Η αποχώρηση του Guðmundur Óli Pálmason από τους Sólstafir το 2015 προσέφερε, εκτός από ξεκατίνιασμα, τους Katla. Οι δεύτεροι δημιουργήθηκαν την ίδια χρονιά μετά την αθέλητη αποχώρηση του Pálmason και φτάνουν πλέον να κυκλοφορούν τον δεύτερο ολοκληρωμένο δίσκο τους.
Η εικόνα των Katla, από το ίδιο τους το όνομα (Katla είναι το όνομα ενός τεράστιου ενεργού ηφαιστείου στην Ισλανδία) μέχρι φυσικά τον ήχο τους, κινείται γύρω από μια έντονη folk αισθητική. Ο πυρήνας του συγκροτήματος, από την άλλη, είναι το doom metal και το post-metal, ο συνδυασμός των οποίων δημιουργεί άκρως αιχμαλωτιστικές εικόνες του αχανούς και ψυχρού ισλανδικού τοπίου.
Ενώ βυθιζόμαστε σε αυτό ακριβώς το περιβάλλον, η μουσική διατηρεί έναν σκοτεινό και μουντό τόνο. Την ίδια στιγμή, δεν μπόρεσα να μην σκεφτώ ότι υπήρχαν αρκετά black metal στοιχεία σπαρμένα εδώ κι εκεί, ιδίως στις κιθάρες, τα οποία συνέβαλαν καταλυτικά σε αυτή τη βλοσυρή διάθεση.
Αυτό που κυριαρχεί όμως, είναι η ατμοσφαιρικότητά του μαζί με τις μελωδικές του στιγμές, οι οποίες δίνουν πότε μια μελαγχολική και πότε μια πιο δυναμική πινελιά στον ήχο. Το σύνολο ολοκληρώνεται από τα φωνητικά του Einar Thorberg Guðmundsson, που δίνουν την αίσθηση ότι οι ισλανδικοί στίχοι των κομματιών τραγουδιούνται από έναν αυθεντικό Viking.
Το “Allt þetta Helvítis Myrkur” περιέχει εννέα κομμάτια και διαρκεί λίγο περισσότερο από μία ώρα. Για να πω την αλήθεια, εγώ το χωρίζω στη μέση. Στην αρχή, δεν μπορώ να πω ότι το θεώρησα πολλά υποσχόμενο. Αντιθέτως, το ένιωσα κάπως μονότονο και επαναλήψιμο, καθώς και πως υπήρχε ένας άτσαλος συνδυασμός των ειδών με τα οποία καταπιάνεται. Από τη μέση και μετά, όμως, έγινε πιο ενδιαφέρον και απέκτησε έναν πολύ πιο ιδιαίτερο χαρακτήρα που έσωσε όλο το album.
Γενικά σαν σύνολο, αυτό που απόλαυσα πολύ περισσότερο, ακόμα και στο πρώτο μισό του δίσκου, είναι η πιο επική/ατμοσφαιρική του προσέγγιση. Αναδύει έναν μυστηριωδώς σκοτεινό χαρακτήρα και, βλέποντας τους Katla ως ένα συγκρότημα που βασίζεται περισσότερο στην δημιουργία ατμόσφαιρας, πιστεύω ότι έχουν πετύχει να παρουσιάσουν έναν τιμιότατο δίσκο.
6,5/10
Τζούλια Τσαγκάρη
[email protected]
