Μπορεί μεμονωμένα τα μέλη τους να μετράνε αρκετά χρόνια στον χώρο καθώς και αρκετές συμμετοχές σε άλλες μπάντες, αλλά πολύ πρόσφατα έκαναν το ντεμπούτο τους σαν Blasphematory. Για το πρώτο τους άλμπουμ, το “Depths Of The Obscurity”, τις υπόλοιπες μουσικές περιπλανήσεις τους καθώς και το μέλλον απαντούν οι Joe Aversario και Chris Warhead Demydenko.
Καλησπέρα παιδιά! Παρότι οι Blasphematory είναι μία σχετικά νέα μπάντα, είστε ενεργοί αρκετά χρόνια μεμονωμένα σε άλλες μπάντες. Τι είναι αυτό που εκπροσωπούν οι Blasphematory το οποίο δεν μπορούσατε να έχετε σε κάποια άλλη μπάντα;
Chris: Οι Blasphematory ξεκίνησαν αρχικά σαν ένα project για την πλάκα μας, μεταξύ εμού και του Joe. Ήθελα να κάνω κάτι εντελώς διαφορετικό από ότι έκανα στους Abazagorath και γενικά στο black metal και να επιστρέψω στις ρίζες μου στο παλιομοδίτικο death metal.
Joe: Μετά από μερικές πρόβες με τους Abazagorath κάπου στο 2018, κάποιες ιδέες εξελίχθηκαν μουσικά τελικά σε αυτό που σήμερα είναι οι Blasphematory. Δεν ξεκινήσαμε με καμία προσδοκία πέρα από το απλά να παίξουμε την μουσική που θεωρούσαμε καλή.
Το “Depths Of The Obscurity” κυκλοφόρησε αρχικά τοπικά σε κασέτα το 2019, αλλά επανακυκλοφόρησε παγκόσμια σχετικά πρόσφατα. Γιατί πήρε τόσο καιρό;
Chris: Όπως είπα, οι Blasphematory ξεκίνησαν για πλάκα αλλά έως ότου κυκλοφόρησε η κασέτα, το demo μας άρχισε να αποκτά πολύ καλές κριτικές στο underground κάτι που οδήγησε την Nuclear Winter να ζητήσει να κυκλοφορήσει τον δίσκο σε CD και βινύλιο.
Joe: Δεν πιστεύω πως ένας χρόνος είναι μεγάλο διάστημα. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που δουλεύουμε με την Nuclear Winter που είναι μια πραγματικά underground επιχείρηση και ανυπομονούμε για την μελλοντική μας συνεργασία.
Από την στιγμή που δουλεύετε μαζί και σε άλλες μπάντες υποθέτω πως όλη η διαδικασία ηχογράφησης και σύνθεσης είναι ευκολότερη καθώς γνωρίζετε ο ένας τον άλλο τόσο καλά. Είναι αυτό όντως ένα πλεονέκτημα όπως πολλοί πιστεύουν;
Joe: Ναι, τα κάνει πιο εύκολα. Δουλεύοντας με τον Chris για τόσα χρόνια με βοήθησε στο να παίζω κιθάρα πάνω στο στυλ των τυμπάνων του και νομίζω πως το ίδιο ισχύει και ανάποδα.
Chris: Ειλικρινά, νομίζω πως οι Blasphematory είναι το ευκολότερο project που έχω παίξει. Με τον Joe μπαίνουμε στο προβάδικο του χωρίς καμιά ιδέα και βγαίνουμε με ένα κομμάτι μετά από τρεις, τέσσερις ώρες. Ξέρω πως τουλάχιστον δύο από τα κομμάτια ξεκίνησαν από ένα drum beat και εξελίχθηκαν από εκεί και μετά.
Το όνομα σας φαίνεται πως αντιπροσωπεύει και τους στίχους σας, παρότι δεν τους έχω στα χέρια μου την δεδομένη στιγμή, το συμπεραίνω και από τους τίτλους των κομματιών. Είναι όντως έτσι, είναι κάτι βαθύτερο ή κάτι άλλο εντελώς;
Chris: Πασάρω την ερώτηση στον Joe μιας και αυτός γράφει τους στίχους.
Joe: Νομίζω πως το όνομα βγήκε αρχικά από τον συνδυασμό του “blasphemy” με το “crematory” και νιώσαμε πως θα ταίριαζε με τον ήχο που τα πρώτα κομμάτια παρουσίαζαν. Κανένα βαθύ νόημα, απλά προσπαθούσαμε να βρούμε ένα ταιριαστό όνομα για τον ήχο μας.
Από τα riff μέχρι την παραγωγή, φαίνεται πως αγαπάτε το παλιομοδίτικο death metal. Τι σημαίνει για εσάς;
Chris: Τι άλλο death metal υπάρχει πέρα από αυτό;
Joe: Ή είναι δυνατό ή όχι, τα πιο μοντέρνα πράγματα που έχω ακούσει τουλάχιστον δεν με πείθουν. Οι παλιές μπάντες που έπαιζαν κάτι σαν death metal ήταν καλύτερες κατά την γνώμη μου γιατί πίεζαν τους εαυτούς τους και τις δυνατότητες τους στα όρια για να κάνουν ότι είχαν όσο το δυνατόν πιο ακραίο.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σας μπάντες από αυτό τον ήχο και ποια άλμπουμ καθόρισαν τον δικό σας ήχο;
Chris: Οι αγαπημένη μου μπάντα όλων των εποχών είναι οι Death. Το αγαπημένο μου άλμπουμ είναι το “Scream Bloody Gore” ή το “Leprosy”. Φυσικά δεν στοχεύουμε σε έναν τέτοιο ήχο αλλά υπήρξαν μεγάλη επιρροή καθώς μεγάλωνα. Θα μας κατέτασσα περισσότερο προς τον ήχο του παλιού Σουηδικού death metal αν και ο κόσμος πιστεύει πως έχουμε και κάτι από Φιλανδική σκηνή.
Joe: Μερικά από τα αγαπημένα μου άλμπουμ είναι τα “To Mega Therion” από Celtic Frost, “Morbid Vision” από Sepultura, “Into The Grave” από Grave και “The Nocturnal Silence” από Necrophobic. Όσον αφορά από επιρροές στον ήχο των Blasphematory θα έλεγα το φοβερό κιθαριστικό παίξιμο του David Parland στα πρώτα Necrophobic είναι σημείο αναφοράς ποιότητας για εμένα.
Είναι και η διάρκεια του δίσκου μέρος της παλαιομοδίτικης σκεπτικής; Εννοώ πως, τα τριανταπέντε λεπτά είναι μια διάρκεια που είχαν οι μουσικοί στους δίσκους την εποχή του βινυλίου.
Chris: Δεν νομίζω πως στοχεύαμε σε αυτό όταν γράφαμε, αλλά αν θέλεις να πιστέψεις κάτι τέτοιο, μαζί σου.
Joe: Δεν σχεδιάσαμε κάτι τέτοιο αλλά υπήρχε ένα σημείο στο οποίο ξέραμε πως έχουμε αρκετό υλικό ώστε να σταματήσουμε να συνθέτουμε και να επικεντρωθούμε στην ηχογράφηση. Με την περισσότερη μουσική βαριέμαι μετά τα 30 λεπτά εκτός αν ο δίσκος είναι πραγματικά καλός και έχω χρόνο για ξόδεμα.
Το εξώφυλλο είναι λιτό αλλά επί του σημείου. Παρατήρησα ότι ο D.F. είναι ένας αρκετά γνωστός καλλιτέχνης στην σκηνή και έχει κάνει αρκετές δουλειές για άλλες τοπικές μπάντες. Υποθέτω πως δεν ήταν δύσκολο για εσάς να έρθετε σε επαφή μαζί του.
Joe: Ο D.F είναι ο Dan και είναι υπεύθυνος για τα γραφιστικά της κυκλοφορίας Μάλλον τον μπέρδεψες με αυτόν που έκανε το εξώφυλλο του δίσκου. Το εξώφυλλο τους δίσκου είναι ένα σκίτσο που είχε κάνει πριν χρόνια ένα μέλος των Abazagorath και ο Chris το βρήκε στο υπόγειο του. Αφού ανέφερες τον Dan, είναι καλό να αναφέρουμε επίσης πως είναι μέλος μερικών μπαντών από την ανατολική ακτή που θα ήταν καλό να τσεκάρετε, όπως οι Excarnated Entry.
Η underground σκηνή του New Jersey δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή εδώ στην Ευρώπη, αλλά φαίνεται πως υπάρχει μία τοπική άνθηση από μπάντες. Αληθεύει αυτό και αν ναι πως βλέπετε τους εαυτούς σας μέσα σε αυτό;
Chris: Υπάρχουν τόνοι από μπάντες από το New Jersey από πολύ πίσω, ξεκινώντας από την εποχή των Ripping Corpse και Damonacy. Ειλικρινά, δεν κοιτάμε να ταιριάξουμε, θα συνεχίσουμε να παράγουμε μουσική η οποία μας ευχαριστεί και αν ευχαριστεί και τον κόσμο έχει καλώς.
Joe: Όπως είπε και ο Chris, επικεντρωνόμαστε στο να κάνουμε το δικό μας θέμα. Έκτος από μπάντες που παίζουν φίλοι, δεν πολύ ασχολούμαι με την σκηνή.
Πέρα από την πανδημία, είχατε και μία τοπική αναταραχή εκεί. Είναι καλύτερα πλέον τα πράγματα; Και πως το διαχειρίζεστε όλο αυτό;
Chris: Η πανδημία ακόμα καλά κρατεί, είναι δύσκολο να ξέρεις ποιον να εμπιστευτείς πλέον. Προσωπικά, δεν είμαι σε καραντίνα και συνεχίζω να δουλεύω καθημερινά εδώ και ένα χρόνο, οπότε για εμένα δεν άλλαξε και τίποτα.
Joe: Και εγώ επίσης δούλευα καθ’ όλη την διάρκεια οπότε δεν ήταν διαφορετικά ούτε για εμένα. Στην δεύτερη ερώτηση σου, μην συμμετέχετε στα μέσα δικτύωσης και καβαλάτε μηχανές.
Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας νέα από τις άλλες σας μπάντες, εαν και εφόσον υπάρχουν;
Chris: Να περιμένετε ένα split EP από τους Abazagorath μαζί με τα αδέρφια μας τους One Master On Eternal Death. Στην παρούσα, ετοιμάζομαι να ηχογραφήσω εννέα κομμάτια για το επόμενο άλμπουμ των Mausoleum και ακόμα, μου ζήτησαν να γράψω ένα EP με τους Disma.
Joe: Από την Nihil Verum Nisi Mors Productions μπορείτε να περιμένετε πολύ καινούργια μουσική από γνωστά και νέα project μέσα στο 2021.
Υπάρχουν σχέδια για ζωντανές εμφανίσεις μόλις τελειώσει η πανδημία; Ίσως έναν νέο δίσκο;
Chris: Πριν το όλο θέμα με την πανδημία, είχαμε κλεισμένη την πρώτη μας εμφάνιση στο Brooklyn καθώς και ακόμα μία σε ένα festival στην Ανατολική Ακτή. Μαζί με τον Joe παίζουμε και στους Altar Of Gore οπότε μαζί με τον νεότερο κιθαρίστα, τον Tom, θα είχαμε διπλό ρόλο και με τις δύο μπάντες. Οι ηχογραφήσεις έχουν ήδη αρχίσει και όπως όλα δείχνουν, αυτό θα είναι το καλύτερο άλμπουμ των Blasphematory μέχρι τώρα.
Joe: Είχαμε κάποιες προγραμματισμένες εμφανίσεις πριν την πανδημία, οπότε ίσως υπάρξει η ευκαιρία να τις πραγματοποιήσουμε αν ποτέ επαναπρογραμματιστούν. Εναλλακτικά, είμαι προσηλωμένος στο να ολοκληρώσουμε τον νέο δίσκο.
Ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη και τον δίσκο. Ο τελευταίος λόγος δικός σας.
Υποστηρίξτε την τοπική σας σκηνή. Μόνο το death metal είναι πραγματικό.
Συνέντευξη: Σταύρος Πισσάνος
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μάρης
Band Members
Joe Aversario – Φωνητικά, Κιθάρες, Μπάσο
Chris Warhead Demydenko – Τύμπανα, Πλήκτρα
Tom G. – Ρυθμικές Κιθάρες
Discography
Depths Of The Obscurity, 2021
