Όσο υπάρχουν τέτοιες Ελληνικές μπάντες που καταφέρνουν και παίζουν με μαεστρία ψυχεδελικό προοδευτικό black metal με έντονη γεύση 70s στην μουσική τους, τόσο υπερήφανος θα αισθάνομαι για την σκηνή της χώρας μου. Οι Hail Spirit Noir είναι ένα τέτοιο περίτρανο παράδειγμα. Δυο εκ των τριών μελών, ο Χάρης και ο Θεοχάρης, μας μίλησαν για το πρώτο τους μαγευτικό πόνημα.
Γεια σας Χάρη και Θεοχάρη. Θα ήθελα να σας δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για αυτό που έχει καταγραφεί σε αυτά τα 37 λεπτά του PNEUMA.
Χάρης, Θεοχάρης: Ευχαριστούμε πολύ. Είναι πολύ ευχάριστο να ακουμε τέτοια σχόλια για κάτι που ξεκίνησε ως πείραμα.
Πριν ξεκινήσω τα του δίσκου , θα ήθελα πρώτα εσύ να μας πεις κάποια πράγματα για την μπάντα. Βιογραφικό στην ουσία.
Θεοχάρης: Η ίδεα καταρχήν ήταν του Χάρη γιατί είχε στο μυαλό του πολύ καιρό ένα τέτοιο project που θα ανακάτευε το 70s prog rock και το black metal, από το 2010 συγκεκριμένα. Έτσι, κάπου εκεί το πρότεινε στον Δημήτρη κι εμένα να δοκιμάσουμε να δούμε τι θα βγει και να προχωρήσουμε αναλόγως. Οι τρεις μας παίζουμε μαζί στους Transcending Bizarre? Οπότε δεν μας ήταν δύσκολο να δουλέψουμε μαζί. Ο Δημήτρης είναι επίσης μέλος των Synesthesia και συμμετέχει και στους Dol Ammad κι εγώ παίζω και στους Rex Mundi.
Αυτό είναι το ντεμπούτο σας σαν HSN, πόσο καιρό σας πήρε να ολοκληρωθεί?
Θεοχάρης: Η σύνθεση των κομματιών μας πήρε περίπου ένα χρόνο μέχρι να πούμε ότι γράφουμε αλλά ακόμα και την ώρα των ηχογραφήσεων όλο αλλάζαμε και κάτι με ιδέες που μας έρχονταν εκείνη την ώρα. Παρότι τα κομμάτια είναι 6 χρειάζονταν πολύ δουλειά ώστυε να είμαστε απολύτως ικανοποιημένοι αφού σαν στόχο στο μυαλό μας είχαμε να δημιουργήσουμε μια ατμόσφαιρα παρόμοια με αυτή των horror movies της δεκαετίας του ’70. Σε αυτές τις ταινίες υπάρχει διάχυτος ο τρόμος και η αγωνία και ένα αίσθημα καταπνικτικό ότι κάτι μονίμως παραμονεύει στην γωνία. Το ότι παίζουμε μαζί στους Bizarre? Συνέβαλε πολύ στο αποτέλεσμα. Ξέρουμε πως να δουλέψουμε ο ένας πάνω στις ιδέες του άλλου και ποιά είναι τα δυνατά σημεία του καθένα και με γνώμωνα την παραπάνω εικόνα κατευθύναμε το πείραμά μας μέχρι να μείνουμε ευχαριστημένοι. Οι ηχογραφήσεις σαν διάρκεια, δεν κράτησαν πολύ. Η σύνθεση ήταν αυτή που αποδείχτηκε χρονοβόρος. Και δεδομένου ότι είναι ντεμπούτο έπρεπε να ήμαστε πολύ προσεκτικοί στο πως θα ανακατεύαμε αυτά τα 2 στοιχεία που είναι τόσο ακραία διαφορετικά ώστε να βγει ένα σωστό αποτέλεσμα με συνοχή και όχι ένα απλό κολλάζ.
Που και πότε έγιναν οι ηχογραφήσεις?
Χάρης: Ηχογραφήσαμε στα Lunatech studios της Κατερίνης με παραγωγό τον Δημήτρη Ντούβρα, γνωστό για την παραγωγή της τελευταίας δουλειάς των Rotting Christ, των Transcending Bizarre?, των Rex Mundi και άλλων πολλών. O Δημήτρης νομίζω ειναι μιά όαση στα στούντιο της χώρας για την ποιότητα της δουλειάς του η οποία δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απο μεγάλες παραγωγές του εξωτερικού. Στη συνέχεια το υλικό ταξίδεψε ως τη Σουηδία για τις τελευταίες πινελιές του άλμπουμ που τις επιμελήθηκε ένας απο τους μεγαλύτερους παραγωγούς του χώρου, ο Jens Bogren, που έχει δουλέψει με Opeth, Amon Amarth, Soilwork και γενικά με ότι κινείται στο μέταλ στερέωμα.
Ακούμε ψυχεδελικό ροκ του 1970 να συνυπάρχει με black metal. Ακουστικά μέρη που θυμίζουν British rock (στα αυτιά μου τουλάχιστον) αλλά να μην είναι αυτό που λέμε φλώρικα και να είναι σκοτεινά και πικρά, εννοώντας ότι σου αφήνουν περίεργο συναίσθημα για το πού τελικά θες να καταλήξεις με τις συγχορδίες που παίζεις! Ποιες ήταν οι επιρροές σας και τα εναύσματα στο να ξεκινήσετε να γράφεται κάτι τόσο ακραίο?
Χάρης: Όσο περίεργο και να ακουστεί, το άλμπουμ το οποίο με ώθησε να κάνω τους Hail Spirit Noir είναι το ‘Reflections’ του Μάνου Χατζιδάκι, ηχογραφηθέν με την ορχήστρα της Νέας Υόρκης και την τότε ροκ μπάντα; του Michael Kamen (του διευθυντή ορχήστρας στο συμφωνικό Live των Metallica). Ο αυθεντικός δίσκος έχει κάτι το απίστευτα νοσταλγικό, σκοτεινό και ονειρικό. Συνδυάζει μιά ελαφρά ψυχεδελική διάθεση με περίεργους συνδυασμούς ακκόρντων, και ένα καταπληκτικό δέσιμο ροκ και συμφωνικής ενορχήστρωσης. Το αρχικό μου σχέδιο για τους Hail Spirit Noir ήταν να προσπαθήσουμε να αναπαράγουμε ένα παρόμοιο feeling για τον ακροατή μέσα όμως απο ένα σύγχρονο ακραίο μέταλ μουσικό πρίσμα. Φυσικά το γεγονός οτι είμαστε και μέλη των Transcending Bizarre? έχει ως επίπτωση η μουσική μας να έχει στοιχεία και απο αυτούς, ίσως εκεί να οφείλεται η avantgarde αισθητική και η ποικιλία ενορχήστρωσης και ακουστικών χρωμάτων για τα οποία μιλάς.
Είχατε καθόλου ιδέα του πώς θα ακουγόσαστε ή κάνατε αυτό που σας έβγαινε real time?
Χάρης: H αλήθεια είναι οτι είχαμε σαν οδηγό την ατμόσφαιρα που είπαμε παραπάνω. Και για να το πετύχουμε αυτό δώσαμε ιδιαίτερο βάρος στον ήχο και την παραγωγή του δίσκου η οποία είναι σχετικά αντισυμβατική για τα σύγχρονα μέταλ standards. Π.χ. δεν χρησιμοποιήσαμε καθόλου reverb σχεδόν, για να δημιουργηθεί μιά κλειστοφοβική ατμόσφαιρα στα κομμάτια. Ηχογραφήσαμε με αναλογικό κυρίως εξοπλισμό, ακόμη και μαγνητοταινία χρησιμοποιήσαμε για τα strings, ωστε να δημιουργηθεί αυτό το vintage αίσθημα στη μουσική. Για το τελικό master του ήχου συνεννοηθήκαμε με τον Jens Bogren να μην είναι τέρμα σε ένταση, ούτε να έχει το εύρος των πρίμων και μεσαίων συχνοτήτων που απαιτεί το σύγχρονο μέταλ. Ο Jens μας είπε οτι ίσως αυτό είναι ρίσκο αλλά εν τέλει του άρεσε ιδιαίτερα αυτό που βγήκε. Για να μην σε κουράζω άλλο, είχα κάτι πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό μου το οποίο το ενστερνίστηκαν και τα υπόλοιπα μέλη και ευτυχώς αποκλίναμε ελάχιστα απο αυτό στη διάρκεια των ηχογραφήσεων.
Με τι ασχολείστε στους στίχους σας? Υπάρχει κάποιο ενιαίο θέμα σε όλο το άλμπουμ η κάθε κομμάτι απαντάει μόνο του?
Θεοχάρης: Τα τραγούδια λειτουργούν και από μόνα τους σαν μικρές ιστορίες τρόμου. Όμως υπάρχει ένα κοινό θέμα σε όλα. Κι αυτό είναι ουσιαστικά το πως λειτουργεί το ανθρώπινο σκεπτικό όταν πρόκειται για το “θέλω” του. Δεν νομίζω ότι είναι παράλογο να πούμε ότι λειτουργούμε σαν άνθρωποι σκεπτόμενοι πρώτα εμάς, το οποί από μόνο του δεν έιναι απαραίτητα κακό, χωρίς όμως να λογαριάζουμε τις συνέπειες στους άλλους. Ότι ο σκοπός αγιάζει όλα τα μέσα κατα μια έννοια. Το Μαύρο Πνεύμα είναι ακριβώς αυτή η πλευρά του ανθρώπινου χαρακτήρα, η σκοτεινή που βγαίνει στην επιφάνεια μόνο όταν δεν μας βλέπει κανένας και που τρέφεται από τιε επιθυμίες μας και τις αδυναμίες μας. Οι στίχοι σαν στίχοι μπορεί να αναφέρονται σε δαιμονικά στοιχεία και εφιάλτες όμως σε κάθε ένα από αυτά ο “κακός” της υπόθεσης δεν βγαίνει κερδισμένος καθώς με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο το Μάυρο Πνέυμα θα υπερισχύσει στο τέλος. Όπως και οι επιθυμίες μας, μπορεί να ικανοποιούνται όμως στο τέλος οι συνέπειες του πως φτάσαμε στην πραγματοποίηση τους δεν θα είναι και οι πιο ευχάριστες. Το Πνεύμα λοιπόν είναι η απληστία και η αλλαζονοία του κάθε ένα από εμάς ξεχωριστά. Νομίζω, παρόλα αυτά, ότι περιγράφει και το πως λειτουργεί γενικά ο κόσμος, κάνω λάθος;
Εξήγησε μας το εξώφυλλο με λίγα λόγια. Είναι το ΠΝΕΥΜΑ αυτό που βλέπουμε ?!
Θεοχάρης: Με τον Jesse Pepper είχαμε συνεργαστεί και στον τελευταίο δίσκο των Bizarre? Το “The Misanthrope’s Fable” και έτσι όταν ψάχναμε για εξώφυλλο, ρίξαμε και μια ματιά στο site του και βλέποντας αυτή την εικόνα την θεωρήσαμε απίστευτα δυνατή και ότι αντικατόπτριζε το ύφος της μουσικής και τον νόημα των στίχων πλήρως. Ακόμα και χρωματικά σου δημιουργεί αυτή την αίσθηση του ότι κάτι εδώ δεν πάει και πολύ καλά. Κάτι συμβαίνει. Δίνουν και μια πιο ’70s αισθητική τα συγκεκριμένα χρώματα αυτά, μια πιο γήινη προσέγγιση που το κάνει πιο αληθοφανές, όσο αληθοφανές μπορεί να είναι κάτι τέτοιο. Όσο αφορά την κεντρική φιγούρα, ναι, αυτό είναι το Πνεύμα. Το γεγονός ότι έχει ουσιαστικά δύο πρόσωπα και ότι και τα δύο είναι χαμογελαστά αναλογούν στην παραπάνω διπλή φύση των επιθυμιών και του χαρακτήρα του ανθρώπου που λέγαμε. Το πιο εμφανές πρόσωπο αποτελεί την πρόσκαιρη χαρά που μας δίνει η επίτευξη με ύπουλα, ας πούμε, μέσα και το δευτερεύον αλλά κυρίαρχο είναι η χαιρεκάκια του Πνεύματος, δηλαδή το ότι στο τέλος ο “νικητής” θα είναι αυτό. Βέβαια όλα αυτά τα φιλοσοφημένα έρχονται δευτερεύοντα, μιά που ο κύριως λόγος που διαλέξαμε αυτό το εξώφυλλο είναι οτι είναι απλά…ωραίο.
Το άλμπουμ είναι να κυκλοφορήσει στις 5 Μαρτίου. Έχετε κάποιο feedback από το Internet, ικανό να σας δείξει την ανταπόκριση όσων το ακούνε? (webzines κλπ)
Χάρης, Θεοχάρης: Το άλμπουμ κυκλοφορεί απο την Code666, μία πολύ εμπειρη εταιρεία του χώρου που στο ρόστερ της έχει να επιδείξει μπάντες όπως οι Aborym, οι Negura Bunget, οι Ephel Duath κ.α. Στα καταστήματα θα φτάσει το Μάρτιο αλλά και λίγο πιό πριν, θα μπορεί ο κόσμος να το παραγγείλει μέσω internet. Απο τις κριτικές ως τώρα έχει αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει μεσαία οδός. Το album ή αρέσει πάρα πολύ ή δεν θα αρέσει καθόλου. Μια “love/hate” κατάσταση, η οποία για να λέμε και την αλήθεια, μου αρέσει περισσότερο από μια μετριοπάθεια του στυλ “καλό είναι, μωρε” και μετά δεν το θυμούνται καν ότι το άκουσαν.
Υπάρχουν κάποια σχέδια για ζωντανές εμφανίσεις? Προορίζεται για κάτι τέτοιο η μπάντα? Αν ναι πιστεύω θα είναι από τις πιο εξωφρενικές lives ever μουσικές!
Χάρης: χαχα, σε ευχαριστούμε, ναι υπάρχουν σχέδια. Αν μπορεσουμε με τη βοήθεια της εταιρείας μας να κλείσουμε κάποια φεστιβάλ ή κάποιο mini tour σε ευρώπη θα είναι το καλύτερο σενάριο. Το live feeling νομίζω είναι ασύγκριτο, οπότε θα βάλουμε τα δυνατά μας να γίνει κάτι τέτοιο.
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας, εύχομαι τα καλύτερα για τον δίσκο διότι αξίζει. Μπορείτε να κλείσετε την συνέντευξη όπως θέλετε!
Χάρης, Θεοχάρης: Ευχαριστούμε για το χρόνο σου Χρήστο, χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε το άλμπουμ και ελπίζω να συνεχίσετε για πολυύ καιρό να υποστηρίζετε τη μουσική που αγαπάτε.
Χρήστος Τσίτσης
http://www.facebook.com/pages/Hail-Spirit-Noir/260062670728238
Band:
Θεοχάρης: Κιθάρα, Φωνή
Dim: Μπάσο, Ακουστική Κιθάρα
Χάρης: Synths
Discography
Pneuma, 2012
