Καταρχήν πιστεύω ότι το όνομα Grorr είναι τόσο περίεργο, ανεξήγητο και συνάμα απλό που αμέσως σε βάζει στο τριπάκι να ψαχτείς και να δεις τι παίζει με αυτούς τους τύπους. Τώρα μουσικά οι Grorr είναι στη φάση του προοδευτικού μέταλ με πολλά djent ψήγματα και avant garde πινελιές. Είναι Γάλλοι και αυτό συνάδει με μια αναπόφευκτη σύγκριση με τους Gojira που μόνο άδικη και άτοπη θα ήταν. Μου άρεσαν πολύ τα ‘The Fighter’ , ‘The Dreamer,’ καθώς και το ομώνυμο κυρίως γιατί είναι τόσο ετερόκλητα μεταξύ τους που πραγματικά μου άρεσε! Εμφανισιακά πάντως οι τύποι φαίνονται σαν τα διαβαστερά παιδιά του σχολείου που δε θα κάνουν φασαρία και θα παρακολουθούν πιστά. Είναι gigs και το ξέρουν και φαίνεται να το χαίρονται κιόλας. Σε γενικές γραμμές η δουλεία είναι πολύ καλή και είναι κάτι παραπάνω από αξιοπρεπής. Μου αρέσουν γιατί απλά παίζουν μουσική, ούτε μέταλ ούτε progressive, ούτε τίποτα απλά μουσική. Όλα τα κομμάτια ακούγονται ευχάριστα και θα έλεγα ότι είναι καλογραμμένα και αρκετά προσεγμένα και αξίζουν τη προσοχή μας. Και μόνο που προσπαθούν να παίξουν με τη καρδία τους εμένα μου φτάνει ούτως η άλλως το μόνο που μετράει είναι το αυθεντικό.
7/10
Στάθης Αυγέρης
[email protected]
