Μήνας χωρίς επανακυκλοφορία στην λίστα μου ίσον γεμιστά χωρίς κιμά (δεν κρίνω αλλά μπλιάχ!). Αυτή την φορά έχουμε μια επανακυκλοφορία σε βινύλιο παρακαλώ ενός συγκροτήματος το οποίο θεωρώ αρκετά αδικημένο, σε βαθμό εγκλήματος τολμώ να πω. Για πάμε να δούμε.
Οι Hammers Of Misfortune από το San Francisco είναι για μένα ένα από τα καλά κρυμμένα μυστικά της μουσικής μας. Με έτος ίδρυσης το 2000 κάτω από αυτό το όνομα, προϋπήρχαν με άλλο, είναι το πνευματικό παιδί του John Cobbet. Την σύνθεση εδώ την συμπληρώνουν ο πολύς Mike Scalzi (Slough Feg) στην φωνή και κιθάρα, η μπασίστρια Janis Tanaka και ο drummer Chewy Marzolo. Το πρώτο δείγμα γραφής είναι το τεράστιο “The Bastard”.
Πώς να περιγράψω την μουσική των HOM; Οι ίδιοι συχνά μιλάνε για progressive αλλά σίγουρα όχι με την έννοια που οι ποιο πολλοί από εμάς κατανοούν τον όρο. Η μουσική τους λοιπόν δεν μπαίνει εύκολα σε φόρμα, για την ακρίβεια κάποιος θα μπορούσε να πει ότι προσπερνάει πάμπολλα στεγανά και με ευκολία πηδά από το ένα είδος στο άλλο. Είναι μια από αυτές τις περιπτώσεις που προτείνω κάποιος να ακούσει παρά να κάτσει να διαβάσει.
Το αποτέλεσμα είναι ένα άλμπουμ που μπορεί να χαρακτηριστεί επικό, ακραίο ανά διαστήματα, αρκετά heavy και πολύ ατμοσφαιρικό. Μια rock όπερα που δεν μπορεί όμως κάποιος να πει ότι είναι ακριβώς ένα concept άλμπουμ. Εδώ έχουμε μια ιστορία σε μορφή αφήγησης χωρισμένη σε τρία μέρη με έντονο φιλοσοφικό υπόβαθρο.
Το άλμπουμ πλέον κυκλοφορεί σε διπλό πανέμορφο βινύλιο με μια πράξη σε κάθε πλευρά και την τέταρτη χαραγμένη. Με πλούσιο οχτασέλιδο ένθετο και νέο mastering. Ένα άλμπουμ που αξίζει να έχει κάθε οπαδός στην συλλογή του. Βασικά καλό είναι αν δεν έχετε ασχοληθεί όλα αυτά τα χρόνια με τους HOM να το κάνετε. Κάλιο αργά παρά ποτέ.
8,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
