Εν έτη 2011 οι μπάντες που προσπαθούν να συνδυάσουν πολλά είδη μουσικής ώστε να δημιουργήσουν έναν πιο προσωπικό ήχο, έχουν πληθύνει. Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι μπάντες αυτές πνίγονται κάτω από τις ταμπέλες και φτιάχνουν έναν ποικιλόμορφο αχταρμά. Οι Γερμανοί Hokum τελικά δεν επιτυγχάνουν να ξεφύγουν από αυτό το κλισέ. Το 2ο τους άλμπουμ βρίθει ιδεών και τεχνικής και όμως καταφέρνει να ακουστεί κοινότοπο. Η βάση του είναι το NWOAHM του λείπει όμως ο όγκος. Από εκεί και πέρα έχουμε πλήθος επιρροών οι οποίες όμως εμφανίζονται επιδερμικά. Proggressive, Swedish death metal, post, καθαρά και brutal φωνητικά σε ένα ασύνδετο άλμπουμ με τραγούδια που τους λείπει ο κεντρικός άξονας. Και επειδή Οpeth δεν βγαίνουν κάθε μέρα προσπερνάμε με συνοπτικές διαδικασίες τους συμπαθείς κατά τα άλλα Γερμανούς και πάμε για άλλα.
5,5/10
Γιώργος Τσινάνης
