Οι Φινλανδοί Lie In Ruins ξεκίνησαν το 1993 με το όνομα Dissected. Ηχογράφησαν κάποιες rehearsal κασέτες πριν χαθούν τα ίχνη τους στην παγωμένη Σκανδιναβία για αρκετά χρόνια. Το 2002 ενεργοποιήθηκαν ξανά και ακολούθησαν κάποιες κυκλοφορίες από demos, splits και EPs.
Το 2009 έβγαλαν το ντεμπούτο τους “Swallowed By The Void” και λίγα χρόνια μετά ακολούθησε το “Towards Divine Death” (2014). Έξι χρόνια από το τελευταίο πλήρες δίσκο, οι Lie In Ruins παρουσιάζουν μια πιο απλοποιημένη προσέγγιση στην βαρβαρότητα με τον τρίτο τους δίσκο “Floating In Timeless Streams”. Το πρώτο που προσέχει κάποιος είναι ότι σε σχέση με τον προηγούμενο, έχουν μειώσει την διάρκεια στα σαράντα δύο λεπτά, πράγμα που κάνει πιο εύκολη την ακρόαση του.
Σε αυτά τα δέκα κομμάτια ξεχωρίζει ο σπηλαιώδης ήχος τους που αναδεικνύει τις πιο βίαιες μορφές death metal και είναι εμφανής από το άκουσμα του “Earth Shall Mourn”. Ο γρήγορος ρυθμός δεν αφήνει πολλά περιθώρια και σε παρασέρνει σε ένα ατελείωτο κοπάνημα. Οι κιθάρες είναι το κάτι άλλο, με τα τεράστια riffs από τους Roni Ärling και Tuomas Kulmala να δημιουργούν πληθώρα συναισθημάτων. Στα συν είναι η προσθήκη του εξαιρετικά ταλαντούχου Jussi-Pekka Manner (Corpsessed) στα drums ακολουθώντας σε γρήγορα μονοπάτια τις κιθάρες που σπέρνουν υπέροχα μουσικά τοπία βγαλμένα από την μακρινή Σκανδιναβία.
Τα φωνητικά του Roni Sahari (Desolate Shrine) είναι το κερασάκι στην τούρτα κάνοντας το “Floating In Timeless Streams” να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες κυκλοφορίες του συγκροτήματος. Ακολουθεί το “Spectral Realms Of Fornication” που συνεχίζει στο ίδιο στυλ με το προηγούμενο αλλά εδώ υπάρχει και μια τεράστια σκοτεινή ατμόσφαιρα που συνδυάζεται άψογα με την όλη επιθετικότητα που επικρατεί. Πλέον αρχίζω να μιλάω για το δίσκο highlight του 2020. Επίσης, στα “Drowned” και “Where Mountains Sleep” έχει κάποια doom περάσματα, ενώ το “The Path” είναι ό,τι πιο βαρύ και αργό υπάρχει εδώ.
Συνοψίζοντας, στο “Floating In Timeless Streams” υπάρχει αρκετός χώρος για ατμόσφαιρα και μελωδία και φυσικά αυτό οφείλεται κυρίως στις κιθάρες που δημιουργούν απίστευτες συνθέσεις. Οι πιο δυνατές στιγμές του δίσκου είναι εκείνες που συνδυάζονται η μουσική με τα σπηλαιώδη φωνητικά και τις αργές ταχύτητες. Οι Lie In Ruins κατάφεραν να φτιάξουν ένα πολύ καλό δίσκο που θα ικανοποιήσει τους οπαδούς του είδους.
7,5/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
