Lychgate… Από το Ηνωμένο Βασίλειο, κυρίες και κύριοι και η αρχή γίνεται εν έτι 2013 με τον ομώνυμο και ντεμπούτο, φυσικά, δίσκο τους. Ατομικό project, ή ομαδική δουλειά; Τι σχέση έχουνε με την Old School περίοδο και το Black Metal; Για πάμε να δούμε…
Γεια σου Vortigern! Είμαι ο Άγγελος από Αθήνα. Συγχαρητήρια για το νέο και ντεμπούτο σας άλμπουμ!
Ευχαριστώ, Άγγελε. Είναι το project ενός μόνο ατόμου, σε ό,τι αφορά τη θεματολογία και το γράψιμο. Παρόλα αυτά, τα υπόλοιπα μέλη βοηθούν σε ό,τι αφορά τα χαρακτηριστικά των κομματιών και την προσέγγιση τις εκτελεστικής επίδοσης, του υλικού.
Βασικά είναι το project ενός ατόμου, αλλά ακούγεται λες κι έχεις ολόκληρη ομάδα πίσω από αυτό. Δώσε μας κάποιες πληροφορίες γύρω από το όλο project και σύστησε μας στην μπάντα.
Το ντεμπούτο άλμπουμ των Lychgate, βασίζεται σε κάποια από την στιλιστική ποιότητα μιας μπάντας που ήμουν παλαιοτέρα. Σχεδόν δέκα χρόνια πέρασαν από το πρώτο demo της άλλης μπάντας και ήθελα να παρουσιάσω μερικά από τα παλιότερα riffs που συνέθετα πριν ετοιμάσουμε τον δεύτερο μας δίσκο. Οι Lychgate θα πρέπει να θεωρούνται νέο project, με μια φρέσκια εμφάνισης – είναι μπάντα, όχι το project ενός μόνο ατόμου.
Που και πως γνώρισες τους υπόλοιπους μουσικούς, πριν από την συνεργασία σας, στους Lychgate;
Γνώρισα τον drummer το 2006, όταν εγκαταστάθηκα σε αυτό το σημείο του κράτους. Στην πραγματικότητα, έμενα στο Dorset (νότιο-δυτική Αγγλία) μεταξύ του 2005 και 2012. Το άλμπουμ των Lychgate, γράφτηκε με το που εγκαταστάθηκα εκεί. Με το που εγκατέλειψα την περιοχή, συνεχίσαμε να συνεργαζόμαστε, άσχετα με την απόσταση που υπήρχε. Σε ό,τι αφορά τ’ άλλα μέλη, γνώρισα τον Greg Chandler, το 2007 και πάντα είχα έναν ιδιαίτερο σεβασμό προς αυτόν. Το ίδιο ισχύει και για τ’ άλλα μέλη. Το line-up που χρειάστηκε, συνθέθηκε με τα σωστά άτομα.
Έχετε κάποιους καλλιτέχνες που θαυμάζετε, ως κοινές επιρροές στο να φτιάξετε τη μουσική που σας αρέσει;
Πιστεύω ότι όλοι προερχόμαστε από ένα παρόμοιο υπόβαθρο, ή νοοτροπία – όλοι γνωρίζουμε τους κλασικούς δίσκους και μοιραζόμαστε παρόμοια γούστα. Για μένα και για τους άλλους, δεν υπήρξε ποτέ το «αυτό το υπό-είδος», ή «αυτή τη χώρα προέλευσης» κλπ. Αυτό είναι υπερβολικά απλοϊκό και μισώ τα όρια, μέσα στη λογική.
Φαίνεται ν’ ανακατεύετε ατμοσφαιρικό Doom Metal, με μελωδικό Black Metal. Τι θέλετε να πετύχετε μ’ αυτό;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν συμφωνώ απόλυτα με αυτή τη δήλωση. Σε ένα βαθμό αυτό είναι αλήθεια, αλλά αυτό δεν είναι ο στόχος. Αν δεν υπήρχε αναφορά στον εσωτερισμό, οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να κατανοήσουν την ετικέτα Doom Metal [αν και συμφωνώ ότι υπάρχουν κάποιες ομοιότητες, π.χ. το πρώτο άλμπουμ φαίνεται να έχει κάποιες τυχαίες ομοιότητες με το “Brave Murder Day” (Katatonia)]. Επίσης, κάποιος μου είπε ότι μερικές φορές ακούγεται σαν το πρώτο κομμάτι από το “Todessehnsucht”, των Atrocity – αυτή είναι μια καλή παρατήρηση. Αλλά σχετικά με το «μελωδικό Black Metal». Αυτή είναι μια ετικέτα συνδεδεμένη με την μπάντα κι άσχετη μ’ εμάς κι εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει. Για παράδειγμα, μερικοί αποκαλούν τους Abigor «μελωδικούς», αλλά αμφιβάλλω αν τα μέλη τους θα ήθελαν να χρησιμοποιηθεί αυτή την έκφραση. Το συνολικό υλικό των Lychgate είναι μια σύμπτωση, ως αποτέλεσμα των δίσκων που μεγαλώσαμε μαζί και από τη δική μας εξέλιξη ως μουσικοί, αργότερα στη ζωή τους. Όταν παρουσιάζουμε το δεύτερο άλμπουμ μας στο κοινό, θ’ αποδείξουμε ότι τα όρια μπορούν ακόμα να πιεστούν και ότι εξακολουθούμε να εξερευνούμε νέα εδάφη.
Οι Lychgate, πιστεύεις ότι χουν έναν μοναδικό ήχο κι αν ναι, από πού πιστεύεις ότι πηγάζει αυτός;
Όταν το πρώτο demo του προηγούμενου project, το 2003, ειπώθηκε ότι το demo δεν ακούγεται σαν κάτι άλλο. Ο λόγος για αυτό ήταν πάντα ότι η γραφή ήταν κατασκευασμένη χωρίς να τηρούνται τα πρότυπα των άλλων συγκροτημάτων – απλή. Και αν οι υποσυνείδητες επιρροές είναι σημαντικές σε αυτό, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι τα γούστα μου είναι ευρεία. (Δεν είναι όπως θα ήθελα να κάνω έναν Μetal δίσκο από επιρροές – μόνο για ένα διαφορετικό είδος απόλαυσης). Αυτά δεν είναι πρωτότυπες ιδέες, αλλά το 99% των μπαντών φαίνεται να είναι αρκετά ικανοποιημένες με το ν’ ακολουθούν τις τάσεις της μόδας. Πρόσφατα, έχω ενοχληθεί πολύ από την αναζωπύρωση των ρετρό ιδεών, π.χ. επανεφεύρεση της παλιάς σχολής το Death Metal. Ποιο είναι το νόημα σε αυτό; Δεν θεωρούν κάποιοι, το γεγονός ότι πριν από οποιαδήποτε αναβίωση (ανεξάρτητα από το είδος), υπάρχουν χιλιάδες από μεγάλους δίσκους, των δεκαετιών ’70, ’80, ’90…; Σίγουρα μια αναγέννηση θα πρέπει να εξισώνει μια νέα εξέλιξη, αλλά δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία για κάτι τέτοιο. Πρόσφατα άκουσα και πάλι το πρώτο άλμπουμ των Immolation, “Dawn Of Possession” – μια κλασική κυκλοφορία που δεν πρέπει να αντιγράφει. Δεν χρειάζεται ν’ ακούσω κασέτες, ή βινύλιο από μια διαφορετική γενιά ανθρώπων που πιστεύουν ότι είναι απαραίτητο το να προσποιούνται ότι είναι στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Και πάλι, αυτό δεν είναι μια εξαιρετική δήλωση, αλλά ας πούμε ότι π.χ. «αυτό ήταν τότε – αυτό είναι τώρα». Δεν με πειράζει κάτι νέο, αλλά πρέπει να είναι γίνει σωστά και με προνοητικό σκεπτικό.
Πως αισθάνεσαι πλέον για τον δίσκο και τι εκλαμβάνεις από τους οπαδούς σας;
Αυτό το άλμπουμ δεν είναι ευάκουστο και για τη μάζα. Μερικοί άνθρωποι το καταλαβαίνουν κι άλλοι, όχι. Γι’ αυτούς που κατανοούν, το εκτιμώ πάρα πολύ. Γι’ αυτούς που μπερδεύονται, δεν ξέρω τι να πω. Μερικά από τα riffs, δεν είναι τυπικά, ενώ τα υπόλοιπα είναι προφανώς ένας φόρος τιμής σε μια παλαιότερη εποχή. Αυτό το άλμπουμ είναι μια εισαγωγή στην μπάντα. Το δεύτερο άλμπουμ μας έχει προγραμματιστεί για το 2014 κι έχει ένα πολύ συγκεκριμένο ήχο με βάση μόνο τα τελευταία δύο χρόνια.
Μίλησε μας για τις συνεργασίες σου σχετικά με την κυκλοφορία του CD, από την Mordgrimm και την κυκλοφορία του LP από την Gilead Media…
Και οι δυο εταιρείες, χειρίζονται τις εκδόσεις σε Η.Π.Α. κι Ευρώπη. Κάτι αρκετά επαρκές για την κυκλοφορία ενός ντεμπούτου δίσκου.
Γιατί ηχογραφήσατε τον δίσκο σε δυο στούντιο και πως ήταν η όλη διαδικασία;
Τα Eidola Studios, είναι μια στουντιακή εγκατάσταση που ανήκει σε μένα και τον drummer. Έχουμε επενδύσει σε εξοπλισμό εκεί κι αναλαμβάνουμε επίσης, πρόβες και ηχογραφήσεις. Μπορούμε να κάνουμε μια αρκετά καλή παραγωγή, αλλά για την μίξη προτιμούμε να δώσουμε τη δουλειά μας σε έναν πλήρους απασχόλησης ηχολήπτη. Στην περίπτωση αυτή, ήταν ο Greg Chandler (Priory Studios).
Είστε ικανοποιημένοι με τ’ αποτέλεσμα;
Ναι.
Ποια είναι η βασική ιδέα του εξωφύλλου και ποιος το έκανε;
Το στιχουργικό κομμάτι έχει σχέση με τους κύκλους της ζωής, ψυχολογικούς και φυσικούς περιορισμούς και τον θάνατο. Αυτός ο κυκλικός νόμος, εκπροσωπείται από την κυκλική διάταξη του Manuel Tinnemans (Deathspell Omega, The Devil’s Blood, κλπ.).
Έχετε κάποια σχέδια για μελλοντικές εμφανίσεις; Με ποιους θα ήθελες να περιοδεύσετε/εμφανιστείτε μαζί;
Ναι, κοιτάμε ανάμεσα σε κάποιες επιλογές προς το παρόν. Δεν έχουμε συγκεκριμένες ιδέες σχετικά με το ποιους θα πρέπει να εμφανιστούμε ζωντανά. Θα περιμένουμε και θα δούμε τι θα μας πουν οι επιλογές μας.
Ευχαριστώ για την συζήτηση. Μπορείς να κλείσεις λέγοντας ό,τι θες στους Έλληνες οπαδούς σας!
Τα λέμε στις Ελληνικές ακτές, μελλοντικά…
Άγγελος “Kilmistered”
http://www.facebook.com/Lychgate
Μέλη Μπάντας:
G. A. Chandler – Φωνητικά, κιθάρα
Vortigern – Κιθάρα
Aran – Μπάσο
T. J. F. Vallely – Τύμπανα
Δισκογραφία:
2013 – Lychgate
