Γεια όσους περιμένουν με ανυπομονησία το επερχόμενο δίσκο των Vain, ένα πράγμα έχω να τους πω. ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ!! Μιλάμε για σούπερ δουλειά από τους βετεράνους από το San Francisco που αγγίζει τη χρυσή τομή ανάμεσα στη ξέφρενη δροσιά του μελωδικού Hard Rock και στην αρχιδίλα του κλασσικού Heavy Metal. Δε λείπουν όμως (έστω και λεπτεπίλεπτα) και οι Sleaze n’ Cheese αναφορές αλλά είπαμε, μιλάμε για τους Vain… έτσι πρέπει να είναι!!! Party Metal λοιπόν στο μεγαλείο του. Leadάρες και riffάρες εμφανίζονται πίσω από κάθε verse ενώ υπερπιασάρικες μελωδίες σε πιάνουν από τα μαλλιά. Πολύ δυναμική κυκλοφορία με πραγματική πληθώρα διαφορετικών κομματιών (άσχετα αν είναι riff και κομμάτι η δουλειά και ακόμα πιο άσχετα αν ένα στα δύο riff κάτι θυμίζουν). Έχουμε από γρήγορα, σχεδόν Motorheadικά, κομμάτια έως γλυκανάλατες μπαλάντες που ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν αγγίζουν την ‘ποιότητα’ των γρήγορων του δίσκου. Επίσης δυστυχώς υπάρχουν και 2-3 κομματάκια, σχεδόν fillers, που πιθανόν να περάσουν απαρατήρητα στους περισσότερους, πράγμα που δυστυχώς τραβάει την όλη προσπάθεια λίγο πίσω. Αλλά, κομματάρες όπως ‘Greener’, Triple X’ και ‘Worship You’ κρατάνε θεαματικά τη κατάσταση στο ύψος της! Επίσης highlight αποτελούν πρώτον η απαράλλαχτη φωνή του Vain που ταιριάζει 120% στην περίσταση και δευτερον οι ΣΟΛΑΡΕΣ!!! Είναι παντού και γαμάνε! Αγνό rock n’ roll και αντίο ζωή. Επίσης καλό θα ήταν να αναφερθούν και τα πολύ δυνατά ντραμς που ενισχύουν ιδιαίτερα θετικά το ήδη καλό αποτέλεσμα…. Aλλά ποιος παίζει ντραμς; Tom Rickard παιδιά! Και με αυτόν συμπληρώνεται η επίτιμη σύνθεση της μπάντας από το 1991. Άραγε μία αναβίωση παλιών νεανικών μεγαλείων ή ένα καινούριο ‘No Respect’ στο βάθος; Όπως και να έχει ο Davy Vain στιχουργικά θυμάται τα δικά του μεγαλεία και μας τα κάνει τσουρέκια με το επιβητορικό του παρελθόν. Τώρα που το σκέφτομαι θα μπορούσε απλά να απαγγέλλει με στυλ τα βιογραφικά των πρώην του και το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο. Βέβαια άμα έχεις πάθει το πρώτο σοκ με την κοκκινομάλλα θεογκόμενα από το εξώφυλλο, δε σε απασχολούν και πολύ οι εξεζητημένοι στίχοι, ίσα ίσα μπορεί και να σου χαλάσουν το αποτέλεσμα. Στην τελική κανένας δε σκέφτεται και πολύ μέσα σε ένα δροσερό τζακούζι με ημίγυμνες γκομενάρες στο οποίο τυγχάνει να σε μεταφέρει το καινούριο Vain.
7/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
