Με όνομα που να παραπέμπει σε πιο death μονοπάτια, η περίπτωση των Leprous από τη Νορβηγία είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Το progressive που παίζουν δε καλύπτει μόνο τις ανάγκες του είδους σε τεχνικά πλαίσια αλλά και σε δημιουργικά. Πραγματικά προοδευτικό progressive που δεν αποσκοπεί να βρεθεί κάτω από την συγκεκριμένη ταμπέλα, αλλά λοξοκοιτάζει διαρκώς στη μουσική του σήμερα κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον σε όλη τη διάρκεια του άλμπουμ. Οι Leprous – και μπράβο τους γι αυτό- αποφάσισαν να μην ακολουθήσουν το μονοπάτι κανενός και να δημιουργήσουν οι ίδιοι το δικό τους. Για να προσπαθήσω να τους εντάξω κάπου και να σας δώσω μια ιδέα για το πώς ηχούνε, φανταστείτε τους Mars Volta να προσπαθούν να γράψουν τραγούδια με στοιχεία από Korn με την παγωμένη αισθητική των Ved Buens Ende, αλλά και πάλι αυτή θα ήταν μια εντελώς προσωπική ερμηνεία της μουσικής τους. Ο ήχος τους είναι πραγματικά πολύ ιδιαίτερος και θέλει ανοιχτό μυαλό για να αποδοθεί η πλήρης υπόσταση του άλμπουμ τους. Εμένα πάντως με κερδίσανε με το καλημέρα.
8,5/10
Γιώργος Τσινάνης
Gtsinanis@greekrebels.gr
