Οι Attick Demons είναι μια heavy metal μπάντα από την Πορτογαλία, εμπνευσμένη πολύ από την εποχή του NWOBHM. Μετά από αρκετά χρόνια στη σκηνή, επανακυκλοφορούν μετά από δέκα χρόνια ένα από τα πιο επιτυχημένα άλμπουμ τους, με τίτλο “Atlantis”. Δηλώνω εξ αρχής ότι δεν είμαι μεγάλος θαυμαστής του NWOBHM.
Από τις πρώτες νότες του “Back In Time” φαίνεται η προσέγγιση στον old-school ήχο. Το κομμάτι θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια κακή προσπάθεια για μίμηση των Angra. Το στυλ, οι ρυθμοί, η δομή , τα φωνητικά, όλα παραπέμπουν σε ένα πάντρεμα Angra και Stratovarius. Το ομότιτλο “Atlantis” είναι σαν να ακούμε Iron Maiden. Άνετα θα πίστευα ότι είναι διασκευή από κομμάτι Iron Maiden εποχής του “Powerslave”.
Το “City Of Golden Gates” είναι σίγουρο πιο ιδιαίτερο από τα προηγούμενα κομμάτια. Ωραίο riff και ωραίες πρωτότυπες μελωδίες. Το πιο αργό και ατμοσφαιρικό ρεφραίν δίνει μια μεγαλύτερη ποικιλομορφία στο κομμάτι. Ακόμα μια ίδια αρχή με το “The Flame Of Eternal Knowledge”, με κιθάρες που δεν μπορώ να ξεχωρίσω από τα τζιτζίκια στο μπαλκόνι. Το ρεφραίν είναι το λεγόμενο «στρουμφο-power», απλά σε πιο αργό ρυθμό.
“Riding The Storm” ο τίτλος του επόμενου κομματιού με ένα πιο βαρύ και heavy riff. Αλλάζουμε αρκετά ύφος από τα προηγούμενα πιο power κομμάτια. Στη συνέχεια ανακαλύπτουμε ότι είναι ένα έντονα Maiden-οειδές κομμάτι. Το “Sacrifice” είναι μια ευχάριστη αλλαγή. Μια ωραία αρχή με πιάνο, η οποία όμως χαλιέται από ακόμα ένα galloping σε κιθάρα και μπάσο. Τα υπόλοιπα κομμάτια του άλμπουμ κινούνται σε ένα παρόμοιο στυλ και ύφος σε μεγάλο βαθμό.
Το “Atlantis” είναι απλά ένας ακόμα NWOBHM δίσκος. Δεν έχει κάτι καινούργιο ή πρωτόγνωρο να προσφέρει, Σίγουρα ακούγεται ευχάριστα από έναν θαυμαστή του είδους. Για τους ακροατές όμως που δεν τους αρέσει το είδος αυτό, είναι παντελώς αδιάφορο και μονότονο με μεγάλη έλλειψη πρωτοτυπίας.
4/10
Θανάσης Γκότοβος
[email protected]
