AlbumsΚριτικές

Hartmann – Hands On The Wheel (Sonic 11/Pride & Joy Music)

Έχουν περάσει μόλις δύο χρόνια από τότε που κυκλοφόρησε το “Shadows & Silhouettes” και οι Hartmann επιστρέφουν με έναν εξίσου σπουδαίο δίσκο ονόματι Hands On The Wheel, του οποίου το ταιριαστό εξώφυλλο σε προϊδεάζει θετικά (τουλάχιστον έτσι συνέβη στην δική μου περίπτωση) σχετικά με το τι πρόκειται να επακολουθήσει. Μοναδική σημείωση (και το αφήνω εδώ για όσους κακώς δεν τον γνωρίζουν) είναι πως ο Oliver Hartmann ο οποίος ηγείται και του σχήματος, είναι σημαντικό μέλος σχημάτων όπως είναι οι Avantasia και οι Rock Meets Classic ενώ αποτέλεσε παράλληλα και τον main frontman του απόλυτου Pink Floyd tribute band, ονόματι Echoes. Φτάνουν όμως αυτά, ας δούμε τι γίνεται στο Hands On The Wheelόμως…

Στην νέα αυτή δουλειά, που κατ’ εμέ, είναι ισάξια του προκατόχου της, ο Hartmann με την βοήθεια των Mario Reck (κιθάρα), Armin Donderer (μπάσο) και Markus Kullmann (τύμπανα) αλλά και του Jimmy Kresic (Rock Meets Classic, exVoodoo Circle) ως special guest στα πλήκτρα, χαρίζει στους οπαδούς του άλλον έναν εξαιρετικό δίσκο.

Την αρχή κάνει το εξαιρετικό Dont Want Back Down όπου εκεί αρχικά σου δίνεται μια εικόνα για του τι επρόκειτο να ακολουθήσει. Παθαίνω πλάκα με τα Your Best Excuse και Cold As Stone τα οποία με βάζουν “στο τριπάκι” να τσιτώσω τα ηχεία στο διαπασών ενώ το Simple Man (σ.σ.: καμιά σχέση με το γνωστό υπερκομμάταρο των Lynyrd Skynyrd) είναι μια εξαιρετική σύνθεση στην οποία συμμετέχει ο Eric Martin των Mr. Big, όπου το ντουέτο του με τον Hartmann προκαλεί ανατριχίλες. To Last Plane Out από την άλλη είναι μια hardrock-ιά η οποία είναι βγαλμένη από τις αρχές των ‘90s.

Το επτάλεπτο έπος ονομάτι Soulmates που ακολουθεί είναι μια έντονη συναισθηματική σύνθεση, στην οποία δίδεται ρεσιτάλ ερμηνείας. Το The Harder They Come είναι ο απόλυτος φόρος τιμής στους Whitesnake για εμένα και σε εγκλωβίζει ενώ και το ακόλουθο Dream World κινείται στο ίδιο μοτίβο αλλά με την κλασσική Hartmann συνταγή. Το I Remember από την άλλη για κάποιο λόγο ως vibe μου έφερε στο μυαλό τους Jaded Heart ενώ το Lost In Translation με ταξίδεψε πίσω στο μακρινό 1990, αφού αν το ακούσει κανείς θα μπορούσε να πει ότι το εν λόγω κομμάτι κάλλιστα θα μπορούσε να είχε μια περίοπτη θέση στο tracklist του Empire των Queensryche!

Λίγο πριν το τέλος μια power μπαλάντα (η οποία δεν με τρέλανε κιόλας) κάνει την εμφάνιση της και αυτή δεν είναι άλλη από το The Sky Is Falling  ενώ ο δίσκος κλείνει με το Heart Of Gold, μια μπαλάντα Rainbow-ικής κοπής, η οποία είναι απλά συμπαθητική και ως εκεί.

Προς γνώσης σας, θα ήθελα να αναφέρω ότι την συμπαραγωγή του δίσκου ανέλαβε για ακόμα μια φορά ο υπέρτατος Sascha Paeth (Avantasia, Beyond The Black, Kamelot) ενώ στο δίσκο συμμετέχουν οι κυρίες Karolina Galbavà & Irena Morisakovà (Hans Zimmer). Εγώ πάντως τον συστήνω ανεπιφύλακτα!

8.5/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]

Greekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X