Εδώ πέρα έχουμε να κάνουμε με ένα project μιας κοπέλας η οποία γράφει μουσική που δεν έχει καμία σχέση με το rock και το metal. Σε αυτό το άλμπουμ ακούμε μια μίξη από pop blues και γενικά slow κομμάτια τα οποία βασίζονται κατά κύριο λόγο στο πιάνο. Τα τραγούδια είναι όλα μελαγχολικά και μιλάνε κυρίως για την αγάπη και τον θάνατο. Γενικά είναι ένας δίσκος τον οποίο θα τον συνιστούσα μόνο σε όσους θέλουν να ηρεμήσουν και να σκεφτούν κάποιες έντονες καταστάσεις της ζωής τους. Καλές και κακές. Δεν πιστεύω ότι μπορώ να πω κάτι παραπάνω γι’ αυτόν τον δίσκο. Η φαν του είδους σίγουρα θα το ακούσουνε. Οι υπόλοιποι αφήστε το καλύτερα.
5/10
Άκης Μυστιλόγλου
