Knuckledust, Senseless (SHC), Word Is Bond
23/03/2013, 7 Sins Club, Αθήνα
Σήμερα στις 21:30 (αν και το σχετικό event στο Facebook έλεγε 21:00), οι οπαδοί του είδους θα είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ζωντανά, την τριάδα των Word Is Bond από την Αθήνα, των Senseless (SHC) από την Θεσσαλονίκη και των Knuckledust από την Αγγλία (Ανατολικό Λονδίνο).
Στην ώρα τους λοιπόν και κατά τις 21:33, οι Word Is Bond ανεβαίνουν στη σκηνή του 7 Sins Club κι ετοιμάζονται να παρουσιάσουν το set τους. Οι τρεις οργανοπαίχτες δηλαδή, γιατί οι δυο τραγουδιστές προτιμούν να μείνουν και τα πουν από το pit, μαζί με το λιγοστό κοινό που είχε έως εκείνη την ώρα φτάσει στο μαγαζί. Ναι, λίγοι είχαν έρθει ως τότε, κάνοντας το υπόγειο να μοιάζει σχεδόν άδειο. Τα παιδιά όμως δεν πτοήθηκαν και μέσα από μια τίμια κι αξιοπρεπή προσπάθεια, έδωσαν έναν πολύ καλό εαυτό και μύησαν τους παρευρισκόμενους, στο υλικό τους. Break downs, mid tempo, αλλά και ταχύτητες. Δεν είχαν άσχημο ήχο, πέρα από κάτι «σκασίματα» που έκανε το trigger στα τύμπανα (νομίζω). Πολλοί ήταν εκείνοι που τους στήριξαν με την παρουσία και την κίνηση τους στο pit, δείχνοντας ότι αν μη τι άλλο, ήταν αρεστοί σε αρκετό κόσμο. Ευχαριστούν τον κόσμο και ολοκληρώνουν το set τους, κατά τις 21:58, με το κομμάτι “Athens”, το οποίο μιλάει για τι σαπίλα της πόλης…
Setlist: Intro / Self Reminder / Fighting Words / Confronted / Hijoputas / Athens
Οι Senseless (SHC) έκαναν σχεδόν πέντε ώρες ταξίδι για να είναι απόψε μαζί μας και φάνηκε ότι όχι μόνο το περίμεναν πως και πως, αλλά ήταν επίσης καλά προβαρισμένοι κι ανάλογα έτοιμοι για τη σημερινή βραδιά. 22:07 δείχνει το ρολόι και χωρίς πολλές καθυστερήσεις παίρνουν τη σκυτάλη από την προηγούμενη μπάντα κι αρχίζουν με τη σειρά τους, να παρουσιάζουν τα κομμάτια τους στο Αθηναϊκό – και όχι μόνο – κοινό. Για καλή τους τύχη, στο μαγαζί έχουν φτάσει ακόμα περισσότεροι θαμώνες και πολλοί από αυτούς είναι ένθερμοι οπαδοί τους, οπότε και γίνεται το αντίστοιχο support από κάτω…σ’ ελεύθερη μετάφραση; ΧΑΜΟΣ! Οι Senseless (SHC) είναι σε πολύ καλή μέρα κι έχουν τρομερό αντίκτυπο στο κοινό, κάτι που φαίνεται και από τη συνεχόμενη κόλαση που γίνεται στο pit. Οι θετικές αντιδράσεις του κοινού είχαν αρχίσει από τα πρώτα κομμάτια τους βασικά, ο ήχος ήταν κι εδώ πολύ καλός και προσωπικά μου άρεσαν πολύ τα μπάσα φωνητικά του μπροστάρη τους (που συγκριτικά με άλλα του είδους, ήταν πιο κοφτά / στακάτα και όχι «τραβηγμένα», ή πρίμα), ο οποίος επίσης τραγουδούσε από το pit σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισης τους. O μικρόσωμος drummer τα σπάει κανονικά (ακούσαμε και blast beats), ενώ ο «αδερφός» τους Νίκος από τους συμπατριώτες τους Overpain (ίσως τους θυμάστε από τη καλοκαιρινή τους εμφάνιση, στο Κύτταρο Club, μαζί με All Vows Collapse και Madball), συνοδεύει τον Vik σ’ ένα κομμάτι, κάτι που κάνει και ο Pierre από τους Knuckledust, στο “Another Victim ”. Η απόσταση μπήκε – δυστυχώς – ανάμεσα στη μπάντα και του μπασίστα τους, ο οποίος είναι μαζί τους σήμερα, για τελευταία φορά… Άσχημα νέα, που σβήνονται μέσα στον πανικό που γίνεται στο άκουσμα της διασκευής του “Time Is Money” των Betrayal. Ένα τέταρτο πριν τις 23:00 μας ευχαριστούν κι αποχαιρετούν, επισφραγίζοντας μια πολύ καλή εμφάνιση.
Setlist: Intro / Never Forgive, Never Forget / Νέο κομμάτι (άτιτλο) / Cruel Truth / Pay No Respect / Reality Check / Time Is Money (Betrayal cover) / S.H.C. / Another Victim (feat. Pelbu) / Outro
Μερικοί από τους Knuckledust ανεβαίνουν σχεδόν στα καπάκια, στη σκηνή και αρχίζουν να ξετυλίγουν καλώδια και να ετοιμάζουν τον εξοπλισμό τους, μέχρι να παει σχεδόν 23:00 και να γίνει ο πανικός που όλοι περιμένουμε. Στόχος της μπάντα από το 1996 που σχηματίστηκε, είναι η στήριξη τους στο “London Hardcore” και αυτό το κλίμα θα περάσουν στο Αθηναϊκό club, για τα επόμενα λεπτά. «Στήριξη», λέξη δυστυχώς άγνωστη για πολλούς σήμερα… Έτσι γίνεται στις ομάδες, έτσι στους φίλους, έτσι και στην μπάντα. Όλα γίνονται σε μια φιλοσοφία στήριξης προφανώς και δεν είναι τυχαίο ότι οι ότι η σύνθεση των Knuckledust παραμένει σταθερή και ίδια, τόσα χρόνια μετά. Η φάση έχει γίνει «είμαστε όλοι μια μεγάλη παρέα», αφού στο pit γίνεται το «έλα να δεις» και ο ψηλόλιγνος με την μπασκετική φανέλα, Wema (ο οποίος κάνει μαζί με τους υπόλοιπους της μπάντας, δεύτερα φωνητικά όπου χρειάζεται και συμμετέχει επίσης, σαν co – μπροστάρης) καλεί συχνά – πυκνά και τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους, να πλησιάσουν τη σκηνή. Για πλάκα γίνεται χαμός με κάθε κομμάτι, ενώ η μπάντα υπόσχεται με τη σειρά της ν’ αναπληρώσει με αυτό τον τρόπο, την εννιάχρονη απουσία της από τα συναυλιακά δρώμενα της χώρας μας. Τη χώρα μας, της οποίας η (αρνητική) οικονομική φήμη, έχει φτάσει ακόμα κι εκεί και γι’ αυτό ο Pierre ευχαριστεί επανειλημμένα το κοινό που στήριξε και πλήρωσε για να στηρίξει την μπάντα του, τις δύσκολες αυτές εποχές… Οι Knuckledust κάνουν το κάθε ευρώ του εισιτηρίου ν’ αξίζει και τα ισοπεδώνουν όλα, σ’ ένα συναυλιακό ντελίριο και μάθημα αμεσότητας κι επικοινωνίας με το κοινό, το οποίο πολλάκις παίρνει το μικρόφωνο από τα χέρια του Pierre και τραγουδάει παράλληλα. Το μαγαζί έχει πολύ περισσότερο πλέον και το pit δεν μένει στιγμή χωρίς ακινησία, κάτι που ήταν μοιραίο για έναν οπαδό, που στα καλά καθούμενα τραυμάτισε το γόνατο του, πάνω στο «χορό». Περαστικά. Μετά από ένα προτρεπτικό «Γαμήστε τους πολιτικούς!» και το πουταναριό που ακολούθησε στο pit, έχουμε μια μικρή παύση από ένα τυχαίο και μικρό πρόβλημα στα τύμπανα, που ευτυχώς γρήγορα ξεπεράστηκε. Αφορμή για κουβεντούλα και ο Pierre κάνει παράπονα για τα καιρικά φαινόμενα της χώρας του, σε σχέση με την ηλιόλουστη Ελλάδα. Στο επόμενο κομμάτι, θα γίνει ένα με τους φίλους της μπάντας, κατεβαίνοντας κι αυτός με τη σειρά του για να τραγουδήσει το επόμενο κομμάτι, απ’ το pit. Απανωτά stage divings! 23:42 θα μας αποχαιρετήσουν πανηγυρικά κι έπειτα από ένα μικρό encore, ευχαριστώντας και υπό τον ήχο χειροκροτημάτων.
Setlist: Barbe Wire Noose / Dust To Dust / Frontline Soldier / Sick Life / Spill The Hate / Two Faced Fake / Time’s Up / Envy Eyes / 25 Years Dead / Bluffs Lies Alibis Encore: Don’t Fear Their Lies / Rise From This / The Truth (Bulldoze cover)
Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, ή αν όντως έχω χάσει επεισόδια από την συγκεκριμένη φάση, αλλά μέσα στα προηγούμενα δέκα χρόνια που ασχολούμαι με την φάση των live και άλλα τρία χρόνια που γράφω σε αντίστοιχα webzines, παρατηρώ μια ραγδαία σχεδόν αύξηση στη συχνότητα των live που διοργανώνει η Hard Times. Φέρνει μπάντες από πολλά είδη του Metal (για να το πω γενικά), αν και υπάρχει μια προτίμηση στις Metalcore μπάντες. Αυτό δεν έχει όμως μεγαλύτερη σημασία από την αρχική της θέληση για το όλο στήσιμο και διεκπεραίωση του live, την επιλογή των μπαντών, αλλά και την τήρηση του χρονοδιαγράμματος. Μπράβο της, λοιπόν.
Υ.Γ. Πολλά «ευχαριστώ» στον Χρήστο Λεοντή (κιθάρα) από Senseless (SHC), για τις φωτογραφίες τις βραδιάς που απλόχερα μου παρέθεσε, μέσω της Οne Τwo Six Designs και στον Wema. Cheers!
Άγγελος “Kilmistered”
