Τι φανταστικό άλμπουμ! Ανορθόδοξος τρόπος για να αρχίζεις μια κριτική το παραδέχομαι, αλλά δεν ξέρω πως αλλιώς να αρχίσω μιας και το συγκεκριμένο άλμπουμ με έχει πραγματικά καθηλώσει τρώγοντας ίσως πολύτιμο χρόνο από άλλες κριτικές που πρέπει να γίνου. Δεύτερο άλμπουμ για τους Heart Of A Coward, τους οποίους με λύπη ομολογώ πως δεν γνώριζα. Από ότι φαίνεται οι Εγγλέζοι έχουν έρθει για να τρελάνουν κόσμο με το υπέρ-brutal progressive metalcore που παίζουν, αν υπάρχει τέτοιος όρος. Θα ξαναπώ για άλλη μια φορά ότι δεν είμαι και ο πιο ένθερμος υποστηρικτής του metalcore, όμως οφείλω να ομολογήσω ότι μέσα στην χρονιά έχουν πέσει στα χέρια μου 3-4 πάρα πολύ καλά άλμπουμ τα οποία μάλιστα με κάνανε να θέλω να εξερευνήσω καλύτερα αυτόν τον χώρο. Ένα από τα συγκροτήματα αυτά είναι και οι Heart Οf Α Coward οι οποίοι με μπροστάρη τoν καταπληκτικό Jamie Graham (ex.-Sylosis) και πλαισιωμένος από μια, όπως αποδεικνύεται, πρωτοποριακή ομάδα αποτελούμενη από τους Carl Ayers και Steve Haycock στις κιθάρες, Vishal “V” Khetia στο μπάσο και Christopher “Noddy” Mansbridge στα τύμπανα, σπάνε τα ηχεία σου μέσα από 10 κομμάτια σε κάτι λιγότερο από 40 λεπτά μουσικής παιδείας. Στακάτα riff με brutal φωνητικά και καλογυαλισμένα καθαρά τα οποία όμως δεν προκαλούν την άνοια και το αιώνιο χασμουρητό και όλα αυτά υποστηριζόμενα από μια δύναμη πυρός (βλέπε τύμπανα και μπάσο) “into the point” που δεν αφήνει περιθώρια για σχόλια και υπεκφυγές. Το εξώφυλλο μαρτυρά κάτι από Tesseract και όντως, υπεύθυνος παραγωγής είναι ο Acle Kahney, ιδρυτικό μέλος και κιθαρίστας των Βρετανών θεών του prog, o οποίος φανερά έχει παίξει μεγάλο ρόλο στην ανέλιξη του συγκροτήματος με την απίστευτη παραγωγή. “Deadweight”, “Nauseam” και το εισαγωγικό “Monstro” σε στέλνουν κατευθείαν νοσοκομείο, αλλά χωρίς δεύτερη σκέψη πρέπει να τονίσω ότι όλο το άλμπουμ ακούγεται μονορούφι και σου προκαλεί ένα είδος εθισμού που εγώ προσωπικά δεν το περίμενα. Όταν ο Σιγλίδης (σ.σ. γεια σου ρε αφεντικό!) μου έλεγε ότι με περιμένουν καλά πράγματα αυτόν τον μήνα δεν τον πίστευα. Kαλά να πάθω! Addictive!
9/10
Κωνσταντίνος Καραγεώργος
