Κανονικά όταν πέφτει στα χέρια σου δουλειά από ένα από τα αγαπημένα σου συγκροτήματα πρέπει να χαίρεσαι. Δυστυχώς όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση μόνο προβληματισμένος καταλήγω και για να σας προλάβω, όχι για την ποιότητα του υλικού. Έξι χρόνια έχουν περάσει από την προηγούμενη κυκλοφορία των Τεξανών. Η υπομονή των οπαδών τους όλο και στέρευε και λογικά.
Έρχεται λοιπόν το σωτήριο έτος 2020 για να ακούσουμε ΕΝΑ νέο τραγούδι από αυτούς σε μορφή single. Το “Black Wings Of Solitude” μπορεί να ήταν μια όχι και τόσο κλασική σύνθεση στο ύφος των Helstar, ήταν όμως ένα εξαίρετο κομμάτι. Από την άλλη δεν ήταν ακριβώς καινούριο μιας και είχε γραφτεί το 2018 για ένα soundtrack. Το 7” το συμπλήρωνε το “After All (The Dead)” των Black Sabbath.
Έρχεται λοιπόν αυτό το EP. Το οποίο τι προσφέρει; Δύο νέες συνθέσεις, τα “Dark Incarnation” το οποίο (αν αφαιρέσεις κάτι κατσίκια που ακούγονται) είναι φοβερό και το πιο κλασικό “Across The Raging Seas” αλλά και δύο ακόμα διασκευές στα “Restless And Wild” των Accept και “Sinner” των Judas Priest που είναι αρκετά πιστά στα πρωτότυπα. Πρακτικά λοιπόν μιλάμε για δύο ακόμα νέα τραγούδια. Απορώ αν αυτά τα τρία τραγούδια θα βρίσκονται και στο επερχόμενο πλήρες album.
Το ενδιαφέρον είναι ότι υπάρχουν δύο εκδόσεις. Η περιορισμένη σε βινύλιο περιλαμβάνει τα παραπάνω αλλά και τα κομμάτια που βρίσκονταν στο 7”. Η έκδοση σε CD από την άλλη περιλαμβάνει και ένα δεύτερο CD το οποίο δεν είναι άλλο από το “Vampiro”, δηλαδή το προηγούμενο τους album, στην ολότητά του.
Μπερδεμένη λοιπόν για μένα αυτή η κίνηση. Αν συλλέγεις βινύλια και δεν έχεις και το “Vampiro” ίσως πρέπει να πάρεις και της δύο εκδόσεις. Αν από την άλλη έχεις το “Vampiro”, πρακτικά πληρώνεις για δύο νέα τραγούδια. Ο βαθμός που ακολουθεί δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένας σχολιασμός στην εμπορική πολιτική πίσω από αυτή την κίνηση. Προσωπικά περιμένω ένα πλήρες album, που αν τα τρία κομμάτια που έχουμε είναι αντιπροσωπευτικά, τότε δεδομένα θα είναι πάρα πολύ καλός.
6/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
