Οι λέξεις «υπομονή» και «επιμονή» πρέπει να είναι πλέον χαραγμένες στα κόκαλα των μελών της Δανέζικης death metal μπάντας Infernal Death. Μπορεί να τους πήρε εικοσιπέντε μόλις χρόνια μέχρι να κυκλοφορήσουν το πρώτο τους ολοκληρωμένο έργο με τίτλο “Call To War” αλλά το τελικό αποτέλεσμα άξιζε νομίζω τον κόπο. Πολλά από τα τραγούδια που περιέχονται στον δίσκο έχουν εμφανιστεί και στα demo της μπάντας, αλλά δεν πρόκειται να καταλάβετε ποια είναι αφού και τα νέα κομμάτια είναι τόσο παλιομοδίτικα και παραδοσιακά που νομίζεις ότι έχεις ξεθάψει ένα άλμπουμ παραδοσιακού Ευρωπαϊκού death metal του οποίου τα masters χάθηκαν στο δρόμο προς την πρέσα και ανακαλύφθηκαν πρόσφατα, ένα κειμήλιο μιας πραγματικά γαμιστερής εποχής για την ακραία μουσική. Πέρα από τον εκσυγχρονισμό της παραγωγής και το ελάχιστο γυάλισμα που υπέστη ο ήχος τους, οι Infernal Death δεν επηρεάστηκαν καθόλου από την σύγχρονη εποχή. Παρ’όλ’αυτά όμως καταφέρνουν και ακούγονται δυναμικοί και φρέσκοι. Όχι, αν διαφωνείς, βάλε άκου το “Gorefeast” ή το “A Mirror Blackened” και τόλμα να μου πεις ότι δεν σμπαραλιάζουν σβέρκους. Εξαιρετική η χροιά της φωνής του Thomas Pedersen, θα την περιέγραφα σαν «το λαρύγγι του Chuck (τι εννοείς ποιου Chuck;) συγκρούεται με την καφρίλα του LG Petrov», ενώ και τα τύμπανα είναι άσος στο μανίκι τους, με την καταπληκτική τους απόδοση στον δίσκο. Και την τεχνική του έχει, και το groove του έχει, και μερικές επαναληψούλες και ανεπιτήδευτα (φαντάζομαι) κοπιαρίσματα από τις πιο γνωστές μπάντες, όλα τα έχει το “Call To War”. Ο μέσος death metal οπαδός (αν υφίσταται τέτοια κατηγορία) θα το λατρέψει με το πρώτο άκουσμα, οι υπόλοιποι θα χρειαστούν μια-δυο ακροάσεις παραπάνω για να πειστούν.
7/10
Νίκος Κεφαλίδης
[email protected]
