Οι Lares δημιουργήθηκαν το 2015 στην Γερμανία, συνδυάζοντας το post-metal με το doom, το prog metal με το black, μαζί με πολλές ambient δόσεις. Η πρώτη τους κυκλοφορία ήταν ένα EP με τίτλο “Mask Of Discomfort” το 2017 και πλέον ήρθε η ώρα και για τον πρώτο ολοκληρωμένο δίσκο. Αν ο συνδυασμός όλων των προαναφερθέντων ειδών σας φαίνεται απλώς σαν ένας αχταρμάς, οι Lares είναι εδώ για να αποδείξουν πανηγυρικά το αντίθετο.
Πατώντας έναρξη, έρχεσαι αντιμέτωπος με έναν γεμάτο και συντριπτικό ήχο ήδη από τα πρώτα λεπτά. Τα στοιχεία που κυριαρχούν είναι το sludge και η ψυχεδέλεια, με όλα τα υπόλοιπα να έπονται. Το καθένα από αυτά είναι τοποθετημένο με αβίαστο τρόπο και στην κατάλληλη στιγμή, ώστε να δώσει ένα άρτιο αποτέλεσμα, προσεγμένο και καλοδουλεμένο. Πρόκειται γενικότερα για ένα πολύ δεμένο αποτέλεσμα ούτως ή άλλως. Διακριτική, μα καταλυτική, είναι και η χρήση των πλήκτρων, όπως επίσης και κάποιες τάσεις του προς μελωδικότερο παίξιμο, οι οποίες διαφαίνονται εδώ κι εκεί.
Αυτό στο οποίο στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό το “Towards Nothingness” είναι το χτίσιμο ατμόσφαιρας. Κάθε δευτερόλεπτο του δίσκου βγάζει μια σκοτεινή επιβλητικότητα, ενώ παράλληλα είναι αρκετά υποβλητικό. Γενικά δημιουργεί ένα αλλόκοτο κλίμα ξυπνώντας πολλά άβολα συναισθήματα, αλλά αιχμαλωτίζει πολύ εύκολα τον ακροατή. Μάλιστα, γίνεται όλο και πιο απόκοσμο όσο προχωράει ο δίσκος. Παράλληλα, είναι εμφανής η διάθεση για πειραματισμό, αν και πιστεύω ότι αυτό δεν αποτελεί πλέον έκπληξη, δεδομένων όλων των διαφορετικών ειδών που αναμειγνύει με επιτυχία.
Αν θέλετε έναν απολαυστικά δυσοίωνο δίσκο, είμαι πολύ σίγουρη ότι το “Towards Nothingness” θα σας ικανοποιήσει. Ακόμη πιο ευχάριστη είναι η διάρκειά του, αφού με οκτώ κομμάτια και τριάντα έξι λεπτά μουσικής γίνεται ακόμη πιο εύκολο στην ακρόαση. Εύπεπτο, χωρίς όμως το περιεχόμενό του να είναι ανάλαφρο, προφανώς. Μια δυσάρεστη εμπειρία από ψυχοτροπικά φάρμακα απέκτησε την μουσική της υπόκρουση, η οποία την κάνει ακόμη πιο άβολη ή τρομακτική.
7/10
Τζούλια Τσαγκάρη
[email protected]
