Λένε πως ο φοίνικας ξαναγεννιέται από τις στάχτες του. Στην περίπτωση των Iced Earth αυτό είναι μία μεγάλη αλήθεια. Όταν έχεις μπροστά σου το Jon Schaffer, ξέρεις ότι τα 20 λεπτά που σου έχει διαθέσει ο tour manager για το interview είναι πολύ λίγα για να συνοψίσουν 21 χρόνια καριέρας. Στη συζήτηση που είχαμε, μας μίλησε για το νέο αξιοπρεπέστατο “Dystopia”, για το Matt Barlow, αλλά μας εξήγησε και γιατί το “The Crucible Of Man” ήταν τελικά τόσο κακό. (σ.σ. η συνέντευξη έγινε λίγο πριν το live της δεύτερης μέρας)
Γεια σου Jon! Θα ήθελα να σε καλωσορίσω για άλλη μία φορά στην Αθήνα. Είναι μεγάλη μας χαρά να σε έχουμε και πάλι εδώ!
Σε ευχαριστώ πολύ, man! Νιώθω τέλεια που είμαι και πάλι εδώ!
Επίσης θα ήθελα να σε συγχαρώ για το νέο σας Iced Earth album “Dystopia”. Είναι ένα πολύ καλό album και μου έφερε στο μυαλό αναμνήσεις από το παρελθόν της μπάντας. Πώς νιώθεις τώρα που κυκλοφόρησε;
Είμαι πολύ χαρούμενος. Είναι ένας πολύ δυνατός δίσκος. Το πνεύμα μας επέστρεψε και ο Stu έβαλε πάρα πολύ θετική ενέργεια σε αυτό. Τον λατρεύω αυτόν τον τύπο. Έχουμε πάρα πολύ καλές σχέσεις και η χημεία της μπάντας είναι απίστευτη. Περνάμε τέλεια μαζί.
Ξεκινώντας, θες να μας πεις πώς ήταν η χθεσινή βραδιά;
Ήταν καταπληκτικά! Είστε το καλύτερο κοινό του κόσμου!
Λοιπόν, επιλέξατε ως τίτλο του album τη λέξη “Dystopia”, η οποία έχει ελληνικές ρίζες και σημαίνει “Δυστοπία”, το αντίθετο της “Ουτοπίας”. Πώς προέκυψε για σας αυτός ο τίτλος;
Αυτό το τραγούδι κατά ένα μεγάλο μέρος συσχετίζεται με την ελευθερία περισσότερο από κάθετι άλλο, καθώς έχω δει και έχω μάθει τι γίνεται στον κόσμο τα τελευταία χρόνια. Γνωρίζω προς τα που οδεύουν τα πράγματα, οπότε είναι ένας πολύ καλός τρόπος να δώσεις ένα ισχυρό μήνυμα προς τα έξω. Απλά εμείς το κάναμε χρησιμοποιώντας κάποιες ταινίες επιστημονικής φαντασίας, “δυστοπικού” τύπου. Είναι και αυτό μία πολύ καλή ιδέα.
Μπορούμε να το θεωρήσουμε ως concept album;
Όχι δεν είναι κάτι τέτοιο. Το concept album αφηγείται μία ιστορία. Ίσως και να είναι ένα θεματικό album, αλλά αυτό είναι μέχρι τα μισά. Τα υπόλοιπα είναι μεμονωμένα κομμάτια. Αλλά και πάλι δε θα το έλεγα έτσι.
Πολλοί οπαδοί σας στο internet θεωρούν το νέο album ως διάδοχο του ‘Horror Show’ του 2000. Ποιά είναι η γνώμη σου γι’ αυτό;
Δεν ξέρω πως καταφέρνουν να το συγκρίνουν. Μπορεί να έχει και αυτό κάποιο θέμα όπως στο ‘Horror Show’, αλλά μουσικά είναι τελείως διαφορετικό. Μάλλον είναι περισσότερο επιστροφή στις ρίζες.
Ποιές πιστεύεις ότι είναι οι βασικές διαφορές ανάμεσα στο “Dystopia” και το “The Crucible Of Man”;
Αν και πολλοί πιστεύουν ότι είναι ο Stu, στην πραγματικότητα η μεγαλύτερη διαφορά βρίσκεται στο γράψιμο των κομματιών. Πολύς κόσμος είναι επιπόλαιος και κοιτάει μόνο το επιφανειακό, αλλά υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα όσον αφορά τη δημιουργία ενός δίσκου, πέρα από τον τραγουδιστή. Καταλαβαίνεις τι εννοώ. Η αλήθεια είναι πως το “The Crucible Of Man” δε γράφτηκε καλά, γιατί ήμουν σε πολύ δύσκολη θέση. Στο διάστημα που μεσολάβησε από το “Framing Armageddon”, πέθαναν 3 μέλη της οικογένειάς μου. Το “Framing Armageddon” είναι ένας σπουδαίος δίσκος και χαίρομαι γι’ αυτόν. Στο “The Crucible Of Man” όμως, έχασα πρώτα τον αδερφό μου και στη συνέχεια τον πατέρα μου και την αδερφή μου. Όπως καταλαβαίνεις, έχασα το μυαλό μου. Ήμουν τελείως απελπισμένος από αυτές τις απώλειες. Όταν ακούω το album, λατρεύω συγκεκριμένα κομμάτια του. Το “Come What May” είναι ωραίο τραγούδι, όπως και το “I Walk Alone”. Δεν είναι καλό album, αλλά έχει τις στιγμές του. Όταν το ακούω τώρα, σκέφτομαι “ποτέ δε θα το είχα οργανώσει έτσι”, καθώς δεν ήμουν καθόλου συγκεντρωμένος. Ήταν δύσκολο και δυστυχώς όλα αυτά που συνέβησαν επηρέασαν όλη τη διαδικασία, αφού η ιστορία θα μπορούσε γραφτεί καλύτερα. Είναι καλό, αλλά δεν είναι Iced Earth. Ούτε ο Matt μπόρεσε να το σώσει. Κανέναν τραγουδιστής στον κόσμο δε θα μπορούσε να το σώσει. Το γράψιμο είναι το σημαντικότερο μέρος του δίσκου. Δε με νοιάζει ποιοι είναι οι μουσικοί ή πόσο καλοί είναι. Αν τα κομμάτια δεν είναι καλά ή δεν έχουν οργανωθεί καλά, απλά δε γίνεται τίποτα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Όπως είπα δε ντρέπομαι γι’ αυτό το album, αλλά άκουγα τα προβλήματα εκεί μέσα. Τώρα όμως είμαι και πάλι ζωντανός. Έχω επιστρέψει και είμαι συγκεντρωμένος. Η αφύπνισή μου φάνηκε στα τραγούδια με τους Sons Of Liberty, όπου εκεί άλλαξε η αντίληψη μου για πολλά πράγματα. Το πάθος μου έχει αναθερμανθεί.
Πού έλαβαν μέρος οι ηχογραφήσεις; Πόσο καιρό διήρκησαν;
Οι ηχογραφήσεις έγιναν στα Morrisound Studios και μας πήρε συνολικά σχεδόν 6 μήνες. Πηγαινοερχόμασταν συνεχώς όλο το καλοκαίρι στην Ευρώπη και τη Florida για να το τελειώσουμε, αφού είχαμε στο ενδιάμεσο κάποια ευρωπαικά festival. Οπότε έπρεπε να επιστρέφουμε σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο πάλι πίσω. Ήταν δύσκολο και κουραστικό, ενώ είχε αρχίσει να μας πιάνει υπνηλία από τις τόσες πολλές πτήσεις, αλλά είχε πολύ πλάκα κατά τις ηχογραφήσεις. Ο Stu είναι τέλειο άτομο για να δουλεύεις μαζί του. Τα κάνει όλα εύκολα γιατί είναι ένας πολύ θετικός τύπος. Έδωσε πολύ ενέργεια στην όλη υπόθεση.
Ποιός ήταν υπεύθυνος για το artwork του εξώφυλλου;
Είναι ο ίδιος τύπος που έκανε τα τελευταία 2 albums, ο Nathan Perry. Αυτός ανέλαβε την εικονογράφηση, ενώ ο Felipe Machado έβαλε τα χρώματα.
Όταν έφτασε ο καιρός και ο Matt αποφάσισε να φύγει από τη μπάντα για δεύτερη φορά, ήταν εύκολο ή δύσκολο να αντιμετωπίσεις αυτή του την απόφαση; Τον θεώρησες ως τον αδερφό που φεύγει από την οικογένεια;
Ήταν κάπως δύσκολο γιατί, στην ουσία, είναι αδερφός μου και ανησυχώ πολύ γι’ αυτόν. Δεν μπορώ, ξέρεις, να τον βλέπω γιατί μένει σε διαφορετικό μέρος της χώρας. Αυτός είναι στο Delaware στην Ανατολική Ακτή, ενώ εγώ μένω στην Indiana οπότε μας χωρίζουν 1.500 μίλια. Λυπήθηκα, αλλά ήταν το καλύτερο για τη μπάντα αφού δε γίνεται να είναι κάποιος στους Iced Earth για χόμπυ. Ήταν πολύ απασχολημένος και δεν ένιωθε τόσο ενθουσιώδης με τη μπάντα, γι’ αυτό και τα τελευταία 10 χρόνια ήταν τόσο δύσκολα για τους Iced Earth. Είναι ένας από τους λόγους. Θέματα με τη δουλειά του και γενικά πράγματα που ο κόσμος δεν έχει ιδέα. Κανείς δεν ξέρει τι γίνεται πίσω από τα φώτα. Όλοι έχουν μόνο αυταπάτες του τι συμβαίνει. Ζω κάθε μέρα των Iced Earth όλη μου τη ζωή.
Στην ουσία όμως, “είσαι” οι Iced Earth, σωστά;
Είμαι η κινητήρια δύναμη των Iced Earth, ναι, αλλά έχω στο πλευρό μου μία ομάδα ανθρώπων που είναι επίσης οι Iced Earth και τους οποίους λατρεύω. Η μπάντα επέστρεψε και πλέον δεν αστειεύεται (σ.σ. είπε “we ‘re not fuckin’ around”). Αλλά θα το δείτε και μόνοι σας. Θα δείτε μία σειρά από απίστευτους δίσκους!
Και ξαφνικά βρήκατε αντικαταστάτη στο πρόσωπο του Stu Block, γνωστό στο χώρο του metal σαν frontman των Into Eternity. Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν για εσένα να καταλάβεις πως ήταν ο ιδανικός για το μικρόφωνο των Iced Earth;
Χμμμμ…Μου άρεσε αυτό που είδα στα μάτια του, όταν έβλεπα τα videos με τους Into Eternity. Τότε δεν ήμουν ακόμα σίγουρος αν είχε την κατάλληλη φωνή γιατί είχε ένα τελείως διαφορετικό φωνητικό στυλ, οπότε έπρεπε να τον δοκιμάσω. Τον έβαλα στο studio για να δω αν μπορούσα να του κάνω παραγωγή και να τσεκάρω τη συμπεριφορά του. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει χημεία, να είναι προσγειωμένος και διατεθειμένος να με ακούσει ώστε να τον καθοδηγήσω σωστά. Και το αποτέλεσμα ήταν σπουδαίο. Ήταν πολύ συνεργάσιμος και εργατικός στο studio.
Οπότε ήξερες με τι άτομο είχες να κάνεις.
Σίγουρα! Αλλιώς δε θα είχε πάρει ποτέ τη θέση. Για μένα, η προσωπικότητα και το πνεύμα του ανθρώπου είναι αυτά που μετράνε περισσότερο από την ικανότητά του. Προφανώς και χρειάζεται η ικανότητα, αλλά το σημαντικότερο είναι να έχεις δίπλα σου ένα καλό άτομο με καλό πνεύμα. Και η χημεία μεταξύ εμένα και του Stu είναι απίστευτη.
Είχες κάποιους άλλους υποψήφιους σε κάποια “μάχη” για τη θέση του τραγουδιστή;
Η αλήθεια είναι πως είχα μερικούς στο μυαλό μου, ενώ είχα μιλήσει και με κάποιους άλλους, αλλά όταν έβαλα το Stu στο studio μου, μέσα σε μισή ώρα είχα ήδη πάρει την απόφασή μου. Μπορούσα να το νιώσω. Πιστεύω πως το ένιωσε και ο ίδιος. Μιλάμε για τρομερή χημεία! Γράψαμε μαζί το “End Of Innocence” σε απίστευτα μικρό διάστημα. Είναι ένα πολύ ωραίο τραγούδι, το οποίο σημαίνει πολλά για το Stu, γιατί έχει να κάνει με τη μάχη που έδωσε η μητέρα του με τον καρκίνο. Θα το παίξουμε απόψε.
Το παίξατε και χθες;
Όχι. Χθες προτιμήσαμε να παίξουμε το “Anguish Of Youth”.
Τι να περιμένουμε από εσάς σήμερα;
Θα κάνουμε μερικές αλλαγές στο αποψινό setlist, παίζοντας κυρίως υλικό από παλιούς δίσκους.
Υπάρχει περίπτωση να παίξετε τη “Something Wicked” τριλογία;
Όχι. Το κάνουμε αυτό εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Φαντάσου πως όταν ήρθε ο Matt το έβλεπε πλέον σαν αγγαρεία. Δε μπορούσαμε να κάνουμε σωστά τις πρόβες, οπότε προτιμήσαμε πιο απλά τραγούδια με ευκολότερο σχεδιασμό. Για παράδειγμα, δε μπορούσαμε να παίξουμε το “Dante’s Inferno”, αν και έτσι κι αλλιώς δε θα μπορούσαμε γιατί είχαμε χάσει τον πληκτρά μας. Χαχαχα! Δε μπορούσαμε να παίξουμε το “When The Night Falls”, δε μπορούσαμε να παίξουμε το “Angels Holocaust”, και αυτό γιατί δε μπορούσαμε να τα προβάρουμε σαν σωστή μπάντα. Πρέπει να γίνονται πρόβες. Άτομα από όλα τα μέρη του κόσμου έρχονται και περιμένουν να σε δουν να παίζεις καλά.
Καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς, γιατί έχω μελετήσει τον τρόπο που γράφεις και που συνθέτεις τα κομμάτια. Σαν οπαδός, σου λέω ότι έχεις απόλυτο δίκιο.
Ακριβώς. Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Για να κάνουμε μία σωστή εμφάνιση, προετοιμαζόμαστε 8-9 μέρες πριν ξεκινήσει η περιοδεία. Όταν είμαστε σε περιοδεία υπό live συνθήκες, έχουμε λιγότερο από μία εβδομάδα. Είμαστε άνθρωποι ξέρεις. Έχουμε και καλές και κακές μέρες.
Έχετε γυρίσει ένα καινούργιο videoclip για το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου. Θα ακολουθήσει κάποιο άλλο;
Ναι, θα κάνουμε άλλο ένα δεύτερο για το “Anthem”. Δεν είμασταν καθόλου ικανοποιημένοι με το video του “Dystopia”. Είχε γίνει πολύ κακό editing στο video και η σκηνοθεσία ήταν πολύ άσχημη. Όλη η εμπειρία ήταν άσχημη. Στο τέλος ήταν cool, αλλά θα μπορούσε να είναι τέλειο. Δεν ταίριαζε με το κομμάτι και τη δύναμη που έβγαζε, αλλά ό,τι έγινε έγινε. Αυτό έχουμε και δε μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό.
Οπότε να υποθέσω πως στο νέο videoclip θα έχετε άλλο σκηνοθέτη;
Χαχαχαχα! Σίγουρα! Γυρίσαμε και τα 2 videos με τον ίδιο σκηνοθέτη, αλλά όταν είδαμε το αποτέλεσμα στο “Dystopia” είπαμε “Fuck this!”. Πήραμε το υλικό και θα το γυρίσουμε στην Κολονία στη Γερμανία. Θα κάνουμε κάτι σαν live βιντεοσκόπηση.
Έχετε επαναηχογραφήσει το “Dante’s Inferno”, ένα από τα πιο κλασικά σας κομμάτια. Πώς σας ήρθε αυτή η ιδέα;
Το είχα στο μυαλό μου τα τελευταία χρόνια, γιατί ξέρω πως θέλετε να το ακούσετε. Οπότε το μόνο που μας προβλημάτιζε και μας καθυστερούσε, ήταν τα πολλά έξοδα του πληκτρά για ένα μόνο κομμάτι. Δε μπορούσαμε να το κάνουμε. Αν είμασταν οι Iron Maiden και είχαμε το budget τους, τότε θα μπορούσαμε να το κάνουμε, αλλά δεν είμαστε.
Πέρα από την τωρινή σας περιοδεία, γνωρίζω πως στις αρχές του 2012 θα περιοδεύσετε στην Αμερική παρέα με τους Symphony X. Πώς νιώθεις γι’ αυτό;
Γνώρισα τα παιδιά μόνο μία φορά στο Παρίσι και ήταν cool. Ο Stu τους ξέρει καλύτερα από μένα γιατί έχει περιοδεύσει μαζί τους. Εγώ απλά τους είχα μιλήσει για περίπου 1 ώρα στο Παρίσι σε μία εμφάνισή τους, κατά τη διάρκεια μίας δικής μας promotion περιοδείας. Νομίζω ήταν και ο Tim (σ.σ. “Ripper” Owens) μαζί μου, δε θυμάμαι καλά. Ήταν πολύ καλοί άνθρωποι. Πραγματικά.
Έχεις ακούσει τελευταία κάποια μπάντα που να σου κίνησε το ενδιαφέρον;
Οι Volbeat. Είναι φανταστική μπάντα και τους λατρεύω. Είναι οι αγαπημένοι μου αυτή τη στιγμή! Κάποια νέα κυκλοφορία; Δε μπορώ να σκεφτώ κάποια συγκεκριμένη αυτή τη στιγμή. Δε δίνω και τόση πολλή προσοχή. Αν και ακούω πάρα πολύ Volbeat για να σου πω την αλήθεια. Είχα πρωτοακούσει το όνομά τους πριν μερικά χρόνια και αργότερα γνωριστήκαμε στο Graspop Festival. Πίναμε συνέχεια ουίσκυ, κάναμε βόλτες, περάσαμε πολύ ωραία και τελικά γίναμε πολύ καλοί φίλοι. Μου έδωσαν μερικά δείγματα της μουσικής τους και από τότε τους ακούω όλη την ώρα. Έχουν κάνει πολύ καλούς συνδυασμούς.
Τελευταία και πολύ σημαντική ερώτηση. Ποιές είναι οι συμβουλές που θα έδινες σε νέους μουσικούς;
Χμμμ…Λοιπόν. Να ξέρετε ότι δεν είναι μία εύκολη ζωή. Καλύτερα να είστε προετοιμασμένοι! Ακόμα δίνω καθημερινές μάχες στη ζωή μου. Εάν σκοπεύεις να γίνεις μέλος σε μία επαγγελματική μπάντα για να αρχίσεις να βγάζεις δίσκους και να κάνεις περιοδείες, πρέπει να κάνεις όλες τις θυσίες του κόσμου για να το πραγματοποιήσεις. Χρειάζεται πάρα μα πάρα πολύ δουλειά και αφοσίωση. Δεν έχεις την πολυτέλεια να τα παρατήσεις. Ακόμα και αν κάποιος γύρω σου αποφασίσει να τα παρατήσει, εσύ πρέπει να συνεχίσεις. ‘Οπως γνωρίζεις, πέρασαν τόσοι πολλοί από τους Iced Earth ανά χρόνια. Για κάθε κατάσταση όμως, υπάρχει και μία διαφορετική ιστορία. Εννοώ ότι “Dude, είμαι συγκεντρωμένος σε κάτι! Ή είσαι μαζί μου ή όχι!”. Σήμερα μιλούσα με το Jon από τους White Wizzard. Είναι πολύ cool τύπος και έρχεται αντιμέτωπος με το ίδιο ακριβώς πράγμα. Τα media και ο τύπος, συνέχεια λένε ό,τι μαλακία τους κατέβει στο κεφάλι. Π.χ. πως επειδή είμαι ο ιδρυτής της μπάντας πάει να πει πως είμαι και τύραννος. Απλά δεν ξέρουν.
Λοιπόν Jon! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο που μας διέθεσες, παρόλο το ελάχιστο της ώρας. Δώσε ένα μήνυμα στους Έλληνες οπαδούς σας και πες τους τι να περιμένουν απόψε!
Το σημερινό setlist θα είναι διαφορετικό από το χθεσινό. Θα παίξουμε προφανώς και μερικά ίδια κομμάτια, αλλά το σημερινό show θα είναι μεγαλύτερο καθώς έχουμε προσθέσει μερικά λεπτά ακόμη. Το μεγαλύτερο μήνυμα που θέλω να δώσω στους Έλληνες οπαδούς είναι το εξής. Σας αγαπάω, παιδιά! Σας αγαπάω πάρα πολύ! Ξέρω πολύ καλά τις δύσκολες στιγμές που περνάτε. Σκέφτομαι κάθε μέρα τη χώρα σας και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Θέλω να ξέρετε πως είμαι μαζί σας!
Χάρης Μπελαδάκης
www.facebook/OfficialIcedEarth
Band
Jon Schaffer – κιθάρες
Stu Block – φωνή
Freddie Vidales – μπάσο
Troy Seele – κιθάρες
Brent Smedley – τύμπανα
Discography
Iced Earth, 1990
Night Of The Stormrider, 1991
Burnt Offerings, 1995
The Dark Saga, 1996
Something Wicked This Way Comes, 1998
Horror Show, 2000
The Glorious Burden, 2004
Framing Armageddon, 2007
The Crucible Of Man, 2008
Dystopia, 2011
