Μια πολύ ιδιαίτερη είναι η περίπτωση της μπάντας που θα εξετάσουμε εδώ. Καταρχήν κατάγονται από την Ουγγαρία, όχι και το πιο συνηθισμένο, σωστά; Πριν προχωρήσουμε στις μουσικές τους ιδιαιτερότητες να σας τονίσω ότι ένα βαθμό παραπάνω παίρνουν για το γεγονός ότι αυτή η αυτοχρηματοδοτούμενη κυκλοφορία βγαίνει αποκλειστικά σε limited κασέτα. Μουσικά τώρα ο χαρακτηρισμός progressive black metal που τους αποδίδεται την στιγμή που θα μπορούσε να ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα, την ίδια ακριβώς στιγμή είναι που τα μπερδεύει χειρότερα. Αντί αυτά τα παλικάρια να έχουν για ήρωες τους, τους Mayhem ή τους Deathspell Omega ή έστω τους Emperor ή Dissection, αυτοί εδώ ακουμπούν το progressive περισσότερο αισθητικά και λιγότερο παικτικά, αγαπώντας τη jazz, τους Isis και τους Ουκρανούς Drudkh. Θα έλεγα ότι περισσότερο ανήκουν στη post black metal πλευρά. Χωρίς βέβαια την κλασάτη τσίτα των Altar Of Plagues, ούτε ας πούμε την βελούδινη αισθητική των Blueneck, ούτε καν τη θολούρα των Weakling και Wolves In The Throne Room. To υλικό τους χρησιμοποιεί πατέντες και μοτίβα που συναντά κανείς σε προχωρημένης αντίληψης concepts. Την ώρα που τα κιθαριστικά θέματα παραμένουν minimal, τα τύμπανα οργιάζουν σε σχεδόν blast ρυθμούς. Αυτά με την σειρά τους συνεχίζοντας στην ίδια ταχύτητα πηγαίνουν στο βάθος για να δώσουν τη θέση τους σε θολά ουρλιαχτά, όλα σχεδόν, στη μητρική τους γλώσσα. Το μοναδικό κομμάτι με στίχους στα Αγγλικά είναι ένα medley στα “Saga Of Harrison Grabfeather” και “Footprints” υπό το τίτλο “Footprints Of Harrison Grabfeathers”, δύο jazz standards, με το πρώτο να είναι του Νεοϋορκέζου πιανίστα Steve Kuhn και το δεύτερο του θρυλικού σαξοφωνίστα των Weather Report, John Mitchel, Miles Davis και σχεδόν όποιου άλλου μεγάλου της jazz/rock μουσικής μπορείτε να φανταστείτε, του Wayne Short. Διαφωνώ κάθετα στο τρόπο με τον οποίο κατακρεουργούν τα δύο κομμάτια, έχουν φροντίσει, όμως, ακριβώς ένα κομμάτι πριν, να μας πασάρουν μια δική τους, απολύτως jazz, σύνθεση. Δείχνουν μουσικοί με ακούσματα, άρα παραστάσεις, γνώσεις και άνθρωποι με ιδιαίτερα ανεπτυγμένο το ένστικτο της έρευνας και της αναζήτησης. Δεν αρκούν αυτά;
7.5/10
Τάσος Δεληγιάννης
