Η πρώτη μου επαφή με το παρόν σχήμα έγινε με το δεύτερο δίσκο της πορείας τους ονόματι “Fairytales Of Darkness”, όταν εκείνο είχε επανακυκλοφορήσει εν έτη 2003 από την Πορτογαλική εταιρεία (με τους Βραζιλιάνους αδερφούς Gilson & Louis Rodrigues να κάνουν κουμάντο) Sound Riot Records. Για τους τύπους να αναφέρω ότι το σχήμα δυο χρόνια νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει μόνο του τον προαναφερθέν δίσκο. Δεκαεπτά χρόνια μετά λοιπόν από την τελευταία κυκλοφορία του σχήματος, επιστρέφουν με το “Raven”,τον τρίτο δίσκο της πορείας τους. Κάλιο αργά παρά ποτέ λέει ο σοφός λαός μας, μια έκφραση που «κολλάει» πραγματικά στην περίπτωση των Αυστριακών heavy/power metallers Madog. Είναι το “Raven” όμως ένας δίσκος άξιος συνεχιστής;
Μετά λύπης θα πρέπει να αναφέρω πως το “Raven”στα δικά μου αυτιά φαντάζει παντελώς αδιάφορο. Σε αυτό κατ’ εμέ είναι κατά 70% η πολύ κακή παραγωγή που έχει γίνει στο δίσκο, αφού ακούγεται τελείως «σπιτική». Μην παρεξηγηθώ. Υπάρχουν και «σπιτικές» παραγωγές που μπροστά τους τύφλα να έχουν άλλες και άλλες. Όλο αυτό δεν μπορεί να αναπτυχθεί το όλο υλικό με σκοπό να το χαντακώνει. Το υπόλοιπο 30% έγκειται κάπου ανάμεσα στο ότι το υλικό έχει απλά σκόρπια riffs ανά τα κομμάτια. Ίσως εξαίρεση να αποτελεί το “Loud” αλλά μέχρι εκεί. Άσε που σε κάποια σημεία δε, νόμιζα ότι άκουγα τους Ελβετούς Medusa’s Childγια κάποιο λόγο. Όσο για τα φωνητικά από την άλλη, ο Hans Zedrosser ανήκει στην κατηγορία τραγουδιστών με ιδιαίτερη χροιά που είτε τους αγαπάς, είτε τους μισείς. Σε εμένα πάλι απλά περνά αδιάφορος.
Συνοψίζοντας λοιπόν, θα έλεγα ότι το “Raven”είναι απλά ένας αδιάφορος δίσκος που σίγουρα αν δεν τον ακούσει κάποιος, δεν θα έχει να χάσει κάτι. Υπάρχουν άλλες κυκλοφορίες, φανερά ανώτερες από αυτόν.
5/10
Νίκος Σιγλίδης
nicklasinferno@gmail.com
