Από ένα σημείο και μετά πραγματικά χάνεις τη μπάλα με όλες αυτές τις πρωτοεμφανιζόμενες νέο-prog μπάντες που ξεπηδάνε. Κυρίως προέρχονται από τη κεντρική και βόρεια Ευρώπη, αν αυτό λέει κάτι σε κάποιους και το θέμα είναι πως πολύ λίγες από αυτές είναι αξιόλογες. Οι υπόλοιπες κυμαίνονται σε μέτρια επίπεδα και απλά αναπαράγουν – και σε μερικές περιπτώσεις αντιγράφουν- τις αναγνωρισμένες μπάντες. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τους Lava Engine από τη Σουηδία. Το ντεμπούτο τους λοιπόν έχει δείγματα από Porcupine Tree, Pain of Salvation και λίγη από Opeth και Marillion. Πολύ καλό φάσμα επιρροών ομολογουμένως. Και όμως το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον αδιάφορο. Εν τω μεταξύ προσπαθούν να βγάλουν και μια μελαγχολία στα τραγούδια τους, που φαίνεται εντελώς επιτηδευμένη και πλαστική. Δε ξέρω τι άλλο να πω για ένα άλμπουμ που με κούρασε ενώ έχει διάρκεια μόλις 30 λεπτά. Επόμενος…
4/10
Γιώργος Τσινάνης
