Το μενού σήμερα έχει καινούρια μπάντα από του Καναδά τα μέρη και πιο συγκεκριμένα από το Τορόντο. Ο λόγος για την hardcore/noise-punk μπάντα Last Agony, η οποία σχηματίστηκε το 2017 από τις στάχτες της crust-punk μπάντας IDNS, με τους Daren (τύμπανα), Matt (κιθάρα) και Preston (μπάσο) να συνεχίζουν να παίζουν μουσική μαζί ακόμα και μετά τη διάλυση των IDNS. Όταν την ίδια περίοδο η επίσης hardcore punk μπάντα, Absolut, διαλύθηκε, ζήτησαν από τον τραγουδιστή C.L.T. να αναλάβει τα φωνητικά κι έτσι γεννήθηκαν οι Last Agony.
Το 2018 η μπάντα κυκλοφόρησε ένα demo, ενώ δύο χρόνια μετά ακολούθησε το πρώτο και ομώνυμο EP. Φέτος οι Καναδοί επιστρέφουν και μας παρουσιάζουν την πρώτη ολοκληρωμένη τους δουλειά, με τίτλο “The Imminent Slaughter”. Μία είναι η λέξη που θα μπορούσε να περιγράψει επιτυχώς το “The Imminent Slaughter”. Όλεθρος. Ένας όλεθρος που ξεκινάει με το πάτημα του play και καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά του μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο του δίσκου. Η μουσική των Καναδών είναι καταιγιστική με τις κιθάρες, το μπάσο και τα τύμπανα να γαζώνουν τον ακροατή δίχως αύριο, με τα φωνητικά του C.L.T. να είναι μονίμως φωναχτά και επιθετικά συμβάλλοντας έτσι και αυτά στο γενικότερο χαμό που επικρατεί.
Μπορεί οι Last Agony να περιγράφονται ως hardcore punk μπάντα αλλά υπάρχουν και άλλα στοιχεία που ανακαλύπτει κανείς ακούγοντας το δίσκο. Πέρα από την ορμή του hardcore αλλά και το groove του punk (ξέρετε, εκείνη η στιγμή που θες να χτυπηθείς αλλά ταυτόχρονα το σώμα σου θέλει να κουνηθεί και δεν ξέρεις τι να πρωτοκάνεις), οι Καναδοί φέρνουν στη μουσική τους και στοιχεία grindcore, ενώ σε κάποιες στιγμές, όπως στο “Vile Egoistical Conduct”, ακούμε και παγωμένες black μελωδίες στην κιθάρα, πίσω από τα καταιγιστικά τύμπανα. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, σε αρκετά κομμάτια, κυρίως στην αρχή ή στο τέλος, οι Last Agony χρησιμοποιούν πολύ feedback και άλλα noise στοιχεία. Και όλα αυτά πλαισιωμένα από μια θολή παραγωγή και έναν ωμό και πρωτόγονο ήχο, στέλνοντάς σε κατευθείαν στις δεκαετίες του ‘80 και του ‘90.
Ακούγοντας το “The Imminent Slaughter” καταλαβαίνεις πως οι Καναδοί κάθε άλλο παρά συμβατικοί είναι, με τον ήχο τους να είναι ωμός και επιθετικός και χωρίς να τους ενδιαφέρει να καλογυαλίσουν την παραγωγή ή να δημιουργήσουν μουσική που να ακούγεται όμορφη και απλή στα αυτιά του ακροατή. Αντιθέτως βγάζουν αυτό που νιώθουν και το βγάζουν με τον πιο brutal και καταιγιστικό τρόπο που μπορούν, κάτι που λειτουργεί άψογα. Αν τα παραπάνω σας ακούγονται πολλά υποσχόμενα τότε πρέπει να ακούσετε το δίσκο χωρίς περαιτέρω αναβολή και θα περάσετε από τα πιο γεμάτα και πιο ολέθρια 18 λεπτά της ζωής σας.
7,5/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
