μόλις έξι κομμάτια (τρία εκ των οποίων υπερβαίνουν το δεκάλεπτο). Τα αγαπημένα second wave black metal σημεία εναλλάσσονται με αργόσυρτα, ritual περάσματα: η ηρεμία και η εσωστρέφεια ενός αργού, «σπηλαιώδους» κομματιού διακόπτεται βίαια από την καταιγιστική μανία ενός blast beat.
Tα κλασικά ουρλιαχτά δίνουν πολλές φορές τη θέση τους σε κραυγές που βγάζουν απελπισία, ενώ το σχήμα δε διστάζει να χρησιμοποιήσει ένα υπόβαθρο ψαλμωδιών, που τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά βγάζουν ένα χαρακτηριστικά θρησκευτικό χαρακτήρα. Η δε παραγωγή αναδεικνύει επιτυχημένα το ύφος των Fyrnask, με έναν…αναλογικό, φυσικό ήχο σε όλα τα μουσικά όργανα. Δημιουργείται έτσι μια επιβλητική, ίσως και ασφυκτική ατμόσφαιρα, σε ένα κυριολεκτικά τελετουργικό μουσικά πλαίσιο που δένει άψογα με το πολύ όμορφο εξώφυλλο.
Το “VII: Kenoma”, εν κατακλείδι, αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα για όλους όσοι αρέσκονται στο άκουσμα μιας διαφορετικής προσέγγισης του black metal ήχου. Μπορεί ο ακροατής να χαθεί ανάμεσα στα κομμάτια, μιας και έχουν παρεμφερή χαρακτήρα και στιλ, αλλά αυτό ίσως και να προσμετράται στα θετικά της εν λόγω κυκλοφορίας. Επάξιος συνεχιστής του “Fórn”!
8/10
Στέλιος Σπαντίδης
s.spantidis@gmx.de
