Νομίζω πως θα μιλήσω εκ μέρους πολλών αν αναφέρω πως ότι είχαν να δώσουν οι Soulfly το έδωσαν πριν από αρκετά χρόνια. Με φωτεινή εξαίρεση το “Enslaved” του 2012 ένωσε με ένα πρωτότυπο τρόπο τα γνωστά groove/thrash στοιχεία τους με το death metal. Έκτοτε πιστεύω πως ο Max Cavalera απλά διατηρεί τη μπάντα με νύχια και με δόντια προκειμένου να μην αφανιστεί πλήρως από το χάρτη. Ειδικά τώρα που οι Cavalera Conspiracy αρχίζουν να παίρνουν τα πάνω τους. Μετά λοιπόν από δύο υπερβολικά μέτριες κυκλοφορίες, το νέο ενδέκατο album είναι εδώ.
Φέτος με το “Ritual” οι Βραζιλιάνοι δείχνουν να βυθίζονται ακόμα περισσότερο στο hardcore, όμως με μία βασική διαφορά. Εδώ είναι κάπως καλύτερα προσαρμοσμένο. Και ναι, το ομότιτλο κομμάτι μπορεί να ηχεί επικίνδυνα παρόμοιο με το “Prophecy“, αλλά εκτός αυτού φαίνεται πως επιτέλους αρχίζει να σταματάει σταδιακά η αντιγραφή που είχαν υιοθετήσει από τους ίδιους τους τους δίσκους τα τελευταία χρόνια. Φέτος έχουμε breakdowns με ουσία (“Evil Empowered“), άλλο ένα ευφυές death metal single (“Under Rapture“) με guest από το Ross Dolan των Immolation, πολύ καλύτερη παραγωγή ειδικά στις πιο speed-άτες στιγμές, φονικά riffs που διαδέχονται το ένα το άλλο σχεδόν συνεχόμενα με την τριάδα των “Demonized” (εξαιρετικό ακουστικό intro, by the way), “Blood On The Streets” και “Bite The Bullet“, ενώ δεν κρύβω πως ο Zyon, το βλαστάρι του Max πίσω από το drumkit ορισμένες φορές κλέβει την παράσταση. Για το Mark Rizzo δε θα πω πολλά καθώς τον έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση, οπότε θα αρκεστώ στο να αναφέρω πως είναι για άλλη μία φορά το κρυφό χαρτί ενός Soulfly δίσκου. Δίνει ρυθμό και επιθετικότητα εκεί που χρειάζεται, είναι μαζεμένος στα solos εκτός όταν πραγματικά το απαιτεί η σύνθεση και γενικότερα είναι ο τίμιος στρατιώτης του σχήματος. Βέβαια η περιβόητη οικογενειοκρατία καλά κρατεί με την επιπλέον guest φωνητική προσθήκη του δεύτερου γιού, Igor Jr., για το κομμάτι “Feedback!” το οποίο μάλλον αποτελεί και την πιο αδύναμη στιγμή του “Ritual“. Κατά τ’ άλλα έχουμε ένα ανέλπιστα καλό album που περιέχει μέσα μερικές κλασικές old-school Cavalera πινελιές από τη θεωρητικά πιο επιτυχημένη περίοδο του σχήματος, κάπου ανάμεσα στο 1998 με 2006. Τέλος, ιδιαίτερη μνεία θέλω να κάνω στο “Soulfly XI“ που για ακόμα μία φορά δηλώνει πως κάθε κλείσιμο δίσκου τους αποτελεί εγγύηση. Ατμοσφαιρικές κιθάρες, jazz αισθητική με σαξόφωνο ως πρωταγωνιστή και απλά τρία από τα καλύτερα λεπτά που έχει συνθέσει ποτέ ο Max.
Θα είμαι ειλικρινής. Προσωπικά θεωρώ πως οι Soulfly ποτέ δεν κυκλοφόρησαν αυτό που λέμε «δισκάρα». Παρ’ όλα αυτά, μπορώ να τους κρίνω βάσει ποσότητας καλών κομματιών ανά δίσκο. Με αυτή τη λογική, το “Ritual” μάλλον θα το τοποθετούσα ανάμεσα στις καλές στιγμές του ενεργητικού τους. Σβήνει με ευκολία τα προηγούμενα “Archangel” και “Savages”, έχει αρκετά κοινά σημεία με την ωμότητα του “Enslaved“ και είναι το μόνο μεταγενέστερο album που ίσως κοιτάει δειλά τις πρώτες τους δουλειές. Αν θες λοιπόν ένα Soulfly album που να τιμά -μέχρι ενός σημείου- το παρελθόν και που αποφεύγει τα γνωστά “copy/paste” στραβοπατήματα, νομίζω αξίζει την προσοχή σου.
7/10
Χάρης Μπελαδάκης
[email protected]
