Είναι πολλές φορές το εξώφυλλο δεν προϊδεάζει γι’ αυτό που πρόκειται να ακούσει κάποιος. Έτσι και στην περίπτωση των Ιταλών Crawling Chaos, αφού βλέποντας το πώς έχουν ντύσει το νέο τους album, θα περίμενε κανείς ένα psychedelic/stoner/doom αποτέλεσμα. Το υλικό όμως απέχει πάρα πολύ από το συγκεκριμένο στυλ.
Η μπάντα μπορεί μεν να έχει πολλά χρόνια στο χώρο αλλά χαρακτηρίζεται από μεγάλη αδράνεια. Έτος ίδρυσης το 2003, πρώτο EP το 2008 με τίτλο “Goatsuckers”, πρώτο full-length το 2013 με τίτλο “Repellent Gastronomy” και φέτος μόλις το δεύτερό τους με τίτλο “XLIX”.
Το στυλ της μπάντας είναι death metal όπως θα έπρεπε να παίζεται πλέον. Δηλαδή ναι μεν κρατάει όλα τα στοιχεία που όρισαν αυτόν τον ήχο και τον παρουσιάσει μέσα από μία σύγχρονη οπτική, χωρίς επιτηδευμένα φασαριόζικες παραγωγές και old-school παλιμπαιδισμούς. Δηλαδή στιβαρός και καθαρός ήχος αλλά όχι γυαλισμένος.
Εδώ θα ακούσουμε δυνατές κιθάρες με φοβερά riffs, rhythm section μπετόν και ευτυχώς κλασικά death growls τα οποία είναι πάρα πολύ σωστά δουλεμένα. Η κιθαριστική δουλειά γενικά έχει αρκετό ενδιαφέρον, αφού λείπει η μονοτονία με τη φαντασία που υπάρχει σε leads και solos. Ένας τομέας που δούλεψαν αρκετά και φαίνεται ότι τους έχει αποζημιώσει.
Το αρνητικό βέβαια είναι η διάρκειες και οι ας πούμε πειραματισμοί τους. Τι εννοώ; Μιλάμε για εφτά κομμάτια που διαρκούν σαράντα λεπτά. Μόνο δύο είναι κάτω από τέσσερα λεπτά, τα υπόλοιπα ξεπερνάνε τα έξι. Εδώ λοιπόν βάζουν πράγματα που δεν κολλάνε με την γενική επιθετική κατεύθυνση του album και τραβάνε τις συνθέσεις χωρίς νόημα.
Παράδειγμα, απαγγελίες στα ιταλικά χωρίς μουσική υπόκρουση και χωρίς νόημα για εμένα. Διάφορα πειραματικά σημεία σε άλλους ρυθμούς και στυλ από το βασικό τους. Ενώ στα καθαρά death metal μέρη σκοτώνουν, είτε παίζουν γρήγορα, είτε mid-tempo, τα διαφορετικά πράγματα που δοκιμάζουν χαλάνε το τελικό αποτέλεσμα.
Μπράβο τους φυσικά που δεν είναι με παρωπίδες και κάνουν κάτι τέτοιο αλλά πιστεύω ρίχνει την ομοιογένεια του συνόλου. Η αρχική μου εντύπωση ήταν ότι αυτό το album θα έμενε στα ηχεία μου για καιρό. Όσο όμως το άκουγα, η γνώμη μου άλλαξε για τους παραπάνω λόγους. Κρίμα και το νόμιζα αρκετά υποσχόμενο.
6/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
