Όταν η συζήτηση έρχεται στη Ρωσία, είναι αξιοσημείωτο το πως η ιδιαίτερη και πάντα μαγνητιστική ατμόσφαιρα αυτής της χώρας καταφέρνει πάντα με κάποιο τρόπο να εισχωρήσει, περισσότερο ή λιγότερο, στις μουσικές που κατά καιρούς λαμβάνουμε από εκεί. Οι Intaglio είναι ένα ντουέτο που αποτελείται από τους Evgeny Semyonov και Maxim Mazin και κινείται στα ηχητικά μονοπάτια του funeral doom metal.
Η ομώνυμη κυκλοφορία αποτελεί επανέκδοση του δίσκου που κυκλοφόρησε το 2005 και αποτελεί μέχρι σήμερα τη μοναδική ολοκληρωμένη κυκλοφορία του συγκροτήματος, καθώς λίγο μετά διαλύθηκαν για να επαναδραστηριοποιηθούν μόλις πέρσι, με την κυκλοφορία ενός EP. Δεν γνωρίζω πως ακούγονταν τα πέντε κομμάτια στην αρχική εκδοχή του “Intaglio”, πάντως ο ήχος εδώ είναι ικανοποιητικός.
Η μουσική είναι ενδεικτική των τάσεων που επικρατούσαν στο ιδίωμα προ δεκαπενταετίας και κατά συνέπεια φανερά επηρεασμένη από τους Paradise Lost και τους My Dying Bride εκείνης της περιόδου. Αργόσυρτες τελετουργικές μελωδίες, αρκετά πλήκτρα και σποραδικές κιθάρες πρωταγωνιστούν εδώ, με την κλασική, μονότονη ατμόσφαιρα του εν λόγω ήχου.
Η απουσία drummer είναι εμφανής, πιστεύω ένας πιο φυσικός ήχος στα τύμπανα θα χάριζε πόντους στο συνολικό αποτέλεσμα. Το οποίο γίνεται αρκετά επίπεδο τις περισσότερες φορές. Θα προτιμούσα λίγο περισσότερο χαρακτήρα στα φωνητικά, καθώς η μουσική λόγω της ίδιας της φύσης του ιδιώματος δεν προσφέρεται για να δημιουργήσει ποικιλία και να κρατήσει το ενδιαφέρον του ακροατή.
Γενικότερα, το doom metal αποτελεί δυσκολότερη πίστα απ’ όσο πιστεύουν οι περισσότεροι. Λόγω της επαναληψιμότητας, οι ιδέες σε κάθε δίσκο είναι λίγες και διακριτές, οπότε πρέπει να είναι ιδιαίτερα καλές για να δώσουν του τελικό αποτέλεσμα που πρέπει. Επίσης, επειδή πολλά εργαλεία και τρικ που υπάρχουν στις φαρέτρες μουσικών συγγενών υποϊδιωμάτων αφαιρούνται εξ ορισμού εδώ, αυτό που μένει είναι τελικά η ατμόσφαιρα. Η οποία, πρέπει να είναι πραγματικά καθηλωτική για να κουβαλήσει το φορτίο των συνήθως μακροσκελών συνθέσεων, επίσης ίδιον αυτού του ήχου.
Η δυάδα μουσικών εδώ κάνει μια συμπαθητική προσπάθεια αλλά δεν επαρκεί πάντοτε. Άλλες φορές πετυχαίνει τον στόχο της, άλλες όχι. Ελπίζω να έχουμε μια πιο ενεργή δισκογραφική παρουσία τους στο μέλλον, για να δούμε την πιθανή εξέλιξη τους στο χώρο και που αυτή μπορεί να οδηγήσει.
5/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com
