Venrez – Children Of The Drones (Monarch Music Group)

Οι Venrez μας έρχονται από την Καλιφόρνια και αποτελούν το προσωπικό project του Ven, ενός πετυχημένου παραγωγού ταινιών του Hollywood. Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζω ούτε τον Ven αλλά ούτε και τους Venrez που φτάνουν αισίως στην τρίτη τους δισκογραφική δουλειά, “Children Of  The Drones”. Η αγάπη του παραγωγού για την rock μουσική τον ανάγκασε να δημιουργήσει αυτό το project και από ότι δείχνουν τα αποτελέσματα – περιοδείες με Slash και Alice In Cooper – μάλλον έχει επιτύχει το σκοπό του.
Τρίτος δίσκος μέσα σε 4 χρόνια μάλλον δείχνει ότι η μπάντα έχει αρκετή έμπνευση. Είναι έτσι όμως τα πράγματα; Δεν θα μπορούσα να υποστηρίξω αυτήν την  άποψη με μεγάλο σθένος. Οι Venrez παίζουν μια μίξη grunge και αμερικάνικου hard rock της δεκαετίας του ’90, επηρεασμένοι από ονόματα όπως οι Alice In Chains και οι Stone Temple Pilots. Η αλήθεια είναι ότι τα φωνητικά του αγαπητού Ven είναι απλά εκνευριστικά. Προσπαθήστε να φανταστείτε μια ηλεκτρονική μίξη του Ozzy Osbourne και του Stanley (Alice In Chains – R.I.P.) και μάλλον θα καταλάβετε γιατί μιλάω. Έτσι και αλλιώς ο Ven είναι στα περασμένα 50 οπότε και οι φωνητικές του ικανότητες είναι κάπως μικρές.
Ωστόσο και η μουσική δεν μπορώ να πω ότι είναι κάτι το οποίο με τρελαίνει στο “Children Of The Drones”. Εκτός του opener και του video clip “Hang The Predator”, δεν βρήκα κάποιο άλλο κομμάτι το οποίο μου προκάλεσε κάποια συγκίνηση. Αρκετά κοντά στους Alice In Chains, τα κομμάτια είναι μονοδιάστατα και ορισμένες φορές όταν πέφτουν οι ταχύτητες και τα γκάζια, αρκετά βαρετά. Ιδέες χιλιοπαιγμένες και χιλιοειπωμένες, μόνο κάποιες μινόρε μελωδίες μέσα στο δίσκο μπορούν να μου τραβήξουν την προσοχή αλλά και κάποια γκαζωμένα κομμάτια όπως τα “Mist Of Mercy” και “Deep”. Ειδικά δε στο τέλος του δίσκου, αρχίζω και χασμουριέμαι με μεγάλη συχνότητα.
Η παραγωγή του δίσκου παραπέμπει στη δεκαετία του ’90 φυσικά με ένα σχετικά μουντό ήχο. Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστα θα με απασχολήσουν οι Venrez στο μέλλον και σίγουρα δεν θα με απασχολήσει και το παρελθόν τους. Μπορεί ο αγαπητός Ven να έχει μια αγάπη για το rock γενικά, αλλά οι ιδέες του δεν είναι κάτι το τρομερό. Μπορεί οι οπαδοί του alternative (να το πεις metal; δύσκολο) να βρουν περισσότερες συγκινήσεις από εμένα στο “Children Of The Drones”, εγώ προσωπικά δεν θα πάρω.
 
4 /10
Δημήτρης Σταύρος    
[email protected]