Οι Βέλγοι επιστρέφουν με το 3ο album τους. Χωρίς να είναι ιδιαίτερα γνωστοί στο ευρύ κοινό, εάν η δουλειά που είχαν κάνει στο «Shadow Of The Red Baron» είχε περισσότερη συνοχή θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει την αρχή για την αναγνωσιμότητα τους. Έχοντας ακουστά τους Iron Mask σαν power metal μπάντα, δεν περίμενα να είναι τόσο πολυσύνθετος δίσκος. Κομμάτια σαν το «Universe» αποτελούν τον ορισμό του power, κάπου στην πορεία το χάνουν όμως. Στο «My Angel Is Gone», μοναδικό σιγανό κομμάτι του δίσκου, ακούμε εισαγωγή με γυναικεία φωνητικά όπου στη συνέχεια εξελίσσεται σε δυνατή μπαλάντα. Το συγκεκριμένο τραγούδι, όπως και τα “Forever In The Dark” και «We Will Meet Again» επηρεάστηκαν στιχουργικά και μουσικά από την απώλεια της μητέρας του Goetz Mohre. Γενικά υπάρχουν βαριά riffs, αρκετά solo και πολλά σημεία που είναι αρκετά heavy, όπως το ομώνυμο, «Sahara» και “Οnly The Good Die Young». Στο «Ghost Of The Jar» o Mohre μας δίνει brutal φωνητικά καθ’ όλη την διάρκεια του κομματιού, ιδέα που δεν ταιριάζει στο υπόλοιπο concept του δίσκου. Κατά την γνώμη μου τα πιο ωραία και «καλαίσθητα» του album είναι το ομώνυμο και το «Forever In The Dark”. Με αρκετά ηλεκτρονικά και ορχηστρικά σημεία που συνοδεύονται από τις κιθάρες, αποτελεί άλλο ένα από τα τραγούδια που ξεφεύγουν από το κλασσικό power άκουσμα. Συμπερασματικά, λοιπόν, το «Shadow Of The Red Baron» είναι ένας power-heavy δίσκος που πιθανόν να αρέσει και σε μη fans του power ήχου. Αν η ποικιλία ήχου ήταν επεξεργασμένη αλλιώς και όχι τόσο «διάσπαρτη», το αποτέλεσμα θα άγγιζε το άριστο.
7/10
Μαρία Θεοδωράκη
