Αυτή τη φορά θα ασχοληθούμε με μια κυκλοφορία που θα μας ταξιδέψει πίσω στο χρόνο. Το 1998 σχηματίζεται η μπάντα Invasion στην Καταλονία της Ισπανίας από τον κιθαρίστα του συγκροτήματος Pep Casas. Οι Invasion θα γράψουν το 2000 πέντε κομμάτια αλλά δεν θα τα κυκλοφορήσουν ποτέ. Ύστερα το συγκρότημα θα μετονομαστεί σε Barbarian Invasion, ενώ το 2003 θα μετονομαστεί ξανά σε Barbarian.
Ως Barbarian θα κυκλοφορήσουν ένα demo, ένα split και δύο ολοκληρωμένους δίσκους, όμως το 2010 θα παγώσουν τις δραστηριότητες τους. Φέτος η Fighter Records αποφάσισε να προχωρήσει σε μία κυκλοφορία, με τίτλο “Barbarian Invasion”, η οποία ουσιαστικά περιλαμβάνει δύο demos. To πρώτο περιέχει τα πέντε κομμάτια των Invasion, ενώ το δεύτερο περιέχει κομμάτια από το demo των Barbarian που κυκλοφόρησε το 2003.
Θα ξεκινήσουμε με τα τραγούδια των Invasion, τα οποία με τον ήχο τους μας πηγαίνουν κατευθείαν πίσω στη δεκαετία του ‘90. Σίγουρα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν old-school, αφού γράφτηκαν πριν είκοσι ένα χρόνια αλλά όταν τα ακούς τώρα αυτό είναι το συναίσθημα που σου βγαίνει. Αυτό και της νοσταλγίας.
H παραγωγή δεν είναι ιδιαίτερα στιβαρή, ενώ και τα τύμπανα ακούγονται κάπως ξερά αλλά γενικά τα κομμάτια δεν αφήνουν αδιάφορους τους λάτρεις του παλιού heavy/thrash. Το πρώτο τραγούδι, το “Torquemada”, πατάει σε πιο up-tempo ταχύτητες, με αέρα thrash, με γρήγορες κιθάρες και σόλο, γρήγορα τύμπανα, ωραίο μπάσο και ρεφραίν που τραγουδιέται από όλα τα μέλη της μπάντας.
Τα υπόλοιπα τραγούδια κινούνται σε πιο heavy metal μονοπάτια, κυρίως μεσαίων ταχυτήτων, με κάποια πιο αργά περάσματα και λίγα γρήγορα ξεσπάσματα. Έχουν αυτή την ωραία ατμόσφαιρα των heavy metal τραγουδιών εκείνης της εποχής, με galloping riffs, δυνατά τύμπανα, ωραίες μελωδίες στην κιθάρα και ευδιάκριτο μπάσο.
Όταν περνάμε στο δεύτερο demo, εκείνο των Barbarian, υπάρχει μια απότομη αλλαγή που κλωτσάει λίγο, καθώς η παραγωγή και ο ήχος είναι σαφώς κατώτερος και ακούγεται κάπως πιο μπουκωμένος. Τα πρώτα δύο κομμάτια βαδίζουν και αυτά σε thrash (το πρώτο) και σε heavy (το δεύτερο) ρυθμούς και πρόκειται για τυπικές συνθέσεις του είδους. Ωραία μουσική, με καλές ιδέες, αλλά όχι κάτι το φοβερό.
Εκεί που τα πράγματα γίνονται πιο ενδιαφέροντα είναι στα τρία επόμενες τραγούδια. Το “Teenager In The Seventies” είναι μια up-tempo thrash σύνθεση με γρήγορο παίξιμο, δυνατό μπάσο, groovy μελωδίες και γρήγορο τεχνικό σόλο. Τυπική thrash σύνθεση και αυτή αλλά πιο ωραία από την προηγούμενη. Το “Moquina Infernal” είναι και αυτό γρήγορο και αρκετά groove-άτο με πολύ ωραίο μπάσο αλλά βαδίζει σε πιο rock/punk ρυθμούς. Θα μπορούσα να πω πως φέρνει στο νου το “Running Free” των Iron Maiden.
Τέλος, το “L’Aguila Negra”, που είναι και η μεγαλύτερη σύνθεση, διάρκειας πεντέμισι λεπτών, είναι ένα αργό και μελωδικό κομμάτι που στο μεγαλύτερο του μέρος κινείται σε ρυθμούς μπαλάντας, με ένα ενδιάμεσο μέρος όπου η κιθάρα πρωταγωνιστεί με απανωτά σόλο.
Γενικά, το “Barbarian Invasion” είναι μια κυκλοφορία χάρη στην οποία μαθαίνεις την ιστορία μιας ισπανικής μπάντας που δεν ήταν ευρέως γνωστή στον υπόλοιπο κόσμο. Δεν είναι κάτι που θα αφήσει τον ακροατή με το στόμα ανοιχτό αλλά περιέχει ωραίες συνθέσεις και όσο περισσότερο το ακούς, τόσο περισσότερο σου αρέσει. Δεν ξέρω κατά πόσο απευθύνεται στο ευρύ κοινό, δεδομένου το ότι η μπάντα είναι ανενεργή για πάνω από δέκα χρόνια, όμως όσοι τύχει να ακούσουν το δίσκο δεν θα περάσουν άσχημα.
6,5/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
