Οι Memoriam είναι μία περίπτωση supergroup που δεν μέχρι τώρα δεν τους έβγαινε τίποτα σε καλό. Τα δύο προηγούμενά τους άλμπουμ (σ.σ.: “For The Fallen”, 2017 & “The Silent Vigil”, 2018), πέρα από το ότι ακούγονταν σαν μουσική που θα έγραφαν οι Bolt Thrower και οι Benediction δέκα λεπτά πριν πάνε για πρόβα, είχαν έναν Karl Willets ο οποίος ακούγονταν σαν να πνίγεται προσπαθώντας να βγάλει τα χαρακτηριστικά φωνητικά του. Τελικά, όσοι βρεθήκαμε τον περσινό Νοέμβριο στους At The Gates όπου έπαιζαν οι Memoriam ως support, καταλάβαμε με εμφατικό τρόπο ότι απλά προσπαθούσε να κάνει πιο προσιτά τα φωνητικά στους δίσκους. Η κλασσική φωνή του έβγαινε τέλεια και μάλιστα η μπάντα έπαιξε και μια ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ διασκευή στο “Spearhead” (σ.σ.: τι πάει να πει από ποιους;). Αφού λοιπόν ο Lord Commander κατάλαβε το λάθος του, όλοι περιμέναμε κάτι καλύτερο από τα προηγούμενα δύο (σ.σ.: στην καλύτερη) μέτρια albums. Κανένας όμως δε μπορούσε να φανταστεί το ΕΠΟΣ που ακούει στο όνομα “Requiem For Mankind”.
Πραγματικά, δεν ξέρω από πού να αρχίσω και που να τελειώσω με το δίσκο, ο οποίος έχει να επιδείξει ΜΟΝΟ θετικά. Να μιλήσω για ροή; Η μπάντα ξέρει πότε να γκαζώσει, να γκρουβάρει και να προσθέσει μελωδίες καλύτερα από τους περισσότερους (παλιά τους τέχνη κόσκινο άλλωστε). Ο Scott Fairfax έχει εναρμονιστεί πλήρως με τη μπάντα και το ύφος που απαιτεί, αντίθετα με τους προηγούμενους δίσκους όπου ακούγονταν ανέμπνευστος, και εξαπολύει τη μια Bolt Thrower-ική riff-άρα μετά απ’ την άλλη, ενώ έχει και μια πολύ καλή αίσθηση της μελωδίας που ταιριάζει γάντι στους Memoriam και τους δίνει ταυτότητα. Ο Andy Whale είναι απλά ο Andy Whale, συστάσεις για τέτοιους drummers δε χρειάζονται και φυσικά, στην κορυφή όλων, ένας από τους πέντε κορυφαίους death metal τραγουδιστές όλων των εποχών, ο Karl Willets, ο οποίος τραγουδάει με την ανατριχιαστική κλασσική χροιά που είχε πάντα. Το μεγαλύτερο θετικό του δίσκου ωστόσο, είναι ότι δεν ακούγεται σαν κακέκτυπο Bolt Thrower, αντίθετα, ενώ τους έχει εικόνισμα, κινείται με δικές του δυνάμεις. Και θερίζει.
Οι κλασσικοί ήρωες του death metal επιστρέφουν και όπως οι πατέρες Possessed, οι Malevolent Creation, οι Nocturnus AD και ο David Vincent με τους Vltimas, έτσι και ο Willets δε μπορούσε να λείψει από το χορό. Καλώς ήρθες πίσω θηρίο. Μας έλειψες.
9/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
