Πολλές παρθενικές εμπειρίες με πολλές μπάντες και είδη αυτό το διάστημα, όπως καλή ώρα με τους JeGong. Το εν λόγω ντουέτο αποτελείται από τους Redo Mder (Sum Of R, Ural Umbo) και Dahm Majuri Cipolla (Mono, Watter). Δεν έχω ιδέα ποιο πόστο έχει αναλάβει ο καθένας όσον αφορά τα όργανα, δεν αναφέρεται πουθενά.
Οι JeGong λοιπόν είναι μια πειραματική ορχηστρική rock μπάντα (γελάνε οι πέτρες) η οποία «εξερευνάει δυστοπικούς κόσμους με επιρροές 70s krautrock, ambient, κοσμικής μουσικής και νεφελώδους post-rock» (γελάνε τα βράχια) όπως αναφέρεται στην προσωπική τους σελίδα στο Facebook. Μας συστήνονται με το ντεμπούτο τους “I” και θα γίνω κακός αλλά θα πω ότι δεν χάρηκα για την γνωριμία.
Πρώτον, δεν είχα ιδέα τι είναι το krautrock. Δεύτερον, θα γίνω το αγκάθι στο πέλμα του λέοντα και θα αμφισβητήσω ό,τι αναφέρθηκε πιο πάνω από τα λόγια της μπάντας. Το post-rock προϋποθέτει όργανα, σωστά; Ξέρετε, κιθάρες, μπάσο, τύμπανα, εκάστοτε πιάνο, να υπάρχει ποικιλία ρε παιδί μου. Εκτός αν κάνω λάθος και δεν το γνωρίζω.
Αμ δε, δεν ψήθηκαν τα παλικάρια από ‘δω όμως. Ομολογώ με μεγάλη ντροπή ότι πέρα από τα τύμπανα σε κάποια από τα δεκατέσσερα κομμάτια του δίσκου (Χριστέ μου πως το άντεξα αυτό) και το synthesizer ίσως δεν μπόρεσα να διακρίνω τίποτα άλλο. Να πω ότι μάλλον, κάπως, κάπου, κάποτε, άκουσα την παραμόρφωση μιας κιθάρας; Καλέστε τον Sherlock Holmes, τον Hercule Poirot, τον Ace Ventura, όποιον θέλετε, αυτό το μυστήριο δεν θα λυθεί ποτέ.
Πραγματικά αδυνατώ να βρω λέξεις να περιγράψω αυτό που άκουσα, και δεν το λέω επιθετικά, το λέω με ένα ξαφνιασμένο ύφος, σε φάση δεν μπορώ να το αντιληφθώ. Στην καλύτερη των καλύτερων των περιπτώσεων αυτός ο δίσκος να εξυπηρετεί τον σκοπό μουσικής παρασκηνίου, αλλά και πάλι τότε είναι πιο αδιάφορο από το αδιάφορο, σα να μην ακούς τίποτα. Δώρον άδωρον. Δεν θα κουκουλώσω τίποτα κι ας φανώ κακός. Αν θέλετε ακούστε τον δίσκο, εγώ δεν σας το προτείνω, δεν προσφέρει τίποτα.
0,5/10
Γιάννης Σεβίλογλου
giannisseviloglou@gmail.com
