Σήμερα ανηφορίζουμε προς τη νότια Φινλανδία, όπου θα συναντήσουμε τους Graveyard Shifters, μία μπάντα που κινείται στο χώρο του rock ‘n’ roll, του punk και του metal. Σχηματίστηκαν το 2013 και από τότε έχουν κυκλοφορήσει δύο EPs, το “Brainwashed By Moonshine” του 2014 και το “Welcome To Sherwood” του 2019, κι ένα ολοκληρωμένο δίσκο, το “High Heels And Broken Bones” του 2015, ενώ στις τάξεις τους συναντάμε μέλη των Nailed Coil και Re-Armed. Τώρα, οι Φιλανδοί επιστρέφουν για να προσθέσουν ακόμα μια κυκλοφορία στη δισκογραφική τους καριέρα, παρουσιάζοντάς μας το τρίτο τους EP, με τίτλο “Head Turns First, Eyes Follow…”.
Ακόμα και να μην έχεις ακούσει τις προηγούμενές τους κυκλοφορίες, στα 17 λεπτά που διαρκεί το νέο EP καταλαβαίνεις ότι οι Φιλανδοί έχουν δημιουργήσει έναν πολύ ιδιαίτερο ήχο, αναμειγνύοντας και τα προαναφερθέντα είδη και κάποια ακόμη στοιχεία. Καταρχάς, η μουσική κατακλύζεται καθ’ όλη τη διάρκεια του EP από ενέργεια και άκρως ανεβαστική διάθεση αλλά ταυτόχρονα είναι και βαριά. Θα σας εξηγήσω αμέσως τι θέλω να πω με αυτό. Οι Graveyard Shifters παίζουν με μια εντελώς rock ‘n’ roll διάθεση που δημιουργεί μια κεφάτη ατμόσφαιρα και διάθεση για πάρτι. Ταυτόχρονα όμως η μουσική είναι πολύ πιο βαριά, από ότι θα ήταν σε μια αμιγώς rock ‘n’ roll κυκλοφορία, κι εδώ είναι που μπαίνουν τα heavy metal στοιχεία, όπως είναι το δυναμικό παίξιμο στα τύμπανα και οι βαριές κιθάρες.
Βέβαια, υπάρχουν και στιγμές που οι κιθάρες λαμβάνουν μια πιο hard rock νοοτροπία και οι μελωδίες τους ταιριάζουν ακόμα περισσότερο με το rock ‘n’ roll αλλά ο τρόπος παιξίματος των τυμπάνων παραμένει δυναμικός, δίνοντας έτσι έναν πιο βαρύ ήχο σε αυτά τα hard rock περάσματα. Όσον αφορά το punk, θα έλεγα πως αυτό έχει μπει σε δευτερεύουσα μοίρα σε σχέση με το “High Heels And Broken Bones”, το οποίο είχε μια πιο ξεκάθαρη punk κατεύθυνση, τόσο στα φωνητικά όσο και στη μουσική. Σε αυτό το EP συναντάται πιο σπάνια, κυρίως σε κάποια riffs της κιθάρας ή σε κάποιες μελωδίες και παίξιμο που έχει μια πιο punk διάθεση.
Σχετικά με τα άλλα στοιχεία, που ανέφερα πιο πάνω, υπάρχουν κάποια περάσματα που η μουσική γίνεται πιο ποζεράδικη και πιο sleazy, κάτι που δεν μου φαίνεται περίεργο, όταν η νοοτροπία που έχεις στο παίξιμο βασίζεται περισσότερο στο rock και στο rock ‘n’ roll. Από την άλλη, στο τελευταίο κομμάτι του δίσκου, το “Calm Down Before The Storm”, υπάρχει σε αρκετά σημεία μια πιο gothic ατμόσφαιρα, κυρίως εξαιτίας των φωνητικών που είναι πιο χαμηλά (σε αντίθεση με τον υπόλοιπο δίσκο που είναι πιο δυνατά και φωναχτά) αλλά και των πλήκτρων, που ενώ στα υπόλοιπα κομμάτια έχει μια πιο γρήγορη rock διάθεση, εδώ είναι πιο αργά με μελωδίες που φέρνουν ξεκάθαρα στο gothic.
Γενικά, το “Head Turns First, Eyes Follow…” είναι ένας δίσκος που είναι σαφώς πιο βαρύς από τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους αλλά ταυτόχρονα είναι κεφάτος και γεμάτος ενέργεια. Βέβαια, αυτός ο ιδιαίτερος ήχος που έχουν δημιουργήσει οι Φιλανδοί μπορεί στην αρχή να φανεί περίεργο σε πολλούς αλλά σίγουρα θα εκτιμηθεί αυτό το κέφι και η ζωντάνια που αναδύεται από τη μουσική τους, και σιγά σιγά, με παραπάνω ακροάσεις, θα εξοικειωθούν με τον ήχο και θα περάσουν πολύ καλά. Πρόκειται για μια ωραία κυκλοφορία που αν είναι προπομπός της επόμενης ολοκληρωμένης δουλειάς του, θα μιλάμε σίγουρα για έναν πολύ δυνατό δίσκο.
7/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
